ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ!!!

[Samaro]

Μην πυροβολείτε τους ποδηλάτες

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ



Τελικά, το βρήκαμε το πρόβλημα στο κυκλοφοριακό της Αθήνας: τα ποδήλατα. Πηγαίνουν ανάποδα, περνούν με κόκκινο και... τρομάζουν πεζούς και αυτοκίνητα. Ενίοτε και παιδιά ή σκυλάκια. Εντάξει, λύθηκε το θέμα.



Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τα σχόλια της προηγούμενης στήλης και την αγανάκτηση κάποιων αναγνωστών απέναντι στους ποδηλάτες που παραβιάζουν τον ΚΟΚ, που τελικά δεν έχουν κανένα δικαίωμα στους δρόμους γιατί -έτσι νομίζουν- δεν τους αναφέρει ο ΚΟΚ, που περνάνε με κόκκινο, που ποδηλατούν στη μέση του δρόμου και που, τελικά, είναι ό,τι πιο ενοχλητικό κινείται σήμερα στους δρόμους της πόλης. Γιατί, όπως φαίνεται, «όλα τα είχαμε, τα ποδήλατα μας λείπανε...».



Έκανα τις παραπάνω σκέψεις, ποδηλατώντας στην Πατησίων, επιστρέφοντας από ένα ραντεβού στο Κουκάκι, και ξαφνικά, έτσι, σαν παιχνίδι, άρχισα να μετράω τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στη δεξιά μεριά του δρόμου που με ανάγκαζαν κάθε τόσο νΆ αλλάζω λωρίδα, τους επιθετικούς μοτοσικλετιστές που έκαναν σφήνες από τους λεωφοριόδρομους, τους οδηγούς που περνούσαν τα στοπ, και αποφάσισα πως, όχι, δεν θα μπω στη νοοτροπία «οι καλοί και οι κακοί». Δεν υπάρχουν «αυτοί και εμείς», δεν υπάρχει «θάνατος στο αυτοκίνητο - ζήτω το ποδήλατο», αλλά δεν υπάρχει ούτε το αντίθετο.



Παράλληλα, άρχισα να σκέφτομαι πόσο ενοχλητικός μπορεί να ήμουν για το λεωφορείο στη Δροσοπούλου που δεν μπορούσε να με προσπεράσει -ασχέτως αν, τελικά, πήγαινα πιο γρήγορα από αυτό- και πόσο τρόμαζα τους πιο ηλικιωμένους οδηγούς αυτοκινήτων που ήθελαν να περάσουν δίπλα μου και φοβόντουσαν μήπως με σκοτώσουν. Μπορεί να φταίει και η γιορτή της αγάπης γιΆ αυτό, το μήνυμα της Ανάστασης, αλλά μήπως να σοβαρευτούμε λίγο;



Η πόλη ανήκει σε όλους: στους πεζούς, στους οδηγούς μηχανών και αυτοκινήτων, στα λεωφορεία, στα περιστέρια, στους χρήστες ποδηλάτων, σε αρτιμελείς και αναπήρους και, με κάποιον «μαγικό» τρόπο, όλοι θα έπρεπε να βρίσκουμε ένα τρόπο να συνυπάρχουμε. Για το δικό μας καλό.



Η έννοια του σεβασμού στον άλλο, η αίσθηση της κοινής λογικής και η τήρηση των νόμων ίσως θα μπορούσαν νΆ αποτελέσουν ένα τρίπτυχο το οποίο, σε συνδυασμό με κάθε είδους σχεδιασμό, όραμα για τις πόλεις του αύριο αλλά και προσωπικές επιλογές θα μπορούσε να δημιουργήσει συνθήκες ανθρώπινες στις σύγχρονες πόλεις.



Γιατί οι υποδομές θέλουν και δομές. Κι εμάς αυτό φαίνεται ότι μας λείπει.



Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις «εξυπνάδες», ας βγούμε από τα στρατόπεδα, γιατί ούτε πρόκειται να φύγουν τα αυτοκίνητα από την πόλη (μεταξύ μας, ωραία δεν θα ήταν ούτε όμως και πρόκειται να εξαφανιστούν τα ποδήλατα, επειδή ενοχλούν κάποιους. Το ποδήλατο είναι ένα εναλλακτικό μέσο μετακίνησης, οικονομικό, βολικό και πρακτικό και ως τέτοιο έχει -και πρέπει να έχει- τη θέση του σε μια σύγχρονη πόλη. Κι αν η Αθήνα είναι αφιλόξενη στα ποδήλατα, αν η Κηφισίας είναι «επικίνδυνη» και η Συγγρού ρώσικη ρουλέτα, κακώς. Από εμάς εξαρτάται. Εμείς την κάνουμε επικίνδυνη, όταν συμπεριφερόμαστε επικίνδυνα. Ας δούμε, λοιπόν, την ατομική ευθύνη, με όποιο μέσο κι αν κινούμαστε, κι ας αφήσουμε τα «εσύ» φταις, ανάλογα με τη θέση που βρισκόμαστε κάθε φορά.


* Ο Σπύρος Παπαγεωργίου είναι εκδότης του περιοδικού ΜΒΙΚΕ.

[Samaro]

Σοβαρά τώρα: κάνεις ποδήλατο;

O δίκυκλος δεκάλογος.

Σοβαρά τώρα: κάνεις ποδήλατο;

Είναι τόσο πολλοί οι λόγοι για να μη χρησιμοποιείς ποδήλατο στις ελληνικές πόλεις: είναι αφιλόξενες, χωρίς ποδηλατοδρόμους, οι οδηγοί δεν έχουν παιδεία -όλοι οι άλλοι είναι γαϊδούρια-, οι δρόμοι έχουν λακκούβες, κάνει ζέστη το καλοκαίρι, βρέχει τον χειμώνα, δεν έχεις πού να το δέσεις, τα κλέβουν, δεν σε προσέχουν τα ταξί, δεν σε προσέχουν τα μηχανάκια, δεν σε προσέχουν οι κοπέλες. ΆσΆ τα να πάνε...

Αν συμφωνείτε με ένα ή όλα τα παραπάνω, κάνετε πολύ καλά να χρησιμοποιείτε το αυτοκίνητο, τη μοτοσικλέτα, το σκούτερ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή τα πόδια σας. Κανείς δεν μπορεί και δεν θέλει να κατηγορήσει κανέναν γιΆ αυτό.

Η χρήση ποδηλάτου δεν είναι «καλή πράξη», είναι απλώς «βολική πράξη».

Θα ήθελα, λοιπόν, νΆ απευθυνθώ όχι σΆ εκείνους που κάνουν ποδήλατο ή σκέφτονται να το ξεκινήσουν αλλά στους υπόλοιπους, που δεν θέλουν να κάνουν.

Να τους βεβαιώσω πως δεν υπάρχει λόγος νΆ αρχίσουν να χρησιμοποιούν ποδήλατο, αν δεν θέλουν ή αν δεν μπορούν. Θα μπορούσαν, όμως, για δικό τους καλό, να προσπαθήσουν να κατανοήσουν γιατί κάποιοι άλλοι το χρησιμοποιούν και να τους διευκολύνουν στην καθημερινότητά τους.

Κάπως έτσι θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να σκέφτονται:



1.Ένα παραπάνω ποδήλατο στον δρόμο σημαίνει ένα λιγότερο αυτοκίνητο. Άρα, θα είμαι μια θέση πιο μπροστά στο φανάρι!

2.Περισσότερα ποδήλατα σημαίνει περισσότερες ελεύθερες θέσεις πάρκινγκ. Άρα, παρκάρω πιο εύκολα.

3.Ποδήλατο σημαίνει λιγότερος θόρυβος, άρα, ακόμα κι αν είμαι λάτρης των μηχανών, αποκλείεται να μην προτιμώ το κουδουνάκι από την εξάτμιση την ώρα που πίνω τον καφέ μου.

