Δυστυχώς η εικόνα των πανεπιστημίων μας αμαυρώνεται από την "πληγή" που ονομάζεται πολιτικές παρατάξεις-κομματικοί στρατοί και, τουλάχιστον μέχρι πριν 1 χρόνο που αποφοίτησα, η κατάσταση ήταν πραγματικά αηδιαστική, φαντάζομαι βέβαια πως ακόμα και σήμερα δεν θα έχει αλλάξει κάτι (του χρόνου που θα ξεκινήσω μεταπτυχιακό μακάρι να υπάρχει διαφορά αλλά δεν νομίζω).
Προσωπικά είμαι βαθιά υπέρ της πολιτικοποίησης, καθώς άτομο μη πολιτικοποιημένο και χωρίς ιδεολογία (κάτι που ισχύει σε πολλές σχολές του εξωτερικού) το θεωρώ άχρηστο για την κοινωνία, όσο καλό κι αν είναι στον τομέα του, αφού ο άνθρωπος δεν είναι ρομπότ ώστε απλά να είναι εξειδικευμένος σε κάτι και μέχρι εκεί. Οφείλει να έχει και γενικότερες ανησυχίες περί τα κοινωνικά τεκταινόμενα.
Τα παραπάνω όμως με την αηδιαστική κομματικοποίηση που υφίσταται στα ελληνικά πανεπιστήμια απέχει έτη φωτός.
Τα μέλη των κομματικών παρατάξεων αυτών, κατά κανόνα δεν έχουν ούτε ξεκάθαρη ιδεολογία, ούτε θέσεις, αντίθετα λειτουργούν συχνά σαν όχλος και τα μοναδικά κίνητρά τους είναι η εξασφάλιση καλύτερων βαθμών, τα τσάμπα μπουζούκια και ταξίδια στη Μύκονο κλπ.
Ακόμα κι όσοι δεν έχουν τέτοια ταπεινά κίνητρα εγγραφής σε μια παράταξη, συχνά καταλήγουν αγκυλωμένα ρομπότ που το μόνο που κάνουν είναι να παπαγαλίζουν κάποιες θέσεις τις οποίες συχνά δεν μπορούν καν να υποστηρίξουν με επιχειρήματα.
Φυσικά, υπάρχουν και φοιτητές που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία που ανέφερα, την υγιώς πολιτικοποιημένη, και είναι πολλοί, ωστόσο τις περισσότερες φορές απογοητεύονται αφού οι παρατάξεις στις οποίες εντάσσονται αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων και γρήγορα τα παρατάνε.
Υπόψιν, εγώ ούτε κανας αλάνθαστος κριτής είμαι ούτε τίποτα, την άποψή μου καταγράφω ύστερα από 4,5 χρόνια φοίτησης σε μια σχολή που ευτυχώς τα κόμματα δεν έχουν εισχωρήσει τόσο πολύ (φιλοσοφική ΕΚΠΑ).
Ωστόσο έχω εμπειρία λόγω συναναστροφών και από πολλές σχολές ακόμα (ΑΣΟΕΕ, Πολυτεχνείο κλπ) που η κομματικοποίηση είναι όπως την περιγράφει ο Σπύρος και ακόμα χειρότερη.
Είναι κρίμα δυστυχώς γιατί τα πτυχία των καλών ελληνικών πανεπιστημίων δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τα περισσότερα των πανεπιστημίων του εξωτερικού, καθώς το επίπεδο σπουδών είναι πολύ υψηλό.
Η ανοργανωσιά όμως, η αναξιοκρατία και οι κλίκες δίνουν συχνά πτυχία σε ανθρώπους που δεν κάνουν ούτε για καντίνα (χωρίς παρεξήγηση) κι έτσι βγαίνει το όνομα για ολόκληρα πανεπιστήμια που και υψηλό επίπεδο γνώσεων προσφέρουν και οι απλοί φοιτητές έχουν φτύσει αίμα για να πάρουν ένα πτυχίο που πολλοί δεν τους το αναγνωρίζουν όσο θα έπρεπε, λόγω των παραπάνω λόγων.
Φυσικά, αυτό δε σημαίνει πως τα ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια της σειράς είναι καλύτερα, οπότε ας μη προτίθενται οι γονείς να στείλουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό έτσι απλά.
Σε οργάνωση και έλλειψη παρατάξεων-στρατών υπερτερούν, αλλά ίσως αυτό είναι και το μόνο.
Το θέμα είναι να γίνει το ελληνικό πανεπιστήμιο αντάξιο του λαμπρού ελληνικού πολιτισμού και να αξιοποιήσει επιτέλους τα λαμπρά μυαλά των συμπολιτών μας που χάνονται στο εξωτερικό.
Με καλύτερη οργάνωση και πάταξη των παρασιτικών παρατάξεων, που αντί να εκπροσωπούν τα συμφέροντα του φοιτητή εξυπηρετούν την πόλωση και την αναξιοκρατία, τα ελληνικά πανεπιστήμια μπορούν να γίνουν από τα καλύτερα της Ευρώπης.
the more people agree with me
the more I think I'm wrong
Απάντηση με παράθεση
