Εμπόλεμοι δρόμοι

[Monsta]

Εγώ θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμα...

Τη χαζή νοοτροπία του πεζού (Δυστυχώς και εγώ την έχω τις περισσότερες φορές) όπου όταν είναι να περάσει ένα δρόμο, θα το κάνει από εκεί που τον βολεύει περισσότερο και όχι απ'τις διαβάσεις..
Και το αναφέρω αυτό διότι ειλικρινά πάρα πολλά ατυχήματα γίνονται έτσι. π.χ. Να βλέπεις κάποιους να σου εμφανίζονται ξαφνικά πίσω από ένα λεωφορείο και εσύ να πλακώνεσαι στα φρένα..

Στο εξωτερικό αυτό που με μαγεύει κάθε φορά που πηγαίνω είναι το γεγονός όταν πατάει ο πεζός το πόδι του στη διάβαση, και όλοι μα όλοι σταματάνε να περάσεις...
Όταν πριν από 2 χρόνια ξεκίνησα να το κάνω εδώ στην Ελλάδα, κόντεψα να πιαστώ με κάποιον στα χέρια επειδή με κόρναρε από πίσω.. Πλέον, απλά αδιαφορώ.

Όλα ξεκινούν από την οδηγική παιδεία που εν έτη 2010 είναι εντελώς ανύπαρκτη στη χώρα μας.

Δηλαδή με το ίδιο σκεπτικό που ο πεζός διασχίζει το δρόμο όπου του κατέβει, έτσι και ο "άλλος" οδηγός θα κάνει αναστροφή εκεί που απαγορεύεται και θα σκοτώσει κάποιον που πηγαίνει κανονικά στη πορεία του.

Θυμάμαι στην Αμερική όταν ήμουν ακόμα στο γυμνάσιο (το 1985!!!) είχαμε υποχρεωτικά μαθήματα οδήγησης, ώστε αν το θελήσουμε να δώσουμε εξετάσεις για δίπλωμα και να το αποκτήσουμε στο 16ο έτος ηλικίας μας.

Στα μαθήματα αυτά είχαμε στη τάξη simulators και βίντεο όπου μας δείχνανε τις επιπτώσεις της οδήγησης κάτω από συνθήκες μέθης, το πόσο επικίνδυνο είναι να μη φοράμε ζώνη μέσα στο αυτοκίνητο (όχι μόνο στα μπροστινά καθίσματα), προτεραιότητα σε πεζούς, σε άλλα οχήματα, πλήρη ακινητοποίηση σε stop signs και ένα σωρό άλλα πράγματα που εδώ για να μπουν στη συνείδηση του έλληνα, θα περάσουν ακόμα πολλά χρόνια αφού το κράτος απλά αδιαφορεί.

[oldcarskickass]

Είμαι φαντάρος και αυτό που έχω να πω είναι το εξής.

Και στο κέντρο αλλά και εχθές μας έδειξαν ένα βίντεο με διάφορα ατυχήματα με μικρές μάλιστα ταχύτητες, κανένα δε θυμάμαι να ήταν πάνω από 60χλμ.

Η πλειοψηφία των δυστυχημάτων ήταν αληθινά και μιλούσαν και γιατροί για τις βλάβες που έχουν δει σε αυτοκινητιστικά.

Το ανησυχητικό (αυτό που με τρέλανε βασικά) ήταν ότι η πλειοψηφία των φαντάρων (δηλαδή μιλάμε για νεολαία, για τη γενιά που τρέχει), δεν ήθελε να δει τα φρικιαστικά, ορισμένες φορές, πλάνα και άρχισαν να κοροιδεύουν ότι με τόσα λίγα χλμ δεν παθαίνεις τίποτα.

Μετά άρχισε να μιλάει ο σεβαστός κ.Τάσος Μαρκουϊζος (Ιαβέρης) με τη γνωστή θρασύτητα (και ΜΠΡΑΒΟ του γιατί δεν καταλαβαίνουμε αλλιώς), όσοι είχαν μείνει ξύπνιοι είτε τον κορόιδευαν είτε έβλεπαν τσόντες στο κινητό τους...

Το τραγικό είναι ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι
1)οι δυνάμεις της φύσης είναι ΑΜΕΙΛΙΚΤΕΣ και δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑΣ bodybuildαρας που να αντέχει την επιβράδυνση από τα 50 σε 0 χλμ στον ελάχιστο χρόνο που διαρκεί η κρούση. Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι αν σφίξουμε τα χέρια στο τιμόνι όλα θα είναι οκ... Εγώ πάντως ούτε στη θάλασσα δε θα ήθελα να πέσω με 50χλμ...

2)ΚΑΝΕΙΣ δεν ξέρει καλύτερα από εμάς, και ειδικά στο στρατό με το ράδιο αρβύλα οι ιστορίες επιβίωσης από ντεμέκ ατυχήματα των 200+χλμ πάνε και έρχονται και το τραγικό είναι ότι γίνονται ΠΙΣΤΕΥΤΕΣ! Με αποτέλεσμα κανείς να η συνηδειτοποιεί ότι είμαστε ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ.-

3)τα σίδερα είναι σίδερα και ΔΕΝ έχουν ψυχή.- Αντίθετα με τους ανθρώπους.
4)ένα σώμα ελεύθερο (δλδ χωρίς ζώνη ασφαλείας) είναι μια ιπτάμενη μπριζόλα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.- Αν δεν καταλάβουμε ότι είμαστε κινητές μπριζόλες και μια τεράστια πηγή τροφής για τα σκουλήκια όταν πεθαίνουμε δε νομίζω να αλλάξει κάτι.

5)δεν παίζει ρόλο αν σε ένα ατύχημα φταις ή δεν φταις, το λιγότερο τίμημα που έχεις να πληρώσεις είναι το χρηματικό.

Ούτε η ταχύτητα μόνη της, ούτε ο δρόμος σκοτώνει, κατά τη γνώμη μου σκοτώνει η έλλειψη παιδείας και γνώσης.

Προσοχή και πάντα ζώνη.

3500άτομα σκοτώνονται κάθε χρόνο, δεν είναι όλοι αυτοί οι υπαίτιοι των ατυχημάτων.