Αδικία είναι ρε παιδιά οπως και να το δείς γιατί ο κάθε νοικοκύρης κάνει τον προγραμματισμό του.
Το θέμα μας είναι ότι αντί να ακολουθήσουμε το παράδειγμα απο χώρες που δουλεύουν σωστά τα πράγματα και γίνεται σωστή φορολόγηση, πάμε πάλι να ανακαλύψουμε τον τροχό.
Η αίσθησή μου είναι πως τελικά δεν γίνονται όλα στο πόδι, αλλά γίνονται όλα επίτηδες έτσι για να μη βγάζει κανείς άκρη.
Ειναι σαν να έχεις μια επιχείρηση και να θές να κερδίσεις.
Κάνεις ένα πρόγραμμα βάζεις μια πολιτική και προχωράς.
Δεν λες πουλάω μπάμιες τον ένα μήνα, ραπανάκια τον άλλο, καναπέδες τον παράλο και σουμιέδες τον επόμενο.
Νομίζω ότι
Α οι πολιτικοί δεν έχουν ιδέα
Β οι υπάλληλοι που κανονίζουν αυτά τα θέματα (σύμβουλοι κτλ) δεν έχουν τεχνογνωσία
Γ οι φορείς που πρέπει να τα εκτελέσουν δεν έχουν διάθεση να δουλέψουν
και τέλος
κανένας δεν έχει διάθεση να πληρώσει.
Πως το έλεγε ο Παπαζογλου; Ολα τριγύρω αλλάζουνε και ολα τα ίδια μένουν....
αυτό συμβαίνει τελικά εδώ.
Δε βαριέσαι, ας πληρώσουμε και φέτος και βλέπουμε τι θα μας φέρει ο χρόνος.
Τουλάχιστον να έχουμε την συνείδησή μας ύσυχη ότι δεν είμαστε εμείς που ρίξαμε το καράβι στα βράχια.
Με ενοχλεί και εμένα που φέτος θα δώσω περισσότερα, ειδικά απο τη στιγμή που κερδίζω πλέον λιγότερα.
Αλλά λέω δε γμιέται, δώστα να τελειώνουμε.
Θα τελειώσουμε όμως καμμιά φορά;
τι να πώ....
κουράστηκα.









Απάντηση με παράθεση




