ΟΔΙΚΟ ΜΕ Ε92 ΣΛΟΒΑΚΙΑ – ΣΕΡΒΙΑ

[bimmer-corfu]

Τη δεύτερη μέρα θα πήγαινα στην έκθεση αλλά το Ε92 είχε βουλιάξει στο χιόνι αφού το ξεν/χείο δεν είχε κλειστό γκαράζ και η χιονόπτωση ήταν σφοδρή και ασταμάτητη από τη προηγούμενη ημέρα. Ψηλά τα μανίκια και αρχίζω το καθάρισμα. Στη διαδρομή για το πολύ καλό συνεδριακό κέντρο με το ESP off ευχαριστήθηκα ανάποδα τιμόνια.
Στα highlight το νέο Α7 που είδα στο δρόμο για την έκθεση

[bimmer-corfu]

Αυτή έμελλε να είναι η πιο κουραστική αλλά και πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή.
Έφυγα από Βελιγράδι 9 το πρωί με σκοπό να κάνω τα 620 χιλιόμετρα μέχρι το Κόσιτσε της Σλοβακίας το γρηγορότερο ώστε να προλάβω να δω τα ξαδέλφια μου και τη πόλη αφού την επομένη θα έφευγα πάλι για Ελλάδα.

Το χιόνι πια έχει βουλιάξει το Βελιγράδι αλλά σκέφτηκα ότι ο κεντρικός αυτοκινητόδρομος Ε75 που ενώνει τη Σερβία με όλη την Ευρώπη θα είναι καθαρός. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος αφού όχι μόνο δεν ήταν καθαρός αλλά σε μερικά σημεία δεν καταλάβαινες που είναι ο δρόμος και που τα χωράφια από το πολύ χιόνι.

Ο δρόμος αυτός δεν είναι όλος αυτοκινητόδρομος αλλά σε κάθε περίπτωση είναι δρόμος στον οποίο μπορείς να πας πολύ γρήγορα. Τον είχα ξανακάνει άλλωστε αρκετές φορές…
Έλα όμως που αυτή τη φορά εκτός από την για μέρες βαριά χιονόπτωση είχε και πάρα πολύ ομίχλη. Αποτέλεσμα τα ατυχήματα να είναι δεκάδες και ο συνοδηγός μου να κλαίει και να σταυροκοπιέται.

Όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες η ορατότητα κάκιστη, οι νταλίκες να ρίχνουν πάνω μου τόνους χιόνι και λάσπη και στη καλύτερη πήγαινα με 130km/h
Που ίσως φανούν πολλά για οδήγηση σε χιόνι αλλά αν έχεις να κάνεις χιλιόμετρα είναι λίγα.
Επίσης, σκεφτόμουν ότι την επομένη που θα γύρναγα θα έκανα 5 ημέρες για Ελλάδα αν παρέμενε έτσι ο καιρός.
Τα χειμερινά continental winter contact 810 σε 16άρες που φόρεσα φέτος σε όλα μου τα χειμερινά ταξίδια αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά πιστός σύμμαχος. Πήγαινα 100ρισμένος σε χιόνι και ενώ όπως είναι λογικό η πρόσφυση δεν ήταν πολύ καλή (1.000 φορές καλύτερη από το να έχεις καλοκαιρινά λάστιχα βέβαια) η προοδευτικότητα ήταν απίστευτη. Τόσο καλή ώστε άρχισα να βγάζω που και που το αντισπιν και να παίζω αφού έτσι και αλλιώς τις νταλίκες δεν μπορούσα να τις περάσω με ορατότητα μόνο 10 μέτρα μπροστά. Σε video έχω 5η ταχύτητα με χαμηλές στροφές αλλά στο χαΐδεμα του γκαζιού το λαμπάκι του DTC έπαιζε συνεχώς λες και είχα 800 άλογα

Αυτή ήταν η κατάσταση για όλη μα όλη τη διαδρομή μέχρι τα σύνορα με την Ουγγαρία. Έκανα 200 χιλιόμετρα σε πάνω από 3 ώρες…

Στην Ουγγαρία πάντα μου έκανα έλεγχο αμαξιού και αποσκευών, έτσι και αυτή τη φορά μόνο που δεν μου έβαλαν σκύλο στο αμάξι όπως πριν μερικά χρόνια.
Ο καιρός ίδιος αλλά ο δρόμος πεντακάθαρος. Οι Ούγγροι είναι πολύ μπροστά. Το οδικό δίκτυο Α-Ψ-Ο-Γ-Ο με δρόμους διαμάντι και ίχνος χιονιού ή πάγου παρά την έντονη χιονόπτωση. Ναι παιδιά όπως τα λέω, με το που πέρασα τα σύνορα και από την απόλυτη κόλαση στον απόλυτο παράδεισο.
Στην Ουγγαρία πρέπει να αγοράσετε Βινιέτα αμέσως μετά τα σύνορα. Εισιτήριο που σας επιτρέπει να οδηγείτε στους δρόμους της χώρας δηλαδή.

Η διαδρομή εδώ είχε υψηλές ταχύτητες μέχρι τη Σλοβακία αλλά οι υαλοκαθαριστήρες μου τα έπαιξαν και δεν έβλεπα τίποτα. Στα βενζινάδικα δεν έβρισκα γιατί το Ε92 έχει αυτούς του παράξενους με σκέτο λάστιχο χωρίς μπράτσο.

Σε κάποια στιγμή και ενώ ο κλιματισμός ήταν στους 22 και Auto άρχισε να βγάζει κρύο αέρα. Αμάν τι παίζει? Κοιτάζω την ένδειξη εξωτερικής θερμοκρασίας και βλέπω να δείχνει 28 βαθμούς (!!!). Τι είχε συμβεί? Δείτε στη φωτογραφία… είχε φράξει από τα χιόνια και τις λάσπες η είσοδος αέρα με αποτέλεσμα το θερμόμετρο να μετρά ζέστη από το κινητήρα και να μπερδεύει τον κλιματισμό.

Ξεμπέρδεψα παρόλα αυτά γρήγορα με την Ουγγαρία και λίγο μετά τα σύνορα με τη Σλοβακία έφτασα στο Κόσιτσε.
Κατανάλωση στα 8ltr/100km

Στην είσοδο τα κλασσικά παλιά τεράστια κτήρια που βλέπεις σε όλες τις πρώην κομ*****στικές χώρες αλλά όταν αργότερα με τα ξαδέλφια μου πήγαμε στο κέντρο ανακάλυψα μια πανέμορφη και σύγχρονη πόλη. Πολλά από τα παλιά κτήρια είναι πλήρως ανακαινισμένα (όπως η 12όροφη πολυκατοικία που μένουν τα ξαδέλφια μου) με πολύ καλή μόνωση με αποτέλεσμα μέσα έξω να μην μοιάζουν καθόλου με κτήρια Ανατολικού μπλόκ.

Το απόγευμα πήγαμε στην τοπική αντιπροσωπεία της BMW (Tempus Bavaria) να πάρω υαλοκαθαριστήρες. Τι μαγαζάρα είχαν οι άνθρωποι… το συνεργείο ΑΝΕΤΑ έπαιρνε 2-3 boeing μέσα για service ενώ η έκθεση είχε τα πάντα. Έξω πρέπει να είχαν καμιά 15αριά Χ6 στη σειρά, Porsche panamera (!?) ενώ είδα και το νέο Χ3 το οποίο παρόλο που δεν ήταν σε καμιά πολύ πλούσια έκδοση μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ.
Μου άνοιξαν το συνεργείο για να μου φορέσουν τους υαλοκαθαριστήρες παρόλο που είχε κλείσει γιατί ήταν 6-7 το απόγευμα και γενικά όλο το προσωπικό ήταν πολύ ευγενικό.

Η βόλτα στη πόλη παρά τους -9 βαθμούς ανέδειξε πανέμορφα κτήρια, τεράστια εμπορικά κέντρα (σε ένα από όλα είδα το νέο passat) και όλα αυτά σε τιμές του στυλ η βότκα από μισό έως 4 Ευρώ ανάλογα το μαγαζί και τη μέρα.

[bimmer-corfu]

To αντι σπιν δουλεύει και με 5η
https://img687.imageshack.us/img687/2593/7vk.mp4

[bimmer-corfu]

Ουγγαρία Σλοβακία

[bimmer-corfu]

[bimmer-corfu]

[bimmer-corfu]

Την επομένη (Σάββατο) φύγαμε 6 τοπική, 7 ώρα Ελλάδος με μόνο 4 ώρες ύπνο ο ξάδελφος μου, η αδελφή του και εγώ για Ελλάδα. Με το χιόνι που είχα δει την προηγούμενη ημέρα υπολόγιζα να φτάσω στην καλύτερη 22.00 το βράδυ Ηγουμενίτσα ή στη χειρότερη ξημερώματα Κυριακής. Αμ δε….

Ο δρόμος σε όλες τις χώρες όχι μόνο δεