χοντρο "μαζεμα" στην Θεσσαλονικη χτυπησανε μηχανισμο δεινοσαυρων ....
https://harryklynn.blogspot.com/2012...post_8762.html
χοντρο "μαζεμα" στην Θεσσαλονικη χτυπησανε μηχανισμο δεινοσαυρων ....
https://harryklynn.blogspot.com/2012...post_8762.html
Αχαριστια & Αγνωμοσυνη το ελληνικο σπορ
"Ολα ειναι δρομος τωρα μονο στην Αθηνα"
Konstantinos E60 (18-01-12)
Του Γιώργου Καισάριου
Το “Heritage foundation”, αλλά και άλλα think tanks όπως το Fraser Institute του Καναδά, έχουν έναν δείκτη που τον ονομάζουν δείκτη οικονομικής ελευθερίας.
Η Ελλάδα είναι 119η στην γενική κατάταξη αυτού του δείκτη. Η αξιολόγηση που μας δίνει το Heritage foundation, είναι χώρα κυρίως μη ελεύθερη (mostly not free). Είμαστε πίσω από χώρες όπως Νιγηρία (116), Ινδονησία (115), Τανζανία (110), Νικαράγουα (101), Αίγυπτο (100), Αζερμπαϊτζάν (91).
Είναι δε εντυπωσιακό, ότι χώρες όπως το Μαρόκο (87), η Αλβανία (57) και η Ιορδανία (32) κατατάσσονται ανάμεσα στις χώρες που είναι σχετικά ελεύθερες (moderately free).
Αν κοιτάξει κανείς την αξιολόγηση του Fraser Institute, οι απόψεις συγκλίνουν λίγο πολύ με το Heritage. Και αυτοί μας κατατάσσουν ανάμεσα στους τριτοκοσμικούς. Με λίγα λόγια, μας λένε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολύ φτωχή οικονομική ελευθερία.
Για να αλλάξει η κατάταξη της Ελλάδος (και άρα να γίνουμε μια καλύτερη χώρα), θα πρέπει να γίνει ανάλυση του τι μετράει αυτός ο δείκτης και στη συνέχεια να κάνουμε τις απαιτούμενες αλλαγές, έτσι ώστε να βελτιώσουμε τους εαυτούς μας.
Το ερώτημα είναι, έχουμε κάνει αυτή την προσπάθεια; Εγώ λέω μάλλον όχι. Ας δούμε μια σύγκριση μεταξύ Ελλάδος και Ελβετίας στα σημεία.
Ιδιοκτησιακά δικαιώματα (property rights)
Το δικαίωμα στην ιδιοκτησία αξιολογεί την ικανότητα των ατόμων να συσσωρεύσουν ιδιωτική περιουσία, που εξασφαλίζεται με σαφείς νόμους και κατά πόσο αυτοί οι νόμοι εφαρμόζονται από την πολιτεία.
Ελλάδα 53, Ελβετία 2
Ελευθερία από τη διαφθορά (freedom from corruption)
Η διαφθορά διαβρώνει την οικονομική ελευθερία και εισαγάγει ανασφάλεια και αβεβαιότητα στις οικονομικές σχέσεις. Η βαθμολογία προέρχεται κυρίως από την Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς της Διεθνούς Διαφάνειας (CPI) για το 2010, το οποίο μετρά το επίπεδο της διαφθοράς σε 178 χώρες.
Ελλάδα 80, Ελβετία 8
Δημοσιονομική Ελευθερία (fiscal freedom)
Η δημοσιονομική ελευθερία είναι ένα μέτρο φορολογικής επιβάρυνσης που επιβάλλεται από την κυβέρνηση. Περιλαμβάνει την άμεση φορολογική επιβάρυνση για φυσικά και νομικά πρόσωπα και το συνολικό ποσό των φορολογικών εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Ελλάδα 150, Ελβετία 142 (εδώ υποθέτω ότι το Heritage εκτιμά ότι και οι δυο χώρες υπερφορολογούνται).
