Οσο δικιο και αν εχουν παντως οι δανειστες σχετικα με την κατασπαταληση του δημοσιου χρηματος, την προστασια του υδροκεφαλου δημοσιου και των συντεχνειων αλλα και της κοροιδιας εκ μερος των ελληνων πολιτικων τα δυο τελευταια χρονια, το χανουν μπροστα σε αυτα που ζητουν απο τον ελληνικο λαο και κυριοτερα απο τις ασθενεστερες ταξεις, διοτι κατα βαθος δεν ενδιαφερονται να βοηθησουν την ελλαδα να σωθει ουτε ν'αποπληρωσει το ετσι και αλλιως μη αποπληρωτεο χρεος της αλλα να σωσουν τις δικες τους οικονομιες απο το ντομινο της πανευρωπαικης και ισως της παγκοσμιας καταρρευσης.
Αυτο που συνεβει στην Αμερικη το 1929 ξερουν οτι θα ειναι ενα απλο χαδι μπροστα σε αυτο που θα βρει την επομενη μερα μια χρεωκοπημενη Ευρωπη.
Και μην ξεχναμε οτι ακομα και αν ειχαν υλοποιηθει τα μετρα τα οποια προτειναν οι οικονομικοι συμβουλοι "εγκεφαλοι" της ΕΕ και του ΔΝΤ προ διετιας και παλι δε θα ειχε δημιουργηθει αναπτυξη αλλα υφεση ιδιου βαθμου με τη σημερινη.
Εν ετη 2012 δε μπορεις να ζητας απο ενα λαο την ηθικη και οικονομικη καταστροφη και εξαθλιωση του. Ο κοσμος εχει προχωρησει και ειναι πολυ διαφορετικος ακομα και απ το 1999 οταν ξεσπασε η κριση στην Αργεντινη.
Υπαρχουν αλλοι τροποι να απομακρυνθει αυτη η κριση.
Και η διαφαινομενη εμπαθεια εκ μερους του σκληρου πυρηνα της Ε.Ε πιστευω οτι εχει εξοργισει ακομα και οσους υποστηριζαν την εφαρμογη σκληρων μετρων προς εξομαλυνση της καταστασης προ διετιας. Διοτι
και η απανθρωπια εχει τα ορια της.
