Δασεία-Περισπωμένη.....

[Stamatis]

καίει το θέμα.
δεν μπορώ να διαχειριστώ τα νεύρα μου σε μια τέτοια συζήτηση.
ανασκολοπίσαμε τη γλώσσα μας.

[PANOS-E60]

Ναι άστο καλύτερα.
Θυμάμαι την τεράστια προσπάθεια που έκανα το 88 να προσαρμοστώ στη νέα πραγματικότητα, μετά από σπουδές ετών στα αγγλικά. Ευτυχώς γιά μένα, είχαν τότε μπει στη ζωή μας οι υπολογιστές και οι επεξεργαστές κειμένου και με βοήθησαν να γραψω μονοτονικό.
Μπασταρδη γλώσσα η δημοτική και το μονοτονικό.

Στο λύκειο διαβάζαμε Παπαδιαμάντη ...

[aristent]

Ο Παπαδιαμαντης σε ένα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα ιστορεί τη ζωή του:

"Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθῳ, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Σχολεῖον εἰς τὰ 1863, ἀλλὰ μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α΄ καὶ Β΄ τάξιν. Τὴν Γ΄ ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τὴν πατρίδα. Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπήγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα ὀλίγους μῆνας. Τῷ 1873 ἤλθα εἰς Ἀθήνας καί ἐφοίτησα εἰς τὴν Δ΄ τοῦ Βαρβακείου. Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τὴν Φιλοσοφικὴν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατΆ ἐκλογὴν ὀλίγα μαθήματα φιλολογικά, κατΆ ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰ ξένας γλώσσας.

Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἴτα ἔγραφα στίχους, καί ἐδοκίμαζα να συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη "ἡ Μετανάστις" ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν "Σωτήρα". Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη "Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν" εἰς τὸ "Μὴ χάνεσαι". Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καί ἐφημερίδας."

[PANOS-E60]

Την πολιτική ευθύνη γιά το χάλι το σημερινό την έχει ακέραια ο "δεν θέλω ου !" Θεός 'χωρεστον ... έγκλημα έκανε.