Κρατικές δαπάνες (government spending)
Δεν έχει γίνει προσπάθεια να εντοπιστεί το ιδανικό επίπεδο των κρατικών δαπανών. Το ιδανικό επίπεδο διαφέρει από χώρα σε χώρα, με παράγοντες που κυμαίνονται από τον πολιτισμό, τη γεωγραφία και το επίπεδο της ανάπτυξης. Ωστόσο, οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι υπερβολικές κρατικές δαπάνες προκαλούν χρόνια ελλείμματα στον προϋπολογισμού και είναι μία από τις πιο σοβαρές αιτίες που σέρνει τον δυναμισμό μια οικονομίας.
Ελλάδα 166, Ελβετία 0
Να τονίσω ότι όποια αξιολόγηση και να δει κανείς, είτε από think tanks είτε από οργανισμούς (όπως ο ΟΗΕ η την Παγκόσμια Τράπεζα), είμαστε τελευταίοι στον δυτικό κόσμο στα πάντα, και βρισκόμαστε ανάμεσα στους τριτοκοσμικούς. Δεν έχει σημασία ποια είναι τα επίμαχα σημεία της αξιολόγησης, αυτό που έχει σημασία είναι ότι ανάμεσα στα κράτη του δυτικού κόσμου, είμαστε τελευταίοι.
Στην κατάταξη του Doing Business (αξιολόγηση επιχειρηματικότητας από την Παγκόσμια Τράπεζα), είμαστε 157οι στην κατηγορία του investor protection.
Και όταν δεν υπάρχει η επενδυτική προστασία, μην περιμένετε να δείτε επενδύσεις. Θα δείτε καιροσκόπους, διαπλεκόμενους (που θα πάρουν δουλείες από την πολιτική ηγεσία), κλέφτες λωποδύτες, απατεώνες (σαν αυτούς που συνέλαβε χθες η αστυνομία) και ενδεχομένως επιχειρήσεις χαμηλής προστιθέμενης αξίας, αλλά δεν θα δείτε στην Ελλάδα σοβαρές επιχειρήσεις που να παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθεμένης αξίας, που απαιτούν ένα υψηλής προστιθεμένης αξίας εργατικό δυναμικό που παίρνει υψηλούς μισθούς. Όχι μόνο από ξένες εταιρείες, αλλά ούτε Ελληνικές.
Το έλλειμμα σε θεσμούς είναι ο κυριότερος λόγος που δεν είμαστε ανταγωνιστικοί και είμαστε φτωχοί σε οικονομική ελευθερία. Το εργατικό κόστος είναι το λιγότερο. Διότι αν το πρόβλημα ήταν απλά το εργατικό κόστος, η Γερμανία και η Ελβετία δεν θα έπρεπε να έχουν βιομηχανία.
Και αυτό το έλλειμμα σε θεσμούς είναι η αιτία της δουλείας μας. Και δεν το έχουν προκαλέσει οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, οι Πορτογάλοι, οι Αμερικάνοι, οι Εβραίοι και οι της τεκτονικής στοάς, αλλά η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, που έχουν μειώσει την οικονομική ελευθερία του μέσου πολίτη τόσο πολύ, που το καλύτερο που έχει να προσδοκά είναι μια δουλειά στο δημόσιο.
Αυτή είναι η αιτία της δουλείας μας. Για να σπάσουμε τις αλυσίδες, θα πρέπει τα πάντα να αλλάξουν. Διότι αν δεν αλλάξουν, τότε δεν θα έχουμε κανέναν άλλον να κατηγορήσουμε για αυτή τη δουλεία πάρα τους εαυτούς μας.
Πηγή:www.capital.gr
Vasilis (18-01-12)
Λένε ότι την έγραψε μαθητής της 6ης Δημοτικού.
Όποιο «παιδάκι» όμως και να την έγραψε, νομίζω ότι αξίζει να το διαβάσετε...
Σκέφτομαι και γράφω: «Η δημοκρατία στην Ελλάδα σήμερα».
Του μαθητή της 6ης Δημοτικού Πέτρου Σαλ.......
Η δημοκρατία γεννήθηκε πρώτη φορά πριν από χιλιάδες χρόνια στην Ελλάδα και μετά απλώθηκε σ' όλο τον κόσμο πολύ γρήγορα, παρόλο που δεν υπήρχε Ιντερνετ.
