Indian Motocycles

[Κωνσταντίνος]

Το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε την εταιρία σε άσχημη οικονομική κατάσταση αναγκάζοντας τον Paul DuPont να πουλήσει την εταιρία. Αγοραστές ήταν μια κατασκευαστική ομάδα ηγούμενη απο τον Ralph Rogers.
Ο Rogers αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο νέο τους απόκτημα, χρηματοδοτώντας την Indian με αρκετά δικά του χρήματα. Είχε φρέσκιες ιδέες, νέα σχέδια στο μυαλό του αλλά και αλλαγές στο management. Το αποτέλεσμα αυτών των σχεδίων ήταν οι Torque series, εμπνευσμένες απο τις Αγγλικές Triumph.
Οι Torque series βγήκαν στους δρόμους αποτελούμενες απο 2 μοντέλα. Την 213 κιβυκών Arrow και 326 κ.ε Scout. Ομως η επιτάχυνση της παραγωγής και η βιασύνη να κυκλοφορήσουν χωρίς τις πρέπουσες δοκιμές είχαν αρνητικές συνέπειες. Οπως το να καταρρέουν οι τροχοί, οι ταχύτητες να μη μπαίνουν εύκολα, το κιβώτια να σπάνε κ.α
Πέρα απο τα προβλήματα αξιοπιστίας, οι σειρά Torque φάνταζαν μικρές μπροστά στις Triumph, BSA, Norton, Matchless, και Royal Enfield οι οποίες έβγαινα πλέον σε 500 και 750 κυβικά.
Εν τω μεταξύ η Βρετανική κυβέρνηση υποτίμησε την λίρα, κάνοντας τις εισαγωγές πολύ κοστοβόρα υπόθεση. Και η Αγγλία αποτελούσε κάποτε σημαντική αγορά για την Indian.
Με ζημιές αντί για κέρδη, αναγκάστηκαν να ακυρώσουν την παραγωγή της μεγάλης Indian Four των 880κ.ε που είχαν αναγγήλει.
Επίσης δεν μπόρεσαν να κάνουν και σημαντικές βελτιώσεις στη ναυαρχίδα τους Indian Chief.
Η οποία Chief είχε προλάβει να "φορέσει" ένα άλλο σήμα κατατεθέν των Indian. Το φτερό που καλύπτει την μισή πίσω ρόδα. Επίσης οι Chied είχαν και πίσω ελατήριο (η Harley το φόρεσε αργότερα).
Μια Indian Chief του 1947 :


Θα μπορούσε να είναι μια πολύέξυπνη και πετυχημένη εμπορικά κίνηση η παραγωγή των "μικρών" Torque αν έλλειπαν τα σοβαρά προβλήματ αξιοπιστίας. Αποδυκνείεται απο το γεγονός, πως οι αντίστοιχες μικρές σε κυβικά μοτοσυκλέτες της Αγγλικής Triumph, πούλησαν 3 φορές περισσότερο απ΄ότι η Indian Chief στην αγορά της Αμερικής !
Μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια έγινε μετονομάζοντας την Scout σε "Warrior", αυξάνοντας τον κυβισμό σε 500cc και βελτιώνοντας την (ανύπαρκτη στην ουσία) αξιοπιστία. Το παιχνίδι δυστυχώς είχε χαθεί όμως.
Η εταιρία έφτασε σε σημείο να την συμφέρει οικονομικά να εισάγει Αγγλικές μοτοσυκλέτες (Triumph) και να της πουλά σαν Indian.

Η Indian Warrior


Η τελευταία αυθεντική Indian, η Ιnidan Chief (1,500κ.ε) πρόλαβε και φόρεσε τηλεσκοπικά πηρούνια πριν τερματιστεί η παραγωγή της το 1953. Την βλέπουμε στην φώτο :


Το 1949 η εταιρία Indian Motocycles διασπάστηκε σε δύο μέρη. Τοπρώτο, που αποτελούσε το δίκτυο πωλήσεων εξαγοράστηκε απο την Brockhouse, έναν Βρετανικό όμιλο εφαρμοσμένης μηχανικής
Το δεύτερο μέρος που αποτελούσε και το κατασκευαστικό τομέα πουλήθηκε στην Titeflex, μια Αμερικάνικη εταιρία που κατασκεύαζε την Chief έως το 1953.

Κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία της πρώτης εταιρίας κατασκευής μοτοσυκλετών στον κόσμο. Δεν ήταν μόνο αυτή η πρωτεία που δημιούργησε τον μύθο. Ηταν και οι καινοτόμες τεχνολογίες που έφεραν, το πάθος των ανθρώπων που ασχολήθηκαν μαζί της, τόσο ως αγοραστές όσο και σαν κατασκευαστές. Ηταν τα εκπληκτικά σχέδια τους, οι επιδόσεις τους. Ηταν ακόμα και το όνομα τους.......

The world fastest Indian
O Herbert James 'Burt' Munro ήταν ένας Νεοζηλανδός οδηγός αγώνων και πωλητής μοτοσυκλετών γεννηθής το 1899.
Αγόρασε το μια Indian Scout μοντ.1920 και την εξέλισσε μόνος του για 20 συνεχόμενα χρόνια για έναν και μόνο σκοπό. Να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας για μοτοσυκλέτες κάτω των 1000κ.ε
Δοσμένος και αφοσιωμένος τόσο σε αυτό τον σκοπό, δούλευε όλη μέρα σα πωλητής και την νύχτα βελτίωνε την Indian του. Εφτιαχνε και εξαρτήματα όπως πιστόνια ή δίσκους μόνος του στην αποθήκη του.
Μπροστά του έβλεπε μόνο το Bonneville. Μια τοποθεσία στην Αμερική, όπου υπήρχε μια αποξηραμένη λήμνη, όπου γινόντουσαν τα ρεκόρ ταχύτητας.
Υστερα απο 20 χρόνια αφ΄ότου ξεκίνησε να ετοιμάζει το όνειρό του, ήταν έτοιμος να το προσπαθήσει. Είχε μαζέψει τα λεφτά για το ταξίδι με κόπο, και είχε βελτιώσει την Indian Scout του, που απο το εργοστάσιο είχε 55 μίλια/ώρα τελική.
Το 1962 έφτασε στην Ιθάκη του, το Bonneville. Το εγχείρημα που θα προσαθούσε φάνταζε το λιγότερο αδύνατο, όντας 61 ετών ο ίδιος και η μηχανή του 42 ετών !
Αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο έγινε πραγματικότητα.
Δημιούρηγσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας με ταχύτητα 178.97 mph.
Συνολικά ταξίδεψε 9 φορές στο Bonneville δημιουργώντας 3 παγκόσμια ρεκόρ. Σε μια προκριματική διαδρομή μάλιστα, έπιασε τα 200mph !
Η ιστορία που μόλις διαβάσατε έγιναν αφορμή για την ταινία "The Worlds fastest Indian" του 2005, με πρωταγωνιστή τον Anthony Hopkins. Εξαιρετικότατη βραβευμένη ταινία παρ΄ότι δεν έχει ακουστεί πολύ.
Το trailer της ταινίας :




Δεν ήμουν ποτέ δικυκλιστής, δεν είχα ποτέ μου δίκυκλο, δεν μου άρεσαν. Ομως ενοιωθα πάντα μια παράξενη έλξη για την μάρκα Indian, απ΄όταν πρωτοάκουσα γιαυτή πριν πάρα πολλά χρόνια . Και αν είχα ποτέ την οικονομική δνατότητα θα έψαχνα να αποκτήσω μια Indian Chief. Και ας μην έπερνε μπροστά ποτέ. Απλά να καθόμουν δίπλα και να τα λέγαμε. Εγώ δεν θα είχα να πω και πολλά ως μη δικυκλιστής. Ο γερο-Ινδιάνος αρχηγός όμως θα είχε να μου διηγηθεί πολλά...................

Κωνσταντίνος