Εχασα 1 χρονο απο την ζωη μου στα 18 μου, 1 χρονο με νοσοκομεια,αξωνικες,κρεββα τι και πατεριτσες.
Ολο αυτον τον χρονο ονειρευομουν μονο ενα GSXR 750 η ενα ΤΤ 600 της εποχης τοτε με νικελα και τις λοιπες παπαριες.
Επανω στη μηχανη ενιωθα οτι μπορω να περασω απο τοιχο,ολη την ημερα στους δρομους με την ταυτοτητα δαγκωμενη.
Ωραια χρονια,τα νοσταλγω ακομα. Η φραση του Νικου τα λεει ολα, ακομα θελω με τρωει καθε βραδυ να σηκωθω ενα πρωι και να αγορασω μηχανη αλλα εχω 2 παιδια και ευτηχως Internet για να μπορω να τα βλεπω τουλαχιστον.
Απάντηση με παράθεση
