δεν εγιναν ακριβως ετσι τα πραγματα.
η χωρα οδηγηθηκε εδω που ειναι σημερα λογω της πολιτικης των κομματων εξουσιας (αλλα και των μικρων στο ποσοστο που τους αναλογει, τα οποια θελουν να περασουν οτι προεκυψαν απο παρθενογεννεση αλλα τσεπωναν τις επιχορηγησεις και ολα καλα), τα απο το 1980 και μετα.
ιδιαιτερα την 5ετια 2004-2009 οπου μια ηδη προβληματικη κατασταση (η οποια ομως κατα καιρους γινοταν καποια επιφανειακη προσπαθεια να συγκρατηθει), εκτροχιαστηκε εντελως.
ο μεγας καθηγητης οικονομολογος αλογοσκουφης, ο "πλεϊστεσιον" και οι υπολοιποι σωτηρες που βγηκαν με συνθημα την επανιδυση του κρατους, φορτωσαν τη χωρα με ρεκορ υποχρεωσων για το ετος 2009. (ναι αυτοι οι ιδιοι ειναι που μας σωνουν αυτη τη στιγμη που μιλαμε... χαχαχαχχα)
οσοι αυτα τα παρακολουθουσαν τοτε (και δεν βρισκονταν στη γενικοτερη ευφορια που ζουσαμε ολοι), ηταν βεβαιοι οτι το χρεος δεν θα μπορουσε να αναχρηματοδοτηθει μετα το 2009.
ηρθε η αμερικανικη κριση του 2008 και τα πραγματα εγιναν δυσκολα, ετσι διεψευστηκαν στην πραξη οι ελπιδες του γαλαζιου οικονομικου επιτελειου που θεωρουσε οτι θα μπορουσε να δανειζεται στο διηνεκες.
τοτε ηταν που βγηκε ο "πλεϊστεϊσιον" και δηλωσε τις πολυ δυσκολες αποφασεις που πρεπει να παρθουν.
ηταν η μοναδικη φορα που ειπε αληθεια και δεν το εκανε τυχαια, αλλα για να μην ψηφιστει και αναλαβει το πολιτικο κοστος.
απο τοτε ειμασταν ηδη πτωχευμενοι.
στη συνεχεια βγηκε ο "λεφτα υπαρχουν" και με μια σειρα απο τραγικα λαθη και παιδαριωδεις χειρισμους οδηγησε τα πραγματα σε αυτο που ξερουμε ολοι.
δεν θα μπω στη διαδικασια να αναρωτηθω αν ο ανθρωπος εκτελουσε διατεταγμενη υπηρεσια ή απλως ηταν εξαιρετικα βλακας (ή και τα δυο), αυτο θα το πει με καθαρο μυαλο σε μερικα χρονια η ιστορια.
το μνημονιο ηταν μια συμφωνια ωστε η χωρα να χρηματοδοτηθει βραχυπροθεσμα και να συνεχισει να λειτουργει μεχρι να μπορεσει να διορθωσει δομικες αδυναμιες (
που ολοι ξερουμε και ολοι εχουμε παραδεχθει κατα καιρους), ωστε να σταθει καποια στιγμη και παλι στα ποδια της.
το μνημονιο εφαρμοστηκε επιλεκτικα και παρθηκαν μετρα με το μικροτερο δυνατον πολιτικο κοστος, αφου οι απαραιτητες μεταρρυθμισεις και αλλαγες προσεκρουσαν σε συντεχνιες, συνδικα-ληστες, πελατες και στις λοιπες ομαδες που ολοι ξερουμε.
σχεδον κανεις δεν καταλαβε τι εγινε, σχεδον κανεις δεν ηθελε να δεχθει να χασει κατι απο αυτα που αδικα ή παρανομα απολαμβανε.
αποτελεσμα το βαρος να πεσει σε οσες κοινωνικες ομαδες ηταν οι ευκολοτεροι στοχοι.
υπηρξε μεγαλη φορολογικη επιδρομη επι δικαιων και αδικων, αδικες οριζοντιες περικοπες, μειωση επενδυσεων του δημοσιου που εως τοτε ηταν ενας σημαντικος πυλωνας οικονομικης δρατηριοτητας, αλλα δυστυχως δεν εγινε η απαραιτητη μειωση των εξοδων του δημοσιου το οποιο ειναι και το μεγαλυτερο προβλημα, αντιθετα τα εξοδα αυξηθηκαν εστω και οριακα διοτι οι πολιτικοι μας εξαπατησαν κι εμας και την τροϊκα.
αρα το προγραμμα δεν εφαρμοστηκε οπως αρχικα αλλα και στη συνεχεια συμφωνηθηκε.
θα ηταν καλυτερα τα πραγματα? δεν το ξερουμε, πιθανολογω οτι γενικα θα ηταν τα ιδια με τη διαφορα οτι θα ειχε διασωθει μεγαλυτερο μερος του ιδιωτικου τομεα σε βαρος του δημοσιου.
αυτο δεν θα ειχε διαφορα απο ανθρωπιστικης πλευρας καθως ο ανθρωπος ειναι το ιδιο οπου και αν ανηκει (ασχετα αν μερικοι πολιτικοι χωροι προσπαθουν να μας πεισουν για την ιεροτητα του δημοσιου), απλα ομως θα υπηρχε καλυτερη προοπτικη αν διασωζονταν παραγωγικες θεσεις εργασιας αντι θεσεις υποστηριξης και εξυπηρετησης οπως αυτες του δημοσιου.
για τις ιδιωτικοποιησεις εχω να πω οτι γενικοτερα ειμαι κατα διοτι πιστευω οτι καποιες υποδομες και υπηρεσιες ειναι καλυτερα και πιο ασφαλες να ειναι κρατικες, αλλα τα λαμογια, τα αποβρασματα συνδικα-ληστες, οι τεμπεληδες αντιπαραγωγικοι εργαζομενοι και ολα αυτα τελος παντων που ξερουμε πολυ καλα και εφτασαν τη φραση "δημοσιος υπαλληλος" να ειναι συνωνυμη με την οκνηρια, την απαθεια κλπ να αποτελει υποτημιτικο χαρακτηρισμο, μας εδειξαν οτι η δημοσια διαχειρηση μιας εταιριας ειναι τρισχειροτερη απο τον πιο αδιστακτο και κακο επιχειρηματια.
δυστυχως λοιπον (και το εννοω το δυστυχως) ας πανε σε ιδιωτες, το κρατος και οι ανθρωποι του αποδειχθηκαν διεφθαρμενοι και ανικανοι να τις διαχειριστουν με επιτυχια.
δε νομιζω οτι θα πανε χειροτερα με το χειροτερο ιδιωτη.
τα περισσοτερα απο τα υπολοιπα που περιλαμβανοται στο ποστ ειναι παραμυθια της χαλιμας, ενος χωρου που ψαχνει να μαζεψει πελατες με ψεματα και με ανυποστατες υποσχεσεις.
υπηρχαν παντα τετοιοι πολιτικοι χωροι, αφου το χαμηλο μορφωτικο επιπεδο της πλειοψηφιας του λαου, πειθεται ευκολα απο καθε λογης πολιτικους απατεωνες οπως μας δειχνει η ιστορια.
ετσι οταν καποιος φευγει (μασοκ), ενας αλλος ερχεται να αναπληρωσει το κενο που μενει (τριλιζα).
αφου υπαρχουν αγοραστες για φουμαρα και φυκια, θα βρεθει καποιος να τα πουλησει.
σημερα λεγεται τσιπρας, χθες λεγοταν γαπ, προχθες "πλεϊστεσιον", αντιπροχθες ανδρεας και παει λεγοντας...
