Επειδή ο πατέρας μου ήταν 40+ χρόνια κυνηγός, έχω έρθει σε επαφή με την "καλή" πλευρά του σπορ και θα πω τα εξής: όλη η φάση είναι η βόλτα στη φύση, η οδήγηση μέχρι να βγεις στο κυνηγοτόπι (όπου αν μιλάμε για Σάββατο ή Κυριακή πρωί είσαι μόνος σου στο δρόμο και πας μαλιοκούβαρα), η αντροπαρέα, το χορταράκι που θα μαζέψεις και ΦΥΣΙΚΑ το πα-ιδάκι που θα φας στην ταβέρνα μετά. Ε, αν ρίξεις και καμια τουφεκιά τόσο το καλύτερο. Απλώς αυτό το πρωινό ξύπνημα δεν αντέχεται...









Απάντηση με παράθεση



Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.

