Που πας μωρη με τις γοβες

[ntinos]

Σαββατο πρωι, και ο δρομος προς το χιονοδρομικο, πεντακαθαρος. Στις 9 ημασταν ηδη επανω, 9:30 ξεκινησε το τσουλισμα απο την Νεφελη. Ο καιρος, "χαρα Θεου" που λενε, ηλιος, απνοια, τελεια....

Κατα τις 12, και αφου ειχα χτυπησει και ενα χοντογκι, ο ουρανος ειχε παρει το χρωμα της μπουλουκας, ενα sparking grafite (οκ, οχι και τοσο sparking).

"Παμε αλλη μια, και μετα να την κοπανησουμε στα γρηγορα, φοβαμαι οτι θα παρουμε τον πουλο".

Αυτο ηταν το μεγαλο λαθος Κατοπιν του σχετικου ετεροχρονισμενου assessment που εκανα, η σωστη φραση επρεπε να ηταν:

"Φευγουμε τωρα"