Πάντα μου άρεσε το 75. Ίσως ήταν το καθαρόαιμο βρετανικό του στιλ, ίσως η έκδηλη έμφαση στην πολυτέλεια ή το γεγονός ότι είναι το σημαντικότερο δημιούργημα της Rover επί κηδεμονίας BMW.
Κάποιοι νόμιζαν, στα τέλη των 90s, πως η νέα ναυαρχίδα της Rover θα βασιζόταν στην Ε39. Παρόλη την οικονομία (εξέλιξης αλλά και εξοπλισμού παραγωγής) που θα εξασφάλιζε μία τέτοια κίνηση η BMW δεν ήθελε να μπασταρδέψει το ένα brand (Rover) με τεχνικά στοιχεία του άλλου (ΒΜW), οπότε το 75 βασιζόταν σε ολοκαίνουργια πλατφόρμα. Μία κίνηση που φανερώνει την απόσταση στη φιλοσοφία και τον μεγάλο σεβασμό στη διαφορετικότητα των brands της BMW συγκριτικά με άλλα groups που εξασφαλίζουν μεγάλες οικονομίες με ανακύκλωση τεχνολογίας μεταξύ των μοντέλων διαφορετικών brands.
Θυμάμαι λοιπόν με πόσο θαυμασμό χάζευα τα διαφημιστικά προσπέκτους του 75 που μας είχε στείλει ταχυδρομικώς (ως πελάτες BMW) το '99 η Ιntercar. Ήταν πολύ όμορφο, 1000% βρετανικό, πολυτελές, αρκετά ποιοτικό αν και όχι τόσο δυνατό όσο τα τουρμπάτα 620Ti και 820Ti που αντικαθιστούσε.
Δεν θα μπορούσε ακόμη και σήμερα να μη μου περνάει αδιάφορο αυτό το τόσο προσεγμένο και σε κατάσταση βιτρίνας 75άρι. Πόσο μάλιστα μιας και πρόκειται για το V6.
https://www.car.gr/classifieds/cars/view/2362850/
