Αρχικό μήνυμα απο
S8N
Θέμα επικαιρότητας - καθημερινής τρέλλας:
Πηγαίνω σήμερα στην Πολεοδομία Αγίας Παρασκευής προκειμένου να καταθέσω έναν τελευταίο φάκελο τακτοποίησης χρήσης Η/Χ.
Πίπα 1η: Η κατάθεση γίνεται στο πρωτόκολλο.
Πίπα 2η: Το πρωτόκολλο έχει μια ουρά 30m.
Πίπα 3η: Η υπάλληλος είναι μία.
Πίπα 4η: Η υπάλληλος είναι α) τόσο χοντρή που κάνει τον Πάγκαλο να φαίνεται αδύνατος, β) τόσο άσχημη που μπροστά της η Φούρκα μοιάζει με φωτομοντέλο, γ) απίστευτα κομπλεξική και δ) μονίμως στραβωμένη.
Πίπα 5η: Μαθαίνω ότι στις 13.00 έχουν στάση εργασίας.
Περιμένω λοιπόν στη σειρά έως ότου φτάνω μπροστά.
- Τι έχεις?
- Έναν φάκελο για Η/Χ.
- Δεχόμαστε μόνο Δευτέρα και Παρασκευή. Άσε που σήμερα έχουμε και στάση εργασίας.
- Δηλαδή πρέπει να ξανάρθω? Τόση ώρα θα τον είχαμε πρωτοκολλήσει.
- Λυπάμαι. Την Παρασκευή.
Κάνω να φύγω κι εκείνη την ώρα, κατά διαβολική σύμπτωση, σκάει ο υπάλληλος του αρχείου με συνωμοτικό ύφος και τη ρωτάει δυνατά στην ψύχρα:
- Μαρκέλα, Η/Χ παίρνουμε σήμερα για έναν φίλο?
Εκείνη βρίσκεται σε δύσκολη θέση και κοιτάζοντάς με του λέει πως όχι.
Φεύγω, βγαίνω από το κτίριο, κάνω τον κύκλο και μπαίνω από την άλλη είσοδο. Ο υπάλληλος είναι σκυμμένος πάνω από τη χοντρή και ψιθυρίζει, κόσμος περιμένει στη σειρά, εκείνος της βάζει τον φάκελο για τους Η/Χ του 'φίλου' του μέσα στο συρτάρι κι εκείνη λέει "θέλω και φωτοτυπία αστυνομικής ταυτότητας".
Τότε με είδαν αλλά δεν είπα τίποτα. Τους κοίταξα απαξιωτικά κι έφυγα. Δε θ' άλλαζε κάτι. Αυτή είναι η Ελλάδα. Αυτοί είμαστε κι εμείς.
Μέρα με τη μέρα η συμπόνοια με εγκαταλείπει. Κάθε λεπτό που περνά γίνομαι όλο και πιο ατομικιστής, σαδιστής, αδιάφορος. Κάποτε προσευχόμουν να έρθουν καλύτερες μέρες. Σήμερα προσεύχομαι για τιμωρία. Βράζω από θυμό. Τα μόνα ζεστα συναισθήματα που με διακατέχουν αφορούν την οικογένειά μου και μερικούς καλούς φίλους. Νιώθω ότι στο πρώτο σημάδι καλοσύνης κάποιος πuστης θα μου τη φέρει πισώπλατα. Λυπάμαι που κατήντησα έτσι, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να επιβιώσω. Αυτά τα Χριστούγεννα θα είμαι ο Εμπενήζερ Σκρουτζ, μόνο που δεν πρόκειται να με επισκεφθεί κανένα πνεύμα. Και η κατάσταση θα χειροτερεύει μέχρις ότου σναπάρω και γίνω δικαστής Ντρεντ ή Χάνιμπαλ Λέκτερ.
