1) Πιθανή η αποτυχία του «κουρέματος» αλλά και της διάλυσης...
Οι επόμενες λίγες μέρες κρίνουν την τύχη του ευρώ, άρα της ευρωζώνης, της Ευρώπης και λόγω της βέβαιης «καραμπόλας» και αλληλεξάρτησης του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, την παγκόσμια οικονομία.
Η σύνοδος της 8ης-9ης Δεκεμβρίου στο τέλος αυτής της εβδομάδας θα ορίσει το πλαίσιο δρομολόγησης της επιβίωσης η διάλυσης του ευρώ.
Εντός των ορίων αυτών των εξελίξεων και αναλόγως της τροπής που θα έχουν αυτές κατά περιόδους, καλούμαστε να διαχειριστούμε την ελληνική χρεοκοπία και μεταβολή του καταρρέοντος ελληνικού πολιτισμικού και οικονομικού μας υποδείγματος...
Η μεγάλη εικόνα
Σίγουρα υπάρχουν εγγενείς ανισορροπίες τόσο της αρχιτεκτονικής του ευρώ που έχουν φτάσει στα όριά του όσο και του παραδείγματος της παγκοσμιοποίησης, που επί δυο τρεις, αλλά με μεγαλύτερη ένταση την τελευταία δεκαετία μεταφέρει θέσεις εργασίας, από τον ανεπτυγμένο κόσμο στον αναπτυσσόμενο.
Μικρές χώρες όμως, όπως η Ελλάδα, καλό είναι να τις παρακολουθούν για να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα που δημιουργούν ή να εκμεταλλεύονται ευκαιρίες. Καλό είναι όμως να μην έχουν την αυταπάτη πως μπορούν να τις σταματήσουν, είτε κλείνοντας τα σύνορα στην οικονομική δραστηριότητα, είτε επιστρέφοντας στην δραχμή, είτε κλείνοντας απλώς τα αυτιά και τα μάτια.
Η κρίση έφερε την σύγχυση και η σύγχυση ανέσυρε από το βυθό του περιθωρίου διάφορες παράδοξες οικονομικές και πολιτικές θεωρίες που εξηγούν την ιστορία σαν αποτέλεσμα μιας εξ αρχής συνωμοσίας και προτείνουν σε γενικές γραμμές σαν τιμωρία, της μοιχείας που νομίζουν πως πράττει η ιστορία σε βάρος μας, με τον ευνουχισμό μας...
Η μικρή εικόνα...
Εντός των επόμενων εβδομάδων πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με βάση την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου συν όποιες τροποποιήσεις επιβάλει η σύνοδος στα τέλη της εβδομάδας που τρέχει.
Η τελευταία σύνοδος του Γιούρογκρουπ έχει δώσει στον υπουργό οικονομικών το πράσινο φως να προχωρήσει στις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις εντός του Δεκεμβρίου για τις «Ρήτρες Συλλογικής Δράσης». Οι ρήτρες αυτές θα προβλέπουν τους όρους με τους οποίους θα ολοκληρωθεί η εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Με απλά λόγια, θα ορίζουν το ποσοστό της συμμετοχής των εθελοντών που θα καθιστά υποχρεωτικό για την υπόλοιπη μειοψηφία της συμμετοχής στην αναδιάρθρωση.
Όπερ, αν π.χ. το 51% των ομολογιούχων συμφωνήσει, αυτό καθίσταται υποχρεωτικό και για το υπόλοιπο 49%. Φυσικά και ενδέχεται να υπάρξουν προσφυγές των μετόχων εναντίον των θεσμικών επενδυτών που θα αποδεχτούν αυτή τη ρύθμιση, αλλά αυτό είναι θέμα της επόμενης μέρας...
Η ελληνική πλευρά προσέρχεται στη διαπραγμάτευση με εναλλακτική διέξοδο μια υποχρεωτική χρεοκοπία, και κούρεμα πολύ υψηλότερο της τάξης π.χ. του 80%.
Οι αντισυμβαλλόμενοι καλούνται να σταθμίσουν τις δυο εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν και να αποφασίσουν. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη πως κάποιους εξ αυτών τους συμφέρει η δεύτερη λύση καθώς συνιστά βέβαιο πιστωτικό γεγονός και θα εισπράξουν τις ενδεχόμενες απώλειες από τα ασφάλιστρα κινδύνου, τα περίφημα CDS.. Το όλο θέμα όμως έχει πολλές παραμέτρους των οποίων οι συνέπειες δεν μπορούν να προβλεφθούν επ’ ακριβώς…
Κάποιος που θέλει να έχει μια γενική εικόνα όμως θα πρέπει να γνωρίζει πως σε περίπτωση συμφωνίας της εθελοντικής αναδιάρθρωσης το τελικό όφελος της χώρας θα εξαρτηθεί περισσότερο από το επιτόκιο του νέου χρέους και λιγότερό ίσως από το ονομαστικό «κούρεμα»…
Υποχρεωτικό «κούρεμα»
Στην πιθανότητα που αναγκαστούμε να πάμε σε υποχρεωτικό «κούρεμα», μεγαλύτερο του εθελοντικού, οι παρενέργειες θα έχουν να κάνουν με τις νομικές εμπλοκές αυτής, καθώς οι δανειστές θα προσφύγουν εναντίον της χώρας και θα την ταλαιπωρούν για δεκαετίες...
Επειδή ακούγονται πολλά, στις περιπτώσεις αυτές με βάση τα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν κινδυνεύει κυρίως η περιουσία του ελληνικού δημοσίου εκτός των συνόρων και όχι η περιουσία ιδιωτών...
Βέβαια μια μονομερής πράξη εκ των υστέρων που ζημιώνει κάποιον, μπορεί να προκαλέσει αντίστοιχες μονομερείς πράξεις άλλων χωρών εναντίων της Ελλάδας και των Ελλήνων πολιτών, οπότε πάλι εισερχόμαστε σε αχαρτογράφητα ύδατα.
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος εμείς να πράξουμε ό,τι μας συμφέρει σε απόλυτη συνεννόηση με τους εταίρους μας στη μεγάλη οικονομική οντότητα που είναι η Ευρωζώνη, η οποία μπορεί να επιβάλει στις διεθνείς συναλλαγές αποφάσεις που δεν μπορούμε να επιβάλουμε εμείς. Αποτελεί μια ισχυρή ασπίδα το ευρώ και ας υπάρχουν φωνές λόγω αγκύλωσης που εστιάζουν μόνο στα μειονεκτήματά του.
Η αδυναμία ενός υποχρεωτικού «κουρέματος» έγκειται πως για τις αγορές θα δρομολογούσε την προεξόφληση και άλλων χρεοκοπιών άμεσα με πρώτες εκείνες του νότου της Ευρωζώνης. Άρα, ενδεχομένως θα προκαλούσε ένα οικονομικό Αρμαγεδδώνα στις διεθνείς αγορές με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Φυσικά μικρές χώρες σαν κι εμάς, με διαλυμένες οικονομίες θα δεχόντουσαν μεγαλύτερα πλήγματα από μια τέτοια εξέλιξη, την οποία επιδιώκουν είτε ανόητοι κερδοσκόποι οι οποίοι εκτιμούν πως θα έβγαιναν ενισχυμένοι από το ξαναμοίρασμα της οικονομικής τράπουλας την επόμενη μέρα, είτε ανόητοι «επαναστάτες» της άκρας δεξιάς και αριστεράς οι οποίοι θεωρούν την οσμή των «πτωμάτων» καλό περιβάλλον για τη ενίσχυση του ρόλου και της εξουσίας του...
Τι περιμένουμε
Με βάση τις λογικές συνέπειες των τάσεων που έχουν διαμορφωθεί από τη σύνοδο της 8-9ης Δεκεμβρίου περιμένουμε αναδιάρθρωση της χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης με εκχώρηση δημοσιονομικής κυριαρχίας στα πλαίσια μιας δημοσιονομικής πειθαρχίας. Στην βάση αυτής της συμφωνίας και δέσμευσης θα δημιουργηθούν οι δίοδοι για μια πιο αποφασιστική παρέμβαση της ΕΚΤ στην κρίση.
Η Ελλάδα δεν είναι απλά χρεοκοπημένη αλλά βρίσκεται υπό κατάρρευση. Οι εξελίξεις εντός αλλά κυρίως εκτός Ελλάδας τις επόμενες μέρες και εβδομάδες θα ορίσουν αν θα παραμείνουμε εντός ευρώ και αν την προσπάθεια ανόρθωσης της επόμενης μέρας θα την κάνουμε μόνοι μας χωρίς πόρους ή με βάση κάποιο ευρωπαϊκό σχέδιο "Μάρσαλ"...
Και στην μια και στην άλλη περίπτωση τα πάντα θα είναι διαφορετικά. Τούτο σημαίνει πως πρέπει να αρχίσουμε να κινούμαστε με βάση τη θέση που θέλει να έχει ο καθείς εξ ημών στο τραπέζι της επόμενης μέρας...
Κατά συνέπεια όσο δεν έχουν οριστικοποιηθεί αυτά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πόσο ασφαλείς, είναι οι καταθέσεις, τα ακίνητα, οι μετοχές τα ομόλογα που αγοράστηκαν στο 40% της αξίας τους και όλα τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία.
Παρατηρώντας πάντως τους μικροπολιτικούς ορίζοντες των κομμάτων που βρίσκονται στη δύση τους, την αποδοχή των αριστερών φλυαριών και τον στραβισμό των συνδικάτων του δημοσίου το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κάποιος είναι πως έχουμε δρόμο μέχρι τον πάτο της κρίσης...
Δυστυχώς δεν μπορεί να μας σώσει μονομερώς, ούτε η Γερμανία με όσους υφυπουργούς Ελλάδας και να ορίσει, ούτε η ΕΚΤ όσο χρήμα και να τυπώσει. Μόνοι μας πρέπει να βγούμε από το «βούρκο» της συνεχιζόμενης αύξησης των δαπανών του κράτους για χάριν της πελατείας και επίσης μόνοι μας πρέπει να διορθώσουμε το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο που μας οδηγεί αμετάκλητα πλέον σε «βουλγαροποίηση» του βιοτικού επιπέδου...
Οι επόμενες εβδομάδες κρίνουν τις επιλογές που θα μείνουν ανοιχτές για την χώρα μας...
2) Στάση προεξόφλησης...
Οι αγορές την εβδομάδα που ξεκινά σήμερα θα προσπαθήσουν να προεξοφλήσουν τις αποφάσεις την συνόδου στα τέλη της εβδομάδας.
Αν υπάρξει πράσινο φως για δυναμικότερη παρέμβαση της ΕΚΤ οι αγορές θα αποκτήσουν καύσιμα για ανοδική αντίδραση, ανάλογα με την έκταση και τη διάρκεια αυτής της παρέμβασης.
Για τις ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του τοπίου μετά την σύνοδο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Ζούμε ενδιαφέρουσες στιγμές οι οποίες θα γίνουν πιο ενδιαφέρουσες αν αποφύγουμε ως χώρα τα χειρότερα πριν δούμε τα καλύτερα και ας πιάσουμε το σφυγμό των αγορών όταν ξεκινήσουν να προεξοφλούν αυτή την αλλαγή πορείας.
Πηγή:
www.capital.gr