Η δημοκρατία είναι το πιο σπουδαίο από τα πολιτεύματα, είναι πολύ καλό πράγμα. Αν δεν ήταν, θα την είχαμε καταργήσει, όπως τα θερμόμετρα με τον υδράργυρο.
Δημοκρατία στην Ελλάδα σήμερα σημαίνει να μπορείς να λες ελεύθερα τη γνώμη σου, φτάνει να συμφωνεί μαζί σου ο Πρετεντέρης, η Τρέμη και ο Πρωτοσάλτης.
Δημοκρατία επίσης είναι να μπορείς να διαδηλώνεις ελεύθερα για ό,τι πράγμα θέλεις.
Υπάρχουν χιλιάδες διαδηλώσεις για να πηγαίνεις κάθε τόσο. Θα ήθελα κι εγώ να πάω σε μια διαδήλωση που θα λέει ότι μπορούμε να τρώμε ελεύθερα σουβλάκια, τσίζμπουρκερ και άλλα σκατοφαγιά, όπως λέει ο μπαμπάς, κάθε μέρα κι όχι 1 φορά το μήνα, αλλά δεν έχει φτιαχτεί ακόμα τέτοια διαδήλωση.
Σ' αυτές που γίνονται σήμερα οι μεγάλοι διαδηλώνουν για το ίδιο πράγμα, αλλά ξεχωριστά.
Άμα βρεθούνε όλοι αυτοί που κατεβαίνουν στους δρόμους μαζί, μπορεί να τσακωθούνε και να αρχίσουνε τις μπουνιές.
Στις διαδηλώσεις περνάς ωραία, είναι σκέτη περιπέτεια, αρκεί να φοράς μάσκα, γυαλιά και να αντέχεις το ξύλο.
Οι μεγάλοι που πηγαίνουν σ' αυτές, καλά θα κάνουν να αγοράζουν δικά τους γυαλιά γιατί την τελευταία φορά που πήγε ο μπαμπάς μου, μου πήρε τα γυαλιά του κολυμβητηρίου για να μην τον τσούζουν τα μάτια του και μου τα έχασε. Εγώ νεύριασα και μετά ...τσακώθηκε με τη μαμά που τον έλεγε άχρηστο και πως αν ήταν άξιος θα έτρωγε κι αυτός μερικά λεφτά από αυτά που φάγανε και οι άλλοι και τώρα δε θα αναγκαζόταν να τρέχει στις διαδηλώσεις, και να τρώει ξύλο, 40 χρονών άνθρωπος, αλλά δεν πολυκατάλαβα τι εννοούσε.
Στη Δημοκρατία ψηφίζεις όποιον θέλεις για να γίνει βουλευτής και μετά άμα δε σου αρέσει μπορείς να τον βρίσεις,
να τον φασκελώσεις ή να του πετάξεις αυγό ελεύθερα. Σε δείχνουν και τα κανάλια. Αυτός όμως όσες βρισιές κι αν ακούσει δεν το κουνάει από τη θέση του, δεν καταλαβαίνει Χριστό.
Οι διαφορετικοί βουλευτές μέσα στη Βουλή φωνάζουν, τσακώνονται, κάνουν τους εχθρούς και τους μαλωμένους και καμιά φορά βρίζουν ο ένας τον άλλο. Ένας είπε τους άλλους γομάρια προκαιρού και μετά αυτοί τον κάνανε Υπουργό.
Άρα στη Δημοκρατία μπορείς να βρίζεις ελεύθερα άμα είσαι μεγάλος. Άμα πάλι είσαι μικρός, μπορεί να σε βάλει η δασκάλα τιμωρία γιατί είπες το Θοδωρή, μαλακοπίτουρα.
Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία που είναι καλή. Το αντίθετο της Δημοκρατίας είναι η Χούντα που είναι κακή. Είναι αυτή που είχε ο μπαμπάς όταν ήταν μικρός. Στη Χούντα δεν κάνουν εκλογές και δεν κλείνουν τα σχολεία 4 μέρες. Ούτε τώρα βέβαια κάνουμε εκλογές, γιατί θα είναι καταστροφή για τον τόπο, λένε όλοι στις τηλεοράσεις, που δε θέλουν να χάνουμε μαθήματα και να μείνουμε αγράμματοι.
