Αφιέρωμα Rory Gallagher-16 χρόνια απο το θάνατο ενος θρύλου!!!

[Stathis]

ροτζερ γκλοβερ ηταν ο μπασιστας.

για να πω την αληθεια, εκεινο τον καιρο (τελη δεκαετιας 70 αρχες 80 που αρχισα να ασχολουμαι με μουσικη) δεν μου αρεσε ο ρορυ γκαλαχερ.
σε σχεση με αλλα συγκροτηματα ροκ που ακουγα τοτε (π.χ. deep purple, rainbow, l.z. κλπ) η μουσικη του δεν με εντυπωσιασε.
νομιζω μαλιστα οτι πριν τη συναυλια του στην ελλαδα (αν θυμαμαι στη λεωφορο), ο ρορυ ηταν ελαχιστα γνωστος στη χωρα μας.
μετα απεκτησε φανατικους οπαδους που τον ακολουθουν μεχρι και σημερα.

τα ναρκωτικα, το ποτο και ολες οι υπολοιπες καταχρησεις ειναι λιγο πολυ γνωστες στο χωρο των καλλιτεχνων.
πολλα ταλεντα χαθηκαν ή εγιναν ακομα και μυθοι μεσα απο αυτα (jim morrison).
ακομα και στο ποδοσφαιρο ο -για πολλους το μεγαλυτερο ταλεντο ολων των εποχων- τζορτζ μπεστ ελαμψε για λιγο και επειτα χαθηκε απο τις καταχρησεις...

προσωπικα απο κιθαριστες θα ξεχωριζα τον ριτσι μπλακμορ, τον τζιμι πεϊτζ και φυσικα τον γκαρυ μουρ που τον χασαμε και προσφατα.
αυτα χωρις να εχω ακουσει και πολλα, αλλα απο μικρος αυτα τα ακουσματα μου αρεσαν και με ακολουθουν εως και σημερα.

τον ρορυ τον ειδα με μεγαλυτερη συμπαθεια τα τελευταια χρονια μιας και μου θυμιζει λιγο τα παλια, και ειδικα τη συναυλια που προανεφερα η οποια εκανε παταγο.
ετσι επελεξα να βαλω δυο τραγουδια του στη λιστα μου (moonchild & shadow play, σε εκτελεσεις live μαλιστα) τα οποια θεωρω κλασσικα πλεον και τα ακουω ευχαριστα αρκετα συχνα...

[HULK]

Δεν χρειαζεται να εισαι βιρτουοζος κιθαριστας για να αγγιξει η μουσικη σου τον κοσμο.Οι περισσοτεροι χανονται στην τεχνικη και την ταχυτητα.

Ο συγκεκριμενος μας στελνει αδιαβαστους χρονια τωρα χωρις πολλα πολλα και χωρις να εχει τα δαχτυλα του στην κατασταση που τα εχουν οι αλλοι...Τony Iommi




και εδω αλλες 2 μορφες..

[Κωνσταντίνος]

ροτζερ γκλοβερ ηταν ο μπασιστας.

για να πω την αληθεια, εκεινο τον καιρο (τελη δεκαετιας 70 αρχες 80 που αρχισα να ασχολουμαι με μουσικη) δεν μου αρεσε ο ρορυ γκαλαχερ.
σε σχεση με αλλα συγκροτηματα ροκ που ακουγα τοτε (π.χ. deep purple, rainbow, l.z. κλπ) η μουσικη του δεν με εντυπωσιασε.
νομιζω μαλιστα οτι πριν τη συναυλια του στην ελλαδα (αν θυμαμαι στη λεωφορο), ο ρορυ ηταν ελαχιστα γνωστος στη χωρα μας.
μετα απεκτησε φανατικους οπαδους που τον ακολουθουν μεχρι και σημερα.

τα ναρκωτικα, το ποτο και ολες οι υπολοιπες καταχρησεις ειναι λιγο πολυ γνωστες στο χωρο των καλλιτεχνων.
πολλα ταλεντα χαθηκαν ή εγιναν ακομα και μυθοι μεσα απο αυτα (jim morrison).
ακομα και στο ποδοσφαιρο ο -για πολλους το μεγαλυτερο ταλεντο ολων των εποχων- τζορτζ μπεστ ελαμψε για λιγο και επειτα χαθηκε απο τις καταχρησεις...

προσωπικα απο κιθαριστες θα ξεχωριζα τον ριτσι μπλακμορ, τον τζιμι πεϊτζ και φυσικα τον γκαρυ μουρ που τον χασαμε και προσφατα.
αυτα χωρις να εχω ακουσει και πολλα, αλλα απο μικρος αυτα τα ακουσματα μου αρεσαν και με ακολουθουν εως και σημερα.

