Το Ελληνικό κράτος σε παροτρύνει να είσαι Δημόσιος Υπάλληλος, και από περιουσία να έχεις μόνο μετρητά. Για όλα τα υπόλοιπα έχει αντικίνητρα. Έτσι και κληρονομήσεις δε κάποιο ακίνητο, την έβαψες. Αν θέλεις να χτίσεις; Δεν είναι τυχαία η λαϊκή παροιμία “Αν δεν φυτέψεις αμπέλι, δεν χτίσεις σπίτι και δεν παντρέψεις δεν ξέρεις από ζωή”.
Επί του θέματος της κληρονομιάς πάλι, εφόσον το κεφάλαιο έχει ήδη φορολογηθεί όταν δημιουργήθηκε, τότε ο φόρος πρέπει να είναι μηδενικός. Αν έχει υπεραξία, τότε αυτή πρέπει να φορολογηθεί (μόνο η υπεραξία και όχι το ήδη φορολογημένο κεφάλαιο) στη χρονική στιγμή ρευστοποίησής της. Αν πρόκειται για μετρητά, τότε αυτά έχουν ήδη φορολογηθεί στη συσσώρευσή τους.
Το πρόβλημα όταν φορολογεί κεφάλαιο το κράτος είναι ότι ουσιαστικά το δημεύει, καθώς το κεφάλαιο δεν εγγυάται εισόδημα. Αντί δηλαδή να δημεύσει τα κλεμμένα το κράτος, δημεύει τις περιουσίες της μεσαίας τάξης, οι φτωχοί δεν έχουν αν τους πάρει, και οι πλούσιοι τα έχουν προφυλαγμένα καλά.
Παράδειγμα: έχω κάποιο γνωστό που οι γονείς του πέθαναν πριν πολλά χρόνια. Επειδή ο πατέρας του ήταν πετυχημένος κατασκευαστής, και η μητέρα του φαρμακοποιός, του άφησαν ένα μεγάλο αλλά παλαιό σπίτι σε ακριβό βόρειο προάστιο. Ο ίδιος είναι ελεύθερος επαγγελματίας και όχι πολύ οικονομημένος. Από το ακίνητο εισέπραττε 2.000 ευρώ το μήνα, όπου φυσικά έδινε το 75,6% στην εφορία (40% φόρος, 3,6% χαρτόσημο, 80% του φόρου προκαταβολή για το επόμενο έτος που ήταν άδειο και έπρεπε και να το ξαναβάψει γιατί του έφυγε ο ενοικιαστής).
Επίσης με το ΦΜΑΠ και το ΕΤΑΚ από ό,τι μου λέει πλήρωσε περίπου το υπόλοιπο στην εφορία, διότι το ακίνητο έχει πολλά τετραγωνικά σε υψηλή τιμή περιοχής.
Το αποτέλεσμα ήταν όταν ήρθε το χαράτσι οι άνθρωπος έπαθε σοκ. Ουσιαστικά ψάχνει να βρει να το πουλήσει, διότι δεν έχει αρκετό εισόδημα για να το συντηρεί και να πληρώνει τους φόρους. Πλέον εντός κρίσης, μου λέει πως προσπαθεί να το νοικιάσει με 900 ευρώ το μήνα και δεν βρίσκει γιατί ως παλαιό σπίτι καίει πολύ πετρέλαιο.
Το να είσαι κληρονόμος δεν είναι καλή δουλειά στην Ελλάδα πλέον.
Επιχειρηματίας όμως; Ακόμα χειρότερα!
Τα αντικίνητρα στο να είσαι επιχειρηματίας είναι τιτανοτρισμεγιστοτεράστια . Μη το ψάχνετε.
Από τον ΚΒΣ των 18.000 σελίδων να ξεκινήσουμε και μόνο φτάνει. Υπόψη ότι τον ΚΒΣ δεν τον τηρούν οι δημόσιες επιχειρήσεις για να είναι και “καλύτερα” ελέγξιμο το δημόσιο συμφέρον. Μόνο οι ιδιωτικές!
Αν είσαι επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας, λοιπόν, το κράτος μας επίσης σε υποχρεώνει να πληρώνεις συνταξιοδοτικές εισφορές, ακόμα και όταν δεν έχεις εισόδημα (με ποινή φυλάκισης και προσωποκράτησης) και φυσικά σε υποχρεώνει να πληρώσεις το 80% του φετινού φόρου ως προκαταβολή φόρου της επόμενης χρονιάς, λες και υπάρχει κάποια εγγύηση ότι του χρόνου θα βγάλεις πάλι τα ίδια κέρδη. Επίσης, σε υποχρεώνει να προπληρώσεις το ΦΠΑ είτε το έχεις εισπράξει είτε όχι. Φυσικά αν δεν είσαι ενήμερος στις εισφορές σου όπως το 40% των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ, τότε είσαι ανασφάλιστος, παρά το γεγονός ότι το σύστημα υγείας επιδοτείται από τους φόρους όλων. Δηλαδή το Ελληνικό κράτος παίρνει τους φόρους από όλους για να χρηματοδοτεί τη μαύρη τρύπα κλοπής και διαφθοράς που λέγεται Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά δίνει περίθαλψη μόνο σε όσους είναι ασφαλισμένοι!
Αν δεν είσαι ενήμερος με τις φορολογικές σου υποχρεώσεις δεν μπορείς να θεωρήσεις τιμολόγια, άρα δεν μπορείς να πουλήσεις, άρα δεν μπορείς να βγάλεις λεφτά να ξεχρεώσεις αυτά που χρωστάς σε φόρους. Μόνο εμένα κάτι δε μου πάει καλά εδώ; Σε ποιό πλανήτη τα σκέφτηκαν αυτά; Σε ποιό παράλληλο σύμπαν; Αυτός που τα έφτιαξε έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του; Χλωμό...
Επιχειρηματικότητα λέγαμε; Ειδικά αν κάνει κάποιος το λάθος να πουλήσει κάτι στο κράτος, την πάτησε. Χιλιάδες οι περιπτώσεις αυτών που καταστράφηκαν επειδή έκαναν μια δουλίτσα με το κράτος. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα ζουν ακόμη για να το περιγράψουν. Ζουν, μια κουβέντα δηλαδή...
Το κράτος δεν ψάχνει απλώς για χρηματοδότες προμηθευτές - ψάχνει για ηλιθίους. ΓιΆαυτό και όποιος πουλάει στο κράτος και δεν είναι ηλίθιος, συνήθως το τσακίζει στην υπερτιμολόγηση.
Η κρατικοδίαιτη επιχείρηση είναι σε μια συνεχή κούρσα με το κράτος ποιός θα κλέψει τον άλλον περισσότερο: Ο κρατικοδίαιτος υπερτιμολογεί 3-4 φορές πάνω τις υπηρεσίες/προϊόντα του, και το κράτος του παίρνει τα λεφτά του ΦΠΑ μπροστά, του βάζει κρατήσεις 7%-10% υπέρ “τρίτων” και άσχετων, του εισπράττει το φόρο από τα εικονικά κέρδη του 3 χρόνια πριν του τα πληρώσει, του βάζει πρόστιμα για μουτζούρες και περαιώσεις άλλο 2%-3% επί του τζίρου του, στο τέλος τον πληρώνει με ομόλογα που λήγουν 3 χρόνια μετά, και πριν τα εισπράξει αυτός του κάνει και ένα κουρεματάκι 50% και τραβάει την ημερομηνία πληρωμής στο 2040. Ή αν τα χρειάζεται τώρα για να πληρώσει προμηθευτές, τότε θα πληρωθεί το 12% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων: τιμολόγησες 100, πλήρωσες ΦΠΑ για 100 (δηλ. 23), πληρώθηκες τα μισά σε ομόλογα που έχουν ονομαστική αξία 50+ΦΠΑ (σύνολο 61,5) που όμως αν τα χρειάζεσαι να τα ρευστοποιήσεις τώρα και όχι το 2040, διότι ο προμηθευτής σου θέλει τα λεφτά του αυτή τη δεκαετία και όχι τη μεθεπόμενη, τότε θα πάρεις περί τα 7,38!
Πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος σήμερα για να πουλήσεις στο Ελληνικό Κράτος. Μα πολύ ηλίθιος μιλάμε!
Φυσικά από τους μη-κρατικοδίαιτους, το κράτος παροτρύνει όσους είναι διατεθειμένοι να συναλλαγούν με τους διεφθαρμένους να κλέβουν ατιμώρητα την κοινωνία (παραεμπόριο και μαύρη εργασία και μη έκδοση αποδείξεων μεταξύ άλλων), με προϋπόθεση να μοιράζονται τα κλοπιμαία με τον αρμόδιο διεφθαρμένο δημόσιο υπάλληλο που έχει καθήκον να τους ελέγξει!
Η στάση του Ελληνικού κράτους απέναντι στην επιχειρηματικότητα είναι εγκληματική. Η σημερινή κατάντια της χώρας είναι άμεση συνάρτηση αυτής της στρεβλής και αρρωστημένης σχέσης κράτους-επιχειρηματικότητας. Μάλλον όχι σχέσης - θανάσιμης έχθρας.
Με άλλα λόγια, αν κάνεις το λάθος να γίνεις επιχειρηματίας σε αυτή τη χώρα, και δεν είσαι διατεθειμένος να συναλλαγείς με τη διαφθορά, το κράτος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι(α) του για να σε συνθλίψει! Και σχεδόν πάντα το καταφέρνει, εκτός αν είσαι από τους 20-30 "μεγάλους", οπότε ουσιαστικά σε αφήνει να κάνεις ό,τι θέλεις...
Πιο βρώμικο και διεφθαρμένο σύστημα άσκησης γραφειοκρατικής κρατικής εξουσίας δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει στην ιστορία.
Ούτε καν στις Σοβιετικές "Δημοκρατίες": εκεί τουλάχιστον δεν σε κορόιδευαν ότι μπορείς να επιχειρηματίσεις. Ήταν ξεκάθαρο πως αν ήθελες να προκόψεις έπρεπε να γίνεις μέλος του κομμουνιστικού κόμματος. Ούτε στις μπανανίες της υποσαχάρειου Αφρικής: εκεί ξέρεις ότι αν δεις κρατικό υπάλληλο τρέχεις για τη ζωή σου.
Εδώ υπάρχουν κάποιοι που ακόμη νομίζουν ότι η επιχειρηματικότητα έχει περιθώρια στην Ελλάδα, και θέλουν να την φορολογήσουν και επί του τζίρου: εε, ρε τζάμπο που τους χρειάζεται...
Αρχικό μήνυμα απο Stathis
Τσίπουρο σοφιστής
Ανέκδοτο με δύο λέξεις: Ελληνική επιχειρηματικότητα...
Δικαιώματα - Επιλογές
