Εγώ πάλι, βλέπω μεγάλη αντίφαση δεδομένων των ημερομηνιών που γίνανε.
Η δευτερη φάση, (όπως την αναφέρεις) θα ήταν ίσως δεκτή, μετά την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου, την υπαγωγή της δανειακής σύμβασης στο Αγγλικό δίκαιο την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων κ.λ.π. (δηλαδή σήμερα ) και όχι στις 7/12/2010.
Τι μας εμπόδιζε δηλαδή να κάνουμε στάση πληρωμών τον Δεκέμβριο του 2010 σε σχέση με τον Απρίλιο του ίδιου έτους ;
Η μόνιμη απειλή που υπήρχε τότε,( και υποστηριζε μόνο η κυβέρνηση) ήταν η πτώχευση και η επιστροφή στη δραχμή, πράγμα που ισχυε και τον Απρίλιο.
Αλλα και στο άρθρο του που παρέθεσες πιό πάνω, ο κ. Ανδριανόπουλος απλά αναφέρεται στο πρόβλημα της υπερφορολόγησης και στις επιπτώσεις στην αγορά χωρίς να μας λέει κάτι ουσιώδες.
Θα περίμενα τις τεκμηριωμένες προτάσεις του για το ποιές άλλες πηγές εσόδων θα αντικαταστήσουν τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, ποιές ενέργειες θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη και ποιές θα μειώσουν την ανεργία.
