Επικαιροτητα - Προβληματισμοι ...01 2013

[Leonidas_E39]

Και τα Canadair τι τα έχουμε?

Να μην πω γιατι τα εχουμε Αρη . Ενα ειναι το σιγουρο οτι καποιοι ανθρωποι δινουν ψυχη και αιμα για αυτα τα αεροπλανα ωστε να μην καθηλωθουν με τις περικοπες που εχουν γινει απο τα λαμογια που το παιζουν εθνοπατριωτες.

[Monsta]

Ρένα Δούρου για το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ: Δεν αλλάξαμε εμείς, άλλαξαν όσοι συναντήσαμε


Για το πρόσφατο ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ, το οποίο προκάλεσε αντιδράσεις και επικρίσεις, μίλησε σήμερα η βουλευτής Ρένα Δούρου, η οποία συνόδευσε τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ουάσινγκτον.

«Δεν νομίζω ότι άλλαξαν οι δικές μας παραστάσεις. Άλλαξαν οι παραστάσεις και τα στερεότυπα που είχαν αρκετοί απ' όσους συναντήσαμε. Ένας από τους στόχους αυτού του ταξιδιού ήταν να παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας αδιαμεσολάβητα σε σχέση με την εικόνα που είχαν προσπαθήσει οι πολιτικοί μας αντίπαλοι να παρουσιάσουν για τον ίδιο τον Αλέξη προσωπικά και για τον ΣΥΡΙΖΑ» δήλωσε η κυρία Δούρου, μιλώντας στο ραδιόφωνο ΒΗΜΑ 99,5.

[Monsta]

Λίγα λόγια για το ΠΑΜΕ και τον ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ


Το παρακάτω άρθρο είναι για τον συνδικαλισμό και συγκεκριμένα για τον μέγα δολοφόνο εταιρειών το ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ σύμφωνα με την ίδια ιστιοσλελίδα του είναι:

Το Π.Α.ΜΕ. (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο) είναι Συνδικαλιστικό Μέτωπο. Είναι ανοιχτό, δημοκρατικό, ενωτικό και επιδιώκει να έχει στις γραμμές του τις πιο ζωντανές, αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Έχει πανελλαδικά χαρακτηριστικά και ρίχνει το βάρος του σε όλους, χωρίς εξαίρεση, τους χώρους και τους κλάδους παραγωγής, του Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα

Ο “οργανισμός τελεί υπό τον έλεγχο του ΚΚΕ (ή έστω της ιδεολογίας του ΚΚΕ). Τα μέλη του πιστεύουν ότι η εργασία είναι χάρη που κάνουν οι εργαζόμενοι στο “Κακό κεφάλαιο” και επίσης ότι οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται πρέπει να ανήκουν στους εργάτες και όχι στους μετόχους.

Όπως κάθε άλλο συνδικαλήστικό(επίτηδες με η) κίνημα στην Ελλάδα έχει τεράστιες αγκυλώσεις και πιστεύει στην σύγκρουση. Δεν βλέπει τα κοινά συμφέροντα και απορρίπτει τις λύσεις win-win. Θεωρεί την κάθε λύση ως συνθηκολόγηση- ήττα για το “εργατικό κίνημα και επιβολή της θέλησης του “κακού κεφαλαίου”. Είναι αξιοσημείωτο ότι η λέξη ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ στα αγγλικά και στα γερμανικά έχει μόνο αρνητικές έννοιες. Οι σύλλογοι εργαζομένων στην Γερμανία αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν τον παραπάνω όρο. Μόνο στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι τον δέχονται.

Σε άλλες χώρες οι εργαζόμενοι έχουν γνώσεις μαθηματικών και πραγματικής οικονομίας και καταλαβαίνουν ότι οι επιχειρήσεις για υπάρχουν καταρχάς πρέπει να έχουν έσοδα μεγαλύτερα από τα έξοδα τους. Σε περίπτωση που τα έσοδα είναι περισσότερα από τα έξοδα (μισθοδοσία, προμηθευτές, χαράτσια) τότε υπάρχει κέρδος και η εταιρεία μπορεί να αναπτυχθεί και να συνεχίσει. Στην αντίθετη περίπτωση τα χρήματα δεν αρκούν και η επιχείρηση είτε μειώνει έξοδα είτε σταματά την δραστηριότητα. Ο ιδιωτικός τομέας ούτε μπορεί να δανείζεται στο άπειρο (ΔΗΜΟΣΙΟ) ούτε μπορεί να ανεβάζει τα έσοδα της με νόμους (ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ) ούτε είναι μονοπώλιο (ΔΕΗ). Οι μέτοχοι δεν είναι χαζοί να χάνουν τις αποταμιεύσεις τους.

Δυστυχώς η παραπάνω αλήθεια στην Ελλάδα δεν γίνεται αποδεκτή. Το ΠΑΜΕ και τα μέλη τους ειδικά δημιουργούν προβλήματα στην οικονομική ζωή της χώρας. Αντί να στηρίζουν την εργατική τάξη και να ζητάνε μέτρα που θα βοηθήσουν στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας (απελευθέρωση αγοράς, χαμηλή φορολογία, μείωση δημοσίου-γραφειοκρατίας). Προσπαθούν να κλείσουν με νύχια και με δόντια οποιαδήποτε εταιρεία χαροπαλεύει.



Σκοπός του ΠΑΜΕ δεν είναι να βελτιώσει την ζωή του εργαζόμενου, αλλά να δείξουν πυγμή και αδιαλλαξία (σε αντίθεση με τους συλλόγους εργαζομένων στην Γερμανία). Τα στελέχη του ΠΑΜΕ όταν βρίσκονται σε εταιρείες έχουν μόνο αρνητικές συνέπειες. Σαν επίσημοι “συνδικαληστες” δεν μπορούν να απολυθούν και πληρώνονται για να εκπροσωπούν τους εργαζομένους. Διάφορες επιχειρήσεις τους πληρώνουν μισθούς και “εύχονται” να μην έρχονται στην εργασία τους γιατί μόνο θέματα λειτουργούν.

Αντιδραστικοί “συνδικαληστές” και η αντίστοιχή νομοθεσία είναι από τους μεγαλύτερους κινδύνους που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε μάνατζερ/επιχειρηματίας. Δεν υπάρχουν στοιχεία αλλά σίγουρα θα ήταν ενδιαφέρουσα μια μελέτη ανά κλάδο για την πορεία ιδιωτικών επιχειρήσεων και την παρουσία/απουσία συνδικαληστών(ειδικά του ΠΑΜΕ) ειδικά τώρα μέσα στην κρίση.

Οι συνδικαλήστες θα προτιμήσουν να γίνουν απολύσεις παρά γενικές μειώσεις μισθών. Γιατί? Μιλάνε εκ τους ασφαλούς γιατί ξέρουν ότι αυτοί δεν θα απολυθούν. Έχουν έρθει στην προσοχή μου αρκετές ιστορίες όπου ενώ οι εργαζόμενοι θα δεχόντουσαν μειώσεις μισθών είτε άλλες αλλαγές για να σωθεί όχι μόνο η εταιρεία αλλά και οι θέσεις εργασίας. Το σωματείο όμως (με παρότρυνση του ΠΑΜΕ) δεν δεχότανε τις προτάσεις της διοικήσεις. Π.χ. Σε μια παραγωγική εταιρεία που ο τζίρος της ήταν συνυφασμένος με την πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας το ΠΑΜΕ κατάφερε και έκανε την διοίκηση να προτιμήσει το κλείσιμο.

Η διοίκηση έκανε στο σωματείο για μείωση της μισθοδοσίας κατά 15%. Στο σωματείο υπήρχαν μέλη του ΠΑΜΕ και με την καθοδήγηση τους προτίμησαν την σύγκρουση. Η κρίση συνέχισε, τα έσοδα κατέρρευσαν, οι πελάτες (όσοι είχαν μείνει) εγκατέλειψαν την εταιρεία. Η εταιρεία αναγκάστηκε να αρχίζει να μειώνει το προσωπικό. Ο φαύλος κύκλος είχε αρχίσει. Στο τέλος το ΠΑΜΕ “νίκησε” δεν έκαναν πίσω και η εταιρεία έκλεισε και χάθηκαν πάνω από 100 θέσεις εργασίας.

Είναι κρίμα που συνδικαλήστες εκμεταλλεύονται την νομοθεσία και καπελώνουν αυτούς που υποτίθεται ότι προστατεύουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εργατικοί και θέλουν να εργαστούν και να αποδώσουν έργο και επίσης να πετύχει ο οργανισμός στον οποίο δουλεύουν. Από την άλλη το ΠΑΜΕ ξέρει ότι εάν ανθίσουν οι επιχειρήσεις και γίνει απελευθέρωση της αγοράς εργασίας θα χάσει την δυνατότητά του να εκβιάζει και να απαιτεί.



Οι ανακοινώσεις τους θα τρόμαζαν με την ιδεολογική ταλιμπανοποιήση που παρουσιάζουν ακόμη και τον πιο αντικειμενικό αναγνώστη. Θέλουν “ανατροπή” με κάθε τρόπο και αναζητάνε ευκαιρίες να δείξουν ότι μπορούν να φέρουν τα πράγματα στα άκρα. Κατηγορούν τους άλλους ως “φασίστες” ενώ αδυνατούν να καταλάβουν και να αναγνωρίσουν τον δικό τους “φασισμό” Βλέπουν τα πράγματα μέσω από τις οπτικές του προηγούμενου αιώνα και πιστεύουν σε μια κοινωνία όπου όλοι είναι ίσοι στην εξαθλίωση. Δεν θέλουν καλυτέρευση στις ζωές τους, αλλά επιζητούν να φέρουν την μιζέρια για να έχει απήχηση το μήνυμα τους που είναι γεμάτος με μίσος. Μιλάνε για την “εργατική τάξη” με όρους που θα ζήλευε και ο ίδιος ο Λένιν. Μπορεί το εργοστάσιο να έκλεισε αλλά η τοπική αντιπροσωπεία έχει ακόμη ακολούθους τις πιο αποτυχημένης οικονομικής θεωρίας του προηγούμενου αιώνα. Μιλάνε για τα υπερκέρδη του “κεφαλαίου” και για την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Γιατί το ΠΑΜΕ και τα μέλη του δεν δημιουργούν επιχειρήσεις όπου θα ανήκουν σε όλους τους εργάτες και θα μπορέσουν να έχουν τον “εργατικό παράδεισο” τους? Γιατί να μην επικεντρωθούν σε κάτι δημιουργικό από το να κλείνουν επιχειρήσεις και να μειώσουν την ανεργία? Έτσι θα δείξουν ότι το μοντέλο τους λειτουργεί. Α ναι… Η δημιουργία δύσκολη και απαιτεί προσπάθεια, ενώ ο τσαμπουκάς είναι τζάμπα. ΥΓ όσο υπάρχουν οι μάγκες και οι στρατιώτες του ΠΑΜΕ δεν θα έρθει καμία σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα…

[Monsta]

Διαδώστε και φτύστε την αν τη πετύχετε.


ΡΑΧΗΛ ΜΑΚΡΗ: Η ΒΟΛΕΜΕΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΤΣΙΡΙΖΕ "ΟΧΙ" ΕΧΕΙ ΓΥΡΙΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Δεν έχω λόγια να σχολιάσω τα παρακάτω έγγραφα που δείχνουν ότι η επαναστάτρια του Καμμένου, που σήκωσε το σημαιάκι και φώναξε δυνατότερα από άλλους το ΟΧΙ στην αλλαγή του κράτους, έχει περάσει από 4 θέσεις του δημοσίου μέχρι να δέσει τη γαϊδούρα της σαν βουλευτής. Εκτός από λόγια φυσικά στεγνώνει και το σάλιο στο στόμα και δεν μπορείς ούτε να τους φτύσεις όλους αυτούς τους βολεμένους σαν την κυρία που γύρισε 4 κρατικές θέσεις τα τελευταία 9 χρόνια!!! Δείτε από που...

...πέρασε η κρατικοδίαιτη επαναστάτρια:

Το 2003 διορίστηκε στο ΠΕΣΥ (Υγειονομική Περιφέρεια Αττικής):



Εκεί δεν της άρεσε, γιατί μπορεί να είχε πολύ δουλειά και αποφάσισε να πάρει μετάταξη στο ΤΕΑΔΥ (Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων)... όμως και εκεί δεν είχε γκλαμουριά και τον Ιανουάριο του 2010 με το ΠΑΣΟΚ στα φόρτε του μετακόμισε στην Μπιρμπίλη








Έτσι οι εκλογές την βρήκαν στο ΥΠΕΚΑ απ' όπου παραιτήθηκε για να γίνει βουλευτής και να σώσει την Ελλάδα όπως λέει σε ένα πρόσφατο βιογραφικό της




...σαν κερασάκι στην τούρτα πάρτε και ένα άλλο βιογραφικό της κυρίας που λέει ότι εργάζεται στον ΟΣΕ!!!




Αυτή είναι λοιπόν η Ραχήλ που αγωνίζεται να σώσει την Ελλάδα από τα νύχια της Μέρκελ... γιατί ξέρει ότι με την "Μέρκελ" δεν θα μπορεί να αλλάζει τις δουλειές σαν τα σώβρακα μέχρι να δει ποια έχει την μεγαλύτερη ρέκλα... ούτε φυσικά θα μπορεί να παίρνει τον άνδρα της, από την ΕΡΓΟΣΕ, με απόσπαση σαν μετακλητό υπάλληλο στο γραφείο της, όπως έκανε πρόσφατα.