Συντηρηση Ε90 (320si) - Ερωτησεις

[ntinos]

Αν τελικα καταληξουμε στον γαμο
[(σημερα θα παει ο πραγματογνωμονας να δε το Α3), by the way αυτος που επεσε πανω του, εξαφανιστηκε ο ιδιος αφηνοντας εκει το αμαξι του (δεν ηταν και σε κατασταση να κινηθει βεβαια) ενω μαθαμε οτι ηταν και ανασφαλιστο]
θα το παω σε συνεργειο αντιπροσωπιας εχω ηδη μιλησει με το "αφεντικο" να του κανουν εναν ενδελεχοτατο ελεγχο, και να κοιταξουν τα παντα (τροπος του λεγειν). Φυσικα τζαμπε, μιας και το αφεντικο θελει να μου πουλησει καινουργιο bmw...


Για να ειμαι ειλικρινης ομως εχω ενα ηθικο διλημμα:

Να δωσω το αυτοκινητο σε ανθρωπο που τον ξερω καπου 20 χρονια, καθεται στο ακριβως διπλα γραφειο απο αυτο που καθομαι εγω, και ειμαστε στην ουσια στον ιδιο χωρο 8-10 ωρες την μερα, και καποια στιγμη, ειτε απο συμπτωση, ειτε απο διαφορετικη χρηση απο αυτη που του κανω εγω, ειτε απο κακη τυχη κλπ, του βγαλει κανα περιεργο (σε ευρω) "κουκι", θα βρεθω σε παρα πολυ δυσκολη θεση....

[Z4 DCT]

Για να ειμαι ειλικρινης ομως εχω ενα ηθικο διλημμα:

Να δωσω το αυτοκινητο σε ανθρωπο που τον ξερω καπου 20 χρονια, καθεται στο ακριβως διπλα γραφειο απο αυτο που καθομαι εγω, και ειμαστε στην ουσια στον ιδιο χωρο 8-10 ωρες την μερα, και καποια στιγμη, ειτε απο συμπτωση, ειτε απο διαφορετικη χρηση απο αυτη που του κανω εγω, ειτε απο κακη τυχη κλπ, του βγαλει κανα περιεργο (σε ευρω) "κουκι", θα βρεθω σε παρα πολυ δυσκολη θεση....

[PANOS-E60]

Για να ειμαι ειλικρινης ομως εχω ενα ηθικο διλημμα:

Να δωσω το αυτοκινητο σε ανθρωπο που τον ξερω καπου 20 χρονια, καθεται στο ακριβως διπλα γραφειο απο αυτο που καθομαι εγω, και ειμαστε στην ουσια στον ιδιο χωρο 8-10 ωρες την μερα, και καποια στιγμη, ειτε απο συμπτωση, ειτε απο διαφορετικη χρηση απο αυτη που του κανω εγω, ειτε απο κακη τυχη κλπ, του βγαλει κανα περιεργο (σε ευρω) "κουκι", θα βρεθω σε παρα πολυ δυσκολη θεση....

Ντίνο, να βοηθήσω τη σκέψη σου ?

Καταλαβαίνω πολύ καλά το ηθικό σου δίλημμα. Το 2007 πούλησα σε κολλητό μου φίλο το Forester που είχα αγοράσει το 2004 καινούργιο. Φυσικά το είχα μη στάξει και μη βρέξει, όπως έχεις και εσύ το si. Δεν είχα 140 χιλ χλμ, αλλά μόνο 40. Αυτό που με έκανε να ξεπεράσω το ηθικό δίλημμα ήταν ότι ο υποψήφιος τότε ιδιοκτήτης του ήταν άνθρωπος που "ένιωθε" από αυτοκίνητα, δεν το έβλεπε σαν μεταχειρισμένο ψυγείο το πράγμα. Το οποιοδήποτε αυτοκίνητο, ανά πάσα στιγμή, μπορεί να βγάλει κάτι απρόβλεπτο το οποίο ίσως κοστίζει αρκετά λεφτά, σε σένα δεν έκανε κιχ, στά δικά του χέρια ίσως βγάλει, συμβόλαια με την αξιοπιστία του δεν υπογράφουμε. Σημασία έχει να καταλαβαίνει ο άλλος τι ακριβώς αγοράζει.

Αν και ο δικός σου είναι τέτοιος άνθρωπος, και δεν περιμένει από σένα lifetime quarantee, κατά τη γνώμη μου προχώρα. Αν αισθάνεσαι ότι με την πώληση "παντρεύεσαι" και την ευθύνη του, άστο καλύτερα.