Είχα τραβήξει κάτι φωτογραφίες τον Μάρτη, στην ορκομωσία του μικρού, στον εσωτερικό χώρο της Πολυτεχνικής, αλλά δεν τις βρίσκω και το πιθανότερο να της έκανα delete, αηδιασμένος απ τις καμμένες πόρτες, του καπνισμένους-μαυρισμένους τοίχους, σπασμένους πάγκους, τα κάθε λογής πολιτικά συνθήματα όπου και αν έπεφτε το μάτι σου.
Δεν πιστεύω να υπάρχει αυτή η κατάντια σε κάποια άλλη χώρα, ακόμη και τριτοκοσμική.
Αυτή είναι η κατάντια αφ ότου ο Ανδρέας εισήγαγε τον κομματισμό στην εκπαίδευση.
Βλέπεις είναι και το "'ασυλο", που πρέπει να υπερασπιζόμαστε σαν χώρα που γέννησε την δημοκρατία, αλλά μπερδευτήκαμε κάπου στην ασυδοσία.
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
Απάντηση με παράθεση
