Στην κατηγορια του Μ3 Coupe θα ηθελα μια μοντερνα εκδοση του CSL στην καροτσα του Ε92 .
Οσο αφορα τον κινητηρα θα προτιμουσα ενα σουπερ εξελιγμενο εξακυλινδρο ατμοσφαιρκο να λυσσαει μεχρι τις 8,500 σ.α.λ. με δυναμη κοντα στους 400 ιππους και βεβαια πολυ χαμηλο βαρος.
Για περισσοτερες ανεσεις και extras για τους ποιο συντηρητικους να υπαρχει μια τετραθυρη εκδοση μονο.
Στο Μ5, ενα ατμοσφαιρικο μοτερ V8 με οχι πανω απο 450 ιππους, ροπη στρεψης στα 55-58 κιλα, πολυ καλα φρενα, ρυθμιζομενη ηλεκτρουδραυλικη αναρτηση και εσωτερικα χωρις πολλα απ τα σημερινα gadgets η κομφορ που προσθετουν περιττο βαρος. Κατι στα προτυπα του Ε34 ας πουμε. Μεγαλη ανεση αλλα μονο με τα απαραιτητα. Οποιος θελει καθισμα με air condition και ταυτοχρονα massage στο κωλαρακι του ας παει προς Merc πλευρα. Τα δερματινα recaro που ειχε το Ε34 ειναι μακραν το καλυτερο καθισμα που εχω καθησει ποτε μεσα σε Μ μοντελο. Υστερα ηρθαν οι πολυθρονες. Επιπλεον δε νομιζω οτι το Μ5 χρειαζεται περισσοτερη απ αυτη τη δυναμη σα σενταν.
Στο Μ6, ΜΟΝΟ το ατμοσφαιρικο V10 στους 500-510 ιππους με βελτιωμενη ροπη στις χαμηλες στροφες, με λιτο full δερματινο εσωτερικο (στα προτυπα porsche 928 GTS), πολυπιστονα φρενα και carbon ζαντες .
Δηλαδη μου αρεσουν τα ατμοσφαιρικα Μ, με πολυ χαμηλο βαρος και με λιγοτερες απ τις προσφερομενες περιττες κατα τη γνωμη μου ανεσεις. Κοινως πραγματα που δεν προκειται να υλοποιηθουν ΠΟΤΕ......οποτε dream on boy....dream on....