τον ρορυ τον ειδα με μεγαλυτερη συμπαθεια τα τελευταια χρονια μιας και μου θυμιζει λιγο τα παλια, και ειδικα τη συναυλια που προανεφερα η οποια εκανε παταγο.
ετσι επελεξα να βαλω δυο τραγουδια του στη λιστα μου (moonchild & shadow play, σε εκτελεσεις live μαλιστα) τα οποια θεωρω κλασσικα πλεον και τα ακουω ευχαριστα αρκετα συχνα...

Gery McAvoy ήταν για πολλά χρόνια ο μπασίστας του.
Η συναυλία έγινε στην Νέα Φιλαδέλφεια το 1981.
Δεν σκέφτηκε κανείς να μαγνητοσκοπήσει την συναυλία
Τα μόνα που σώζονται εκτός απο το ηχητικό μέρος είναι κάποιες φώτο που φαίνονται στο παρακάτω βίντεο :

[Stathis]

Gery McAvoy ήταν για πολλά χρόνια ο μπασίστας του.

ο μπασιστας των deep purple δεν θυμάμαι το όνομα του.

ροτζερ γκλοβερ ηταν ο μπασιστας.

των deep purple

[DRAKOULAS]

Kαποτε σε μια συζητηση με τον Σταθη ανεφερα ως παραδειγμα ενα seiko και ενα breitling. To ιδιο θα χρησιμοποιησω και τωρα: Ο πατερας μου πιστευε οτι τα seiko ειναι τα καλυτερα ρολογια του κοσμου γιατι μονο αυτα ηξερε,αντε κ κανα-δυο αλλες μαρκες...Θελω να πω οτι οι κορυφες σε ενα τομεα ΠΑΝΤΑ θα αφορουν ΛΙΓΟΥΣ και φυσικα δεν θα ειναι καταλωτικα αγαθα αλλα κομψοτεχνηματα. Ο Ρορυ ηταν seiko ειτε το θελετε ειτε οχι...Οι ''αλλοι'' ειναι για λιγους....

Ειμαι σιγουρος οτι το ιντερνετ χαλαει φιλιες περισσοτερο απ'το να δημιουργει. Θα μπορουσα να σας πεισω εκ του συνεγγυς πινοντας καφε οτι η τα 70's ανεδειξαν ΚΟΛΟΣΣΟΥΣ με την απολυτη εννοια του ορου...

[Κωνσταντίνος]

Τι έχουν πει μερικοί για τον Rory Gallagher


"......so these couple of kids come up, who's me and my mate, and say 'How do you get your sound Mr. Gallagher?' and he sits and tells us. So I owe Rory Gallagher my sound."
"He had this amazing capacity to create riffs and i love those riffs. I am holding it in my hand now, Tastes "On the Boards", "Morning Sun" you know thats a great riff and its very influential on me. You know, if you look at "Tie Your Mother Down", the riff on that is not so dissimilar from "Morning Sun". I'd be the first to acknowledge a huge debt to the man. I wish he here to say that to, I really, really, wish he was here"
Brian May - Κιθαρίστας των Queen



"Rory Gallagher he was a great player. I've seen him perform several times he just used to use a little Fender amp and that beat-up old Strat, but boy, he could make that guitar talk... He was another guitar player who never got the credit he deserved, it's incredible. He either had a bad publicist, or I don't know."
Ace Frehley - Κιθάρα, μπάσο και φωνητικά στους Kiss


"He (Rory) was a great man in many ways. I never met him though. You know, some people don't become HUGE because they are too SMART! They hold back a little so they can remain true to themselves, Maybe Rory was like that?"
Pete Townshend - The Who



"Rory Gallagher is the first person I saw who really exploited the harmonic thing. I couldn't understand how he did it when I used to watch him"
"Without a Shadow of a doubt, the person who inspired me to become a musician, and who I thought was unbelieveable and magical was Rory Gallagher"
Glen Tipton - Κιθάρα στους Judas Priest


"Rory had this Celtic approach, which is very similar to mine y'know, where your playing blues but there is always that real, sort of, edge of, in his case, the Irish feeling.....Scottish folk music and Irish folk music obviously are very close - a lot of it's on the Pentatonic scale. A lot of the rhythm's - usually starts off with an eight kind of a feel and suddenly change in the middle and speed up and go into this twelve feel which is very close, the rhythmic feel is very close to a kind of shuffle. It always amazes me when people, sort of, think "Well, if your white and you come from Ireland, you come from Cork in particular, or you come from Glasgow that you can't have that feeling and express that. You can, it's as simple as that. If your just living the music, you can do it. He certainly could do it. He embodied honesty in the music business in the way of playing music and in his life, I think he lived the music and maybe he lived it a little bit too hard, as some of us have been guilty of. But that was because...of the Celtic spirit"

Jack Bruce Μπάσο στους Cream μεταξύ άλλων (για πολλούς, ένας απο τους κορυφαίους μπασίστες που υπήρξαν).



