Επικαιροτητα - Προβληματισμοι ...01 2013

[Kostas_1]

Διαβάζω για τη ΤΡΟΜΟ-μάνα.

Καλά δε ντρέπεται καθόλου που με τσαμπουκά δηλώνει πως είναι περήφανη που ο γιος της αγωνίζεται με καλάσνικωφ και βόμβες ????

WTF is wrong with people ??? Πόσο ΣΑΠΙΑ είναι η κοινωνία μας ???

....Θα μπορούσαμε να μην το σχολιάσουμε, καθώς είναι μια πικραμένη μάνα που είδε το παιδί της δαρμένο και φυλακισμένο. Ωστόσο, που είδε η κ. Νάσιουτζικ και ο γιος της την κοινωνία που είναι σάπια; Στα Βόρεια Προάστια; Στη Φιλοθέη; Στο γνωστό ιδιωτικό σχολείο που φοιτούσε ο γιος της και που απαιτούνται πάνω από 10 χιλιάρικα το χρόνο;

Τι έλειψε στην οικογένεια αυτή όπως και στις οικογένειες των άλλων παιδιών; Δεν είχαν δουλειά; Αγωνίζονταν ενάντια στο σύστημα και στη σάπια κοινωνία για το μεροκάματο;

Μεταξύ φιλέτου, σαμπάνιας και πάρτι στα βόρεια προάστια έλεγαν στα παιδιά τους να αγωνιστούν ενάντια στην άδικη κοινωνία που είναι και άνομη; Αν δηλαδή ζούσαν στο Κερατσίνι, την Τρούμπα, τα δυτικά προάστια και δεν είχαν ούτε να φάνε τι θα έπρεπε να κάνουν; Να κάψουν όλη την Ελλάδα; Παράλογα πράγματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν με απλό τρόπο......

https://www.antinews.gr/2013/02/04/202663/

[Monsta]

του Κύριου Δημήτρη Αλικάκου (φβ ποστ).

Απάντηση στην κυρία Νάσιουτζικ.
___________________________

Ξεκίνησα όταν ήταν 6 ετών. Έβαλα στόχο να ανακαλύψει τον έρωτα στο βιβλίο και τη μαγεία της γνώσης. "Πέταξα" μια μικρή περιουσία σε επιστημονικά περιοδικά, dvd και βιβλία που τα άφηνα διακριτικά στο γραφείο της λέγοντάς της απλά "λένε περίεργα πράγματα". Τα ρουφούσε… από περιέργεια.

Λίγα χρόνια αργότερα διάβαζε Όμηρο… στο μπάνιο. "Εδώ είμαστε" είπα.
Εν τω μεταξύ της μιλούσα για τους κανόνες που διέπουν μια κοινωνία, για το σεβασμό στους νόμους, αλλά και για την υποχρέωση να διεκδικεί το δίκιο της και να καταγγέλλει την αδικία.

Στα 16 της μου ζήτησε τα άπαντα του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα, του Καβάφη, ακόμα και του Φρόιντ και του Νίτσε. Λίγους μήνες μετά πήρα δύο βιβλιοθήκες από το ΙΚΕΑ και ένα ζευγάρι γυαλιά λόγω υπερμετρωπικού αστιγματισμού.

Κάπου εκεί ύψωσα φωνή ανησυχίας "σταμάτα να διαβάζεις επιτέλους". Ήταν πλέον... αργά.

Στα 17 έγραψε τρεις πανεπιστημιακές εργασίες για λογαριασμό μου και ταυτόχρονα "μάλωνε" το φιλόλογό της "γιατί δεν ξέρει τον Αριστοτέλη". Τον θεολόγο τον είχε πετάξει καιρό πριν από την αίθουσα. Την ίδια χρονιά ερωτεύτηκε και έκλαψε. Λίγο αργότερα βαπτίστηκε φοιτήτρια του Πολιτικού της Νομικής. Πήρε το Proficiency στα αγγλικά και το αντίστοιχο στα γαλλικά, και τώρα μαθαίνει τούρκικα και ρώσικα.

Σε λίγο καιρό επιλέχθηκε να κάνει την πρακτική της εξάσκηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Το μεγαλύτερο όμως πτυχίο, ήταν η φράση της «πατέρα δεν θέλω να μου δίνεις πια χρήματα. Θα δουλέψω. Όπου να Άναι».

Όπως εκείνη - έτσι και χιλιάδες άλλα παιδιά - αγωνίζονται, κοπιάζουν… και κλέβουν. Κλέβουν τίμια το μερίδιο της καταξίωσης που τους αναλογεί σε καιρούς χαλεπούς.

Είμαι περήφανος για την κόρη μου!