περνανε τα χρονια δυστυχως.
ο ροσι καποτε ηταν τοσο καλυτερος απο τους αλλους, ωστε του αρκουσαν δυο ροδες, ενας σκελετος, ενα μοτερ και την εβρισκε την ακρη.
αλλωστε μεχρι το 2007 δεν αντιμετωπισε ποτε πραγματικο ανταγωνισμο το επιπεδο του.
ειχε παντα αρκετο περιθωριο.
ο στονερ ομως το 2007 αλλα και τα επομενα χρονια εδειξε οτι ο ροσι χρειαζοταν να κανει μαγικα κολπα πλεον για να κερδισει.
πραγμα που εκανε σε μεγαλο βαθμο, με αποκορυφωμα τo γνωστο αγωνα της Laguna Seca, οπου κερδισε με αρκετη βρωμικη και αντιαθλητικη οδηγηση.
αλλωστε δεν υπηρχε αλλος τροπος να κρατηθει μπροστα απο συνδυασμο ταχυτερο μισο δευτερολεπτο στο γυρο.
αργοτερα ο λορενθο δημιουργησε προβλημα μεσα στην ιδια ομαδα καθως παρουσιασε ιδια επιπεδα ταχυτητας με το ροσι απο την αρχη δειχνοντας οτι η συνεχεια θα ειχε ενδιαφερον.
μετα ηρθε η πιεση, η πτωση του στην ιταλια, ο τραυματισμος, ο πρωτος της καριερας του, η απωλεια του πρωταθληματος, αλλα και η συνειδητοποιηση οτι τα πραγματα ηταν δυσκολα πια.
οταν εφθασε η ωρα της ανανεωσης του συμβολαιου, ο ροσι πιθανοτατα απαιτησε αλλον team mate στη γιαμαχα, πραγμα ομως που δεν εγινε δεκτο καθως ο ροσι μπορει να ηταν το παρον, αλλα ο λορενθο ηταν το μελλον.
ετσι θεωρησε με βαση και τα αποτελεσματα του στονερ με τη ducati οτι θα ηταν ευκολο γι αυτον να βελτιωσει λιγο το μηχανακι με δεδομενο την εμπειρια της ομαδας του και να βρεθει με ανταγωνιστικο εξοπλισμο, πραγμα απαραιτητο πλεον ωστε να μεινει στην κορυφη, καθως το ταλεντο του αρχισε να μην ειναι αρκετο ωστε να σταματησει τους πιστιρικαδες.
οπως ομως ολοι παρακολουθησαμε τα τελευταια δυο χρονια αυτο δεν κατεστη δυνατο.
μελετωντας καποιες λεπτομερειες εικαζω οτι το βετο του ροσι για μονομαρκα ελαστικων πριν λιγα χρονια, του γυρισε μπουμερανγκ αργοτερα.
η D16 εδειξε αρκετα ανταγωνιστικη στο βρεγμενο, πραγμα που σημαινει οτι με ενα ειδικα φτιαγμενο γι αυτην εμπρος ελαστικο θα ηταν ανταγωνιστικη και στο στεγνο.
δυστυχως για τους ιταλους οι ιαπωνες επηραζονται περισσοτερο απο το feedback των ιαπωνικων εργοστασιων, κι ετσι τα κοινα ελαστικα βολευουν περισσοτερο τις γιαμαχα και χοντα.
με αυτο το δεδομενο η ducati φετος αποφασισε να αλλαξει πλαισιο ωστε να ερθει σε συμπεριφορα πιο κοντα στις ιαπωνικες και ετσι να ταιριαξει καλυτερα με τα ελαστικα.
οπως εδειξε ομως το αποτελεσμα, το πλαισιο δεν ηταν το προβλημα, αλλα μαλλον ο ιδιος ο κινητηρας και η κατασκευη του ωστε να ειναι ακαμπτος και να παιζει ενεργο μερος, επιβαλει εμπρος ελαστικο με πιο μαλακο σκελετο, το οποιο απο την αλλη δεν δουλευει με τα χοντα και τα γιαμαχα τα οποια χρειζονται ακαμψια.
αν αλλαξει ο κανονισμος των ελαστικων εικαζω οτι η D16 θα γινει αμεσα ανταγωνιστικη, πραγμα που ισως ο ροσι δεν ειχε τη δυναμη να επηρεαασει οπως στο παρελθον...
με αυτα και αυτα ο ροσι επεστρεψε στη γιαμαχα ως πιο σιγουρη επιλογη ωστε να εχει κορυφαιο εξοπλισμο και δυνατοτητα να δειξει αν μπορει να περασει το λορενθο.
αν το καταφερει θα μιλαμε για μια επικη επιστροφη η οποια θα προσθεσει στο μυθο του ροσι.
αν οχι, θα μιλαμε για ενα αδοξο κλεισιμο μιας λαμπρης καριερας.
απο τη αλλη η χοντα εχασε μεγαλη ευκαιρια να εχει εναν κορυφαιο αναβατη στην ομαδα της.
σιγουρα το διδυμο ροσι-λορενθο παρουσιαζεται πολυ καλυτερο των πεντροζα-μαρκεζ, ενω η φυγη του στονερ αφηνει ενα κενο στον ανταγωνισμο που δυσκολα θα καλυφθει.
βεβαια οι φημες οργιαζουν απο τωρα οτι το αφεντικο του motogp αρχιζει να πιεζει για διδυμο στονερ-ντουκατι, τη μονη σιγουρη συνταγη για το ιταλικο εργοστασιο...
λετε?