Επαιξε η ΠΑΟΚΑΡΑ στο πρωταθλητριών αφού το 85 στέφθηκε πρωταθλήτρια.
Σκαρώσαμε τον δεύτερο γιό, που η κυρά Μαρία πίστευε πως θα ναι κορίτσι. Ο γυναικολόγος το ξερε φυσικά αλλά την άφηνε να ελπίζει κρατώντας το μυστικό.
Λίγους μήνες στο νέο μας διαμέρισμα και η σύζυγος γκρινιάζει που την έφερα στις ερημιές και εμένα δεν με νοιάζει αφού έχω το αμάξι και την καβασάκι. Απ το νέο σπίτι (Αρετσού), χάζευα (απ τον 3ο όροφο) την θάλασσα δυτικά στα 300 μέτρα μακρυά και απ το άλλο μπαλκόνι, στα ανατολικά, τον Χορτιάτη με τα ρανταρ της αεροπορίας στην κορυφή του. Τώρα βλέπω μπαλκόνια από 7όροφες, πλαστικές καρέκλες και μεταλλικές ντουλάπες.
Με 5 τραπεζικές επιταγές απ την μισθοδοσία και εξοφλητική περίοδο 6 μηνών, έμπαξα στο Ε21, όλο το κιτ ανάρτησης της ΒΒS που φορούσε η alpina, κόστους 98000δρχ. παρακαλώ, και το αμάξι οδηγικά άλλαξε τελείως.
Στην τηλεόραση δεν χάνω το Maiami Vice, γιατί θέλω να χαζεύω την μαύρη φερράρι του Ντον Τζόνσον με τις χρωμιωμένες ζαντάρες.
Όταν τυχαίνει βλέπω και Μαγκάιβερ να κάνει τις μαλακιούλες του.
Τα βιντεάδικα κάνουν χρυσές δουλειές και όσοι έχουν προσφορά ένα κατοστάρικο την κασέττα χέζονται στο τάληρο. Ετσι βλέποντας οι καφετέριες να μειώνεται η πελατεία, ρίχνουν βίντεο με Παπανικολάου, Ψάλτη, Βουτσά κλπ και ξαναφουλάρουν.
Η ευμάρεια των τελευταίων χρόνων δεν έχει έρθει ακόμη και η διακέδαση μας είναι ταβερνάκια με μαλαματίνα η τσιπουράκι και γαύρο, κουτσουμούρα και μύδια σαχανάκι. Μερικές φορές ακολουθεί και ντίσκο με αραλίκι στις τεράστιες πολυθρονάρες που ούτε σε πίτι δεν έβρισκες και όχι σαν τα κακόμοιρα σήμερα που ξεροσταλιάζουν στο όρθιο και το θεωρούν διασκέδαση.
Τέλος, ενώ στους δρόμους και στους αγώνες κυριαρχούν τα ασκόνα και μάντα 400, τα σιέρρα κόσγουερθ, και οι λάντσια, γεννιέται ο ΘΡΥΛΟΣ, το πρώτο Μ3, το οποίο παρουσιάζεται στους 4τ του Αυγούστου, αν θυμάμαι καλά (έχω σε μιά αποθήκη όλα τα τεύχη απ τον Οκτ. του 1978) και τους παίρνει τα σώβρακα.
Κυκλοφορώ στο χωριό όλη μέρα με το περιοδικό χαζεύοντας την μαύρη καλλονή και η γυναίκα αρχίζει και ανησυχεί μήπως έχω πάθει τίποτα. Μέχρι και στην παραλία το κουβαλούσα.
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
Απάντηση με παράθεση