"About 1975 or 1976, I was about 13 or 14 and occasionally I would come across these records by this enigmatic, mysterious guy. So one time I shelled out 2 pounds 50 or whatever it was for a Polydor sampler and I never looked back really, my world was pretty much sorted out for the next few years because then i had kind of found my man really. He appeared to be like his audience - a lot of people have his idea that he had no image, when in fact he had a really, really strong image - he seemed very street. Seeing him live was quite an eye-opener, particularly if you were very young because it was bordering on terrifying in its intensity. He was a very beautiful man and a lovely gentle presence but when he plugged in and started playing he got this kind of bug-eyed stare going and occasionally if he looked down and I was in the audience half of me wanted him to clock me and the other half was thinking "Oh no, don't" because he was on fire - he was right in the moment., and was the centre of about 2,000 people. As soon as I could, I got the money together to get "Deuce" and that was the first proper, real album that I got and started to try and play along with it. One day I pulled a sicky off school and spent the whole day playing along with that record and it really moved me on as a guitar player massively" ......

Johnny Marr - Κιθάρα στους The Smiths


'I was first was introduced to Rory through friends at school who would talk about their favorite band.
In the mid-70's the bands everyone was excited about were Thin Lizzy and Rory Gallagher.
I wasn't even playing guitar but everyone loved Rory, he signified something for kids of my era - the Irish guitar player, up there with the greats.
The blues was his form. But there was a lyricism to his playing which was quite his own. I was drawn to his phrasing as a younger player, I found it fascinating but also accessible, it wasn't showy but had beautiful elegance to it...'
The Edge - Κιθάρα στους U2


“Playing with Rory in LA was one of the biggest thrills for me ever.”
Slash - Κιθάρα στους Guns n' Roses


Λατρεύεται σαν θεός απο τους Ιρλανδούς (πιο μουσικός λαός δεν υπάρχει για μένα).
Μια φράση που κυκλοφορεί στην Ιρλανδία είναι η εξής "First there was Jesus Christ, and then there was Rory Gallagher".

Έχει συνεργαστεί με τον Jery Lee Lewis και τον Muddy Waters.
Δεν ήταν καλλιτέχνης μόνο της ροκ σκηνής. Ήταν και ένας μεγάλος blues καλλιτέχνης.


Υ.Γ Ας τελειώνει η γελοιότητα με τα σέικο και τις άλλες π@πάρες μάντολες. Καταντάει κουραστικό πια εκτός απο γραφικό και γελοίο.

[Κωνσταντίνος]

Απο την συναυλία του 1981 στην Νέα Φιλαδέλφεια


Ουσιαστικά ήταν η πρώτη μεγάλη ροκ συναυλία στην Ελλάδα.
Και ο κόσμος πού διψασμένος.
Δυστυχώς η αστυνομία ήταν επίσης εκεί, διψασμένη επίσης. Βλέπετε οι "μαλλιάδες" τότε ήταν πολύ στοχοποιημένοι.
Δεν άργησε να γίνει κόλαση. Νομίζω δεν ολοκληρώθηκε η συναυλία. Προς το τέλος έγινε σύρραξη. Χαμός απο τα δακρυγόνα της αστυνομίας.
Η κατάσταση ήταν τόσο τρομακτική που ο ίδιος ο Rory είχε πει μετά : "Πραγματικά δεν ήθελα να πεθάνω σε ένα γήπεδο στην Ελλάδα. Και μάλιστα χωρίς να ξέρω το γιατί....."
Τέσπα, έστω και έτσι, πολύ τυχεροί όσοι ήσαν μέσα.

[Stathis]

ειχε παει ολη η παρεα μου τοτε (εγω δεν πηγα καθως δεν μου αρεσε οπως ειπα πιο πανω).
οταν γυρισαν ηταν εκστασιασμενοι!

[Κωνσταντίνος]

ειχε παει ολη η παρεα μου τοτε (εγω δεν πηγα καθως δεν μου αρεσε οπως ειπα πιο πανω).
οταν γυρισαν ηταν εκστασιασμενοι!

Αχχχ βρε Στάθη τι έχασες. Ακόμα και που δεν σου άρεσε, η εμπειρία νομίζω θα σου έμενε lifetime.

[Nino]

ειχε παει ολη η παρεα μου τοτε (εγω δεν πηγα καθως δεν μου αρεσε οπως ειπα πιο πανω).
οταν γυρισαν ηταν εκστασιασμενοι!

Ουτε εγω ειχα παει ειχε παει ομως ενας φιλος λιγο μεγαλυτερος,στο χαμο που ακολουθησε(επεισοδια) βρεθηκε καποια στιγμη μεσα σε μια ομαδα που "κατεβασαν" μια τζαμαρια.
Απο τα σπασμενα τζαμια τραυματιστηκε αυτος καποιοι αλλοι και μαζι ενας αστυνομικος.
Στα επειγοντα του νοσοκομειου που βρεθηκαν για τις πρωτες βοηθειες συναντηθηκαν με τον αστυνομικο...
Τρια χρονια μετα στο κατηγορητηριο εγραφε οτι ηγειτο αναρχικης ομαδας.. ευτυχως βεβαια δεν ειχε σοβαρες επιπτωσεις.