
Αρχικό μήνυμα απο
Driver M
Πάνο, στα περισσότερα που γράφεις με βρίσκεις σύμφωνο.
Διαφωνώ στην τελευταία παράγραφο περί αγορών. Νόμους έχουν οι κοινωνίες, τα κράτη. Οι άγραφοι νόμοι των αγορών δεν θα έπρεπε να έχουν καμία αξία, πόσο μάλλον όταν καθορίζονται από εντελώς μη αντικειμενικά κριτήρια (βλέπε οίκους αξιολόγησης και lehman brothers μια μέρα πριν την κατάρρευσή της) στα οποία επικρατεί η κερδοσκοπία και το υπερκέρδος.
Οι "αγορές" λοιπόν είναι μια φαύλη έννοια που ουσιαστικά κρύβει από πίσω της τα μεγάλα συμφέροντα, τα οποία είναι ενάντια με την ευημερία των κοινωνιών και πλέον αυτό φαίνεται ξεκάθαρα με το τι έχει αρχίσει να συμβαίνει στην Ευρώπη.
Κι όλα αυτά γιατί το κέρδος και η απληστεία δεν έχουν όρια, οπότε αντί να προσπαθούμε να πάμε με τα νερά αυτού που λέγεται "αγορά" (κάτι που δεν θα γίνει ποτέ μιας και ανά πάσα στιγμή μπορούμε να πέσουμε θύμα της μόνο και μόνο για μερικά δις δολλάρια επιπλέον στις τσέπες κάποιων), πρέπει να δώσουμε σημασία στην πρόοδο και την μακροημέρευση των πληθυσμών ανεξαρτήτως αν αυτό συμφέρει (που δεν συμφέρει) μερικούς αδίστακτους που κυβερνούν οικονομικά τον πλανήτη.
Το πρόβατο δεν μπορεί να πάει με τα νερά του λύκου για να μην το φάει, γιατί αργά η γρήγορα ο λύκος θα αισθανθεί μια λιγούρα και χωρίς πολλά πολλά θα το καταβροχθίσει.
Έτσι και οι χώρες δεν πρέπει να πάνε με τα (ταραχώδη) νερά των "αγορών", αλλά να λειτουργούν έτσι ώστε να μην τις χρειάζονται.
Και φυσικά, οι πολίτες έχουν τη δύναμη να το κάνουν αρκεί αυτό να μη γίνει μεμονωμένα αλλά μαζικά.
Λίγο ιδεαλιστικά ακούγονται τα παραπάνω και πιθανόν είναι κιόλας με τα τωρινά δεδομένα, θα έπρεπε όμως να είναι αυτονόητα.
Γιατί έχουμε καταντήσει να θεωρούμε λογικό να δεινοπαθεί ο κόσμος για να πάνε καλά οι αριθμοί και να ζουν ζάπλουτα οι λίγοι και όχι να ευημερούν οι πολλοί (σε λογικά πλαίσια φυσικά, όσο μας επιτρέπει ο πλανήτης μας) ανεξαρτήτως των αριθμών, των "αγορών" και όλων αυτών των ηλίθιων κατασκευασμάτων που προσπαθούν να εξορθολογίσουν την εκμετάλλευση και να την προβάλλουν ως αναγκαία.
Άρη, έχω γράψει παλαιότερα πως δεν θέλω να φύγουμε από το ευρώ, δεν θέλω όμως να μείνουμε και με τους υπάρχοντες όρους.
Η θα είμαστε ισότιμα μέλη, ή δεν θα είμαστε καθόλου. Το να είμαστε δούλοι μόνο και μόνο για να μη βγούμε από το ευρώ με βρίσκει αντίθετο και το θεωρώ και ανώφελο.
Υποτίθεται πως η ένταξη στο ευρώ μας εξασφαλίζει μια οικονομική ευημερεία, κάποιες αναπτυξιακές προοπτικές κοκ.
Σήμερα δεν έχουμε τίποτα απ'όλα αυτά, οπότε δεν καταλαβαίνω γιατί να φοβηθούμε κάτι.
Όσο για τα μέτρα που έπρεπε να παρθούν νωρίτερα κλπ, προσωπικά δε θεωρώ πως φταίει αυτό.
Έπρεπε να παρθούν τελείως διαφορετικά μέτρα, γιατί τα συμφωνημένα είναι αυτά που οδηγούν στην πραγματικότητα στην κατάρρευση της χώρας.
Και η Ιρλανδία που εφάρμοσε στην ώρα τους τα μέτρα αυτά (που ήταν και πιο ήπια), βρίσκεται σήμερα να χρειάζεται νέα πολύ πιο σκληρά μέτρα για την επιβίωσή της.
Αντί λοιπόν να παίζεις ένα χαμένο παιχνίδι, αλλάζεις τους όρους του μήπως και κερδίσεις.
Αν πάλι δεν σε αφήνουν να τους αλλάξεις, τότε πολύ απλά δεν παίζεις ή παίζεις με κάποιον άλλο που δέχεται τους όρους αυτούς, ώστε να είναι δίκαιο.
Η Ελλάδα πολύ απλά δεν έκανε τίποτα από τα παραπάνω.