Σήμερα έχουμε για πρωθυπουργό έναν πολύ καλό κύριο, τον Παπαδήμο, που αρέσει πολύ στη γιαγιά γιατί είναι σοβαρός, όμορφος, τα λέει ωραία απέξω χωρίς να τα διαβάζει σαν τον προηγούμενο, και έχει έρθει απ' το εξωτερικό.
Η γιαγιά που έχει Αλσχάιμερ νομίζει ότι είναι ο βασιλιάς και απορεί γιατί δε φοράει στολή. Το βασιλιά δεν τον είχε ψηφίσει κανείς για να μας κυβερνά, αλλά ούτε και τούτον τον έχει ψηφίσει κανείς, γι' αυτό μπερδεύεται η γιαγιά.
Δημοκρατία ακόμα είναι να κάνεις ότι λένε οι πιο πολλοί. Στο σχολείο μου δεν έχουμε δημοκρατία γιατί ενώ είμαστε 25 παιδιά στην τάξη, κάνουμε πάντα αυτό που θέλει η δασκάλα μας.
Στο σπίτι μας πάλι έχουμε δημοκρατία. Κάνουμε πάντα αυτό που θέλουμε ο αδερφός μου, η μαμά μου κι εγώ.
Είμαστε πιο πολλοί απ' τον μπαμπά μου. Είμαστε ο λαός. Και ο μπαμπάς είναι ένας καλός κυβερνήτης που μας ακούει.
Και στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία και στο σπίτι έχουμε δημοκρατία και θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι, αν εκτός από δημοκρατία, ο μπαμπάς είχε και δουλειά.
Πέτρος Σαλ.......
πηγή FB
https://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=455869&cid=4
Και τι θα ακούσουμε ακόμα.....
hades7 (20-01-12), Panos 316T (20-01-12)
Konstantinos E60 (20-01-12), Thomelef (20-01-12)
Panos 316T (20-01-12)
Αμα θελει η αστυνομια ξερει και ποτε εκλασε ο τελευταιος αδηλωτος/ανυπαρκτος γυφτος στην Ελλαδα, ποσο μαλλον για ανθρωπους που "υπαρχουν"..
Καποιοι τα χαλανε στη μοιρασια, και πεφτουμε απο τα συννεφα οταν τα διαβασουμε..
Το καλο ειναι πως εστω κι ετσι, ξεβρωμιζει λιγο ο τοπος.
Η Μαριάννα Ντούβλη πετά το γάντι στην Ανγκέλα Μέρκελ. Η ελληνίδα πορνοστάρ με επιστολή που έστειλε στη Γερμανίδα Καγκελάριο τη θέτει προ των ευθυνών της και της ζητά να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα μαρτύρια στα οποία τον έχει υποβάλλει.
Όπως δημοσιεύει η Espresso, η τρισέλιδη επιστολή της Ντούβλη θα φτάσει στα χέρια της Μέρκελ μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Ελλάδα. Σε αυτήν η Ντούβλη μιλά για την οικονομική κρίση και τις γερμανικές αποζημιώσεις.
«Θα περίμενα πολύ σύντομα να γονατίσετε μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη να ζητήσετε συγγνώμη για τις θηριωδίες του παρελθόντος, για τις οποίες δεν φταίτε εσείς προσωπικά και στη συνέχεια να τακτοποιήσετε τις οικονομικές σας οφειλές», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Σε άλλο σημείο της επιστολής η Μ. Ντούβλη αναρωτιέται: «Επιτέλους, τι επιδιώκετε; Να έχουμε μία ευρωπαϊκή Γερμανία ή μία Ευρώπη γερμανική»;
«Καταλαμβάνομαι από τρόμο εγώ, νεαρή, μόνη, άνεργη μητέρα για το μέλλον του εξάχρονου γιου μου, που όταν θα είναι σαράντα ετών θα πληρώνει για τα αμαρτήματα άλλων».
24h NewsRoom