Παίδες, ας είμαστε λογικοί. Μη μου λέτε ότι σε δυο ουρανοξύστες όπου εργάζονταν 50.000 άτομα και τους οποίους επισκέπτονταν 200.000 άνθρωποι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ έγινε ελεγχόμενη κατάρρευση χωρίς να πάρει κανείς πρέφα.
Έχω ανέβει στους δίδυμους πύργους και έχω τραβήξει φωτογραφίες από τον χώρο του εστιατορίου. Το προσωπικό ήταν (εν έτει 1999) πολύ αυστηρό σε θέματα ασφαλείας και όλες οι τσάντες ελέγχονταν. Φαντάζομαι θα συμφωνείτε ότι είναι μάλλον αδύνατο να εργάζεσαι σε ένα χώρο με κινητά χωρίσματα και δίπλα σου κάποιο συνεργείο να τροχίζει κολώνες, να σπάει με κομπρεσσέρ και να τοποθετεί δυναμίτες.
Αν σας κάνει εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο έπεσαν, σκεφτείτε πόσο ιδιαίτερες κατασκευές ήταν αυτοί οι ουρανοξύστες. Σε έναν κοινό ουρανοξύστη όπως το Empire State Building τα περιμετρικά υποστυλώματα έχουν κύριο σκοπό να εμποδίζουν την ταλάντωση και τον λυγισμό της κατασκευής προσδίδοντας ακαμψία. Στους δίδυμους πύργους όμως τα στοιχεία αυτά συγκρατούσαν μεγάλο τμήμα του κατακόρυφου φορτίου. Οι πλάκες ένωναν τους 4 άκαμπτους περιμετρικούς τοίχους με τον πυρήνα ενώ ήταν σχεδιασμένες ώστε να συμβάλλουν στην αναδιανομή των φορτίων μεταξύ των περιμετρικών στοιχείων. Οι πλάκες αυτές, οι οποίες συνδέονταν με το εξωτερικό περίβλημα μέσω δικτυωμάτων και βισκοελαστικών στοιχείων ώστε οι ένοικοι να μην αισθάνονται την ταλάντωση από τα φορτία τους ανέμου, έπεσαν η μία πάνω στην άλλη όταν η φωτιά έκοψε τους συνδέσμους με το περίβλημα και τον πυρήνα. Η κατάρρευση εσωτερικά του κτηρίου προηγείτο εκείνης όπως την βλέπαμε από τις κάμερες έξω, γι' αυτό εκτινάζονταν μπάζα και τζάμια 20 ορόφους πιο κάτω. Επίσης, πρώτος έπεσε ο ουρανοξύστης που χτυπήθηκε τελευταίος, απλούστατα γιατί χτυπήθηκε σε χαμηλότερο όροφο οπότε το άνωθεν φορτίο ήταν μεγαλύτερο.
Διαβάστε αυτά και θα καταλάβετε:
https://www.popularmechanics.com/tec...y/news/1227842
https://wtc.nist.gov/pubs/factsheets/faqs_8_2006.htm
https://www.loosechangeguide.com/LooseChangeGuide.html
Όσον αφορά τo θέμα με το Empire State Building, τα μεγέθη είναι εντελώς διαφορετικά. Το βομβαρδιστικό Β-25 ζυγίζει 35.000 λίμπρες, κουβαλάει 2000 γαλόνια καύσιμα κι έπεσε με χαμηλή ταχύτητα πάνω στο κτήριο (max 180mph) γιατί είχε χαθεί σε ομίχλη. Ούτως ή άλλως το συγκεκριμένο είχε μεταποιηθεί σε προσωπικό μέσο μεταφοράς, είχε βάρος 21.000 λίμπρες ενώ η μέγιστη ταχύτητά του δεν ξεπερνούσε τα 250 μίλια την ώρα. Το 767 από την άλλη ζυγίζει πάνω από 300.000 λίμπρες γεμάτο, κουβαλάει 24.000 γαλόνια καύσιμο jet κι έχει μέγιστη ταχύτητα κοντά στα 0.9 Mach (570 μίλια την ώρα). Τα αεροπλάνα που έπεσαν στο WTC είχαν ταχύτητα 480 και 530 μιλίων την ώρα αντίστοιχα.
Με πρόχειρο υπολογισμό, η κινητική ενέργεια (E=1/2*m*v^2) που κλήθηκαν ν' αποσβέσουν οι δίδυμοι πύργοι ήταν πάνω από 100 φορές μεγαλύτερη εκείνης που δέχτηκε το Empire State Building.
Όσον αφορά το WTC7, αυτό δεν ήταν 5 τετράγωνα πιο πέρα αλλά δίπλα στον Βόρειο πύργο. Ένα τμήμα του πύργου αυτού προκάλεσε ζημιά όταν έπεσε πάνω στο WTC7, ενώ φλεγόμενα κομμάτια του ίδιου πύργου προκάλεσαν πολλές εστίες στο κτήριο τις οποίες κανείς δεν έσβησε απλούστατα γιατί δε δούλεψε το σύστημα πυρασφάλειας και δεν υπήρχε παροχή νερού για τους πυροσβέστες. Η American Society of Civil Engineers έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως το WTC7 όχι μόνο δεν έπεσε χωρίς λόγο, αλλά άντεξε 9 λεπτά παραπάνω απ' ότι προέβλεπε ο σχεδιασμός του.
Σημειώστε πως οι έρευνες αυτές δεν έχουν βασιστεί σε αμπελοφιλοσοφίες αλλά σε μελέτες βάθους 10ετίας με προγράμματα πεπερασμένων στοιχείων και άπειρες ώρες ανάλυσης του μηχανισμού κατάρρευσης.