Εχουμε πλεον φυγει απο τα καλαβρυτα με τον ξαδελφο Αντωνη για Αθηνα.
Την επομενη, στελνω στον Νονο με το Κτελ το δευτερο κλειδι.
Ο δρομος προς το βουνο εξακολουθει να ειναι κλειστος.
Την Τριτη ανοιγει....
Τριτη, ή Τεταρτη δεν θυμαμαι, ανεβαινει ο νονος με την νονα, το λεξους και φτυαρια στο Βουνο....
Τα φτυαρια μου ακουστηκαν καπως αγχωτικα....
Τελικα γυρισαν πισω απραγοι. Σχεδον απραγοι μαλλον, μιας και μου εστειλαν μια φωτογραφια....
(καλα το θυμομουνα, ειχα μαζεψει το καθρεπτη. Μην τον "παρει" κανεις μαζι του

)
Εν τελη, για να τελειωνει η περιγραφη αυτης της περιπετιουλας, και για να μην σας τα πρηζω αλλο, η μπουλουκα, περισυνελέγη απο μενα το επομενο ΣΚ.
Ευτυχως δλδ που (και καλα) η ειδικοτητα μου στον στρατο ηταν "Οδηγος Οχηματος Περισυλλογής (οχι σκουπιδιων ρε σεις

)
Θενκς φορ γουοτσινγ
