Μεταξύ σοβαρού και αστείου, οτιδήποτε μπορεί να ρίξει 2-3 κολώνες στο Clio μου αυτή τη στιγμή. Ακόμα και γιαγιά με πι!
Δεν έχει δίσκο το κακόμοιρο. Να φανταστείς τις προάλλες ήθελα να προσπεράσω ένα λεωφορείο στην παραλιακή της Πάτρας. Κατεβάζω δευτέρα, σανιδώνω το γκάζι, το Κλιό αρχίζει να βογκάει, να ουρλιάζει, να βαράει καπνούς, κόφτες, πυράκια και βαλβίδες, η βελόνα του στροφομέτρου στο τέρμα (εδώ να σημειώσω ότι έχει πορτοκαλί φωτισμό όπως το 46άρι του πρώην και νυν αφεντικού), αλλά το λεωφορείο μου έριξε 5-6 καρότσες. Τελικά το ρημάδι πατήναρε όσο δεν πήγαινε και 'γω δεν κουνιώμουνα ρούπι.
Αλλά δε θα περάσει η κρίση? Με τα λεφτά που θα έδινα για να πάρω το μύθο μάι άς, θα κάνω το Κλιο, Williams. Εκεί να δεις καροτσαρία που θα πέσει