4.Ποδήλατο σημαίνει καλύτερη φυσική κατάσταση. Και δυνατά πόδια. Άρα, με περισσότερους ποδηλάτες, έχω περισσότερες πιθανότητες να βρω φίλο ή φίλη με καλύτερο σώμα!

5.Ποδήλατο σημαίνει οικονομία. Με τα χρήματα που εξοικονομούν οι φίλοι μου από τη χρήση ποδηλάτου αλλά και με την καλύτερη διάθεση που έχουν χάρη στην άσκηση θα με κερνάνε περισσότερα ποτά!

6.Το ποδήλατο στην πόλη δίνει μια όμορφη εικόνα. Γινόμαστε Ευρώπη, βρε αδερφέ! Κι εγώ δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα γιΆ αυτό. Το κάνουν οι άλλοι. Αρκεί να τους διευκολύνω...

7.Ποδήλατο σημαίνει ευελιξία. Δίνει την ευκαιρία σε περισσότερο κόσμο να κινείται στις τοπικές αγορές και να κάνει τα καθημερινά του ψώνια. Επίσης, από ψυχολογικής απόψεως, δεν σκέφτεται κάποιος πως, εκτός από τα ψώνια του, έχει πληρώσει και 10 ευρώ σε πάρκινγκ και βενζίνη. Άρα, αν είμαι έμπορος ή ελεύθερος επαγγελματίας, με συμφέρει γιατί τονώνει την αγορά.

8.Ποδήλατο σημαίνει μικρότερη κατανάλωση. Άρα, μειώνονται οι ανάγκες της χώρας για εισαγωγές καυσίμων. Και πάλι εγώ δεν κάνω τίποτα γιΆ αυτό. Βολικό.

9.Ποδήλατο σημαίνει περισσότερος ελεύθερος χώρος. Θέλω να περπατήσω; Να παρκάρω; Να πάω για ψώνια; Με περισσότερους ποδηλάτες στην πόλη όλα είναι πιο εύκολα.

10. Το ποδήλατο σου φτιάχνει τη διάθεση. Βλέπω γύρω μου περισσότερα χαμογελαστά πρόσωπα κι έτσι χαμογελάω κι εγώ. Και μάλιστα χωρίς να ιδρώσω, ούτε να κινδυνεύσω στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στους δρόμους μας. Αυτό είναι!



Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα δείτε κάποιον με ποδήλατο στον δρόμο, σκεφτείτε έναν ή περισσότερους από τους παραπάνω λόγους και συμπεριφερθείτε αναλόγως. Θα κάνει τη μέρα σας πιο εύκολη. Συνολικά!

* Ο Σπύρος Παπαγεωργίου είναι εκδότης του περιοδικού ΜΒΙΚΕ.

https://www.lifo.gr/mag/columns/4781

[katsaraios]

Μια μικρη επισημανση ..
Εχει αυξηθει ο αριθμος οσων κανουν ποδηλατο κατα παρεες,βλεπω πολλα βραδια ειδικα κοντα στο ΟΑΚΑ επι του δρομου ομως ,ποδηλατες μαζι να βολταρουν.
Αυτο που αχνοφαινεται στα ματια μου ειναι οτι δυστυχως αρκετοι δεν εχουν ,
Κρανος,
Πισω φως
Μπροστα φως(παρα πολλοι)
Ανακλαστικες λωριδες σε ρουχα η παπουτσια η πεταλ
Δεν κανουν και πολυ στην ακρη αλλα σχηματισουν δυαδες-τριαδες
Φαναρια μαλλον δεν υπολογιζουν ειδικα σε χαμηλης ροης δρομους

Μιλαω παντα για βραδυνες ωρες

Καλο το ποδηλατο αλλα ελπιζω να μην επικρατησει και εδω η προχειροτητα και η ΜΗ παιδεια πανω σε απλους κανονες συμπεριφορας σε δρομους.
Ευχαριστω και πρωτος εγω πρεπει σαν οδηγος να προσεχω.