Σωστό θέμα, θυμάμαι μάλιστα το χειρότερο.
Χειμώνα την μέρα που απολύθηκα από φαντάρος, νοέμβρης, και σκάει ένα Virago έξω από το σπίτι μου με ένα πιτσιρίκι δημοτικού με την σχολική τσάντα δεμένη στο τιμόνι το πιτσιρίκι πάνω στο τεπόζιτο και ο παππούς οδηγώντας.
Εννοείτα χωρίς κράνος και οι δύο.
Του ρίχνω μια μούτζα και 2 - 3 παναγίες, φωναχτά. Κατεβαίνει και άρχισε να το παίζει μάγκας. Αυτό που του είπα είναι ότι εύχομαι σε περίπτωση στραβής να βλέπει το πιτσιρίκι να χαροπαλεύει, του ευχήθηκα να ζήσει χρόνια πολλά και να βλέπει το παιδί να γυρνάει στα νοσοκομεία.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι το είπε στον παπά (του χωριού) ο οποίος άρχισε το κήρυγμα ότι δεν πρέπει να μιλάμε έτσι κτλ κτλ, έφαγε και ο παπάς της παναγίες του ζεστές ζεστές, του είπα να με συγχωρέσει καθότι εγώ αμαρτωλός και αυτός χριστιανός, και έφυγε ψέλνοντας, και νομίζω αφρίζοντας.
Για να πάρουν παράδειγμα τα πιτσιρίκια ΠΡΕΠΕΙ να βλέπουν ΚΑΙ τους μεγαλύτερους. Τα μικρά τα παιδιά μέχρι μια ηλικία είναι σαν τα πιθήκια, κάνουν ό,τι βλέπουν, ας βλέπουν λοιπόν όσο μπορούν πιο σωστά πράματα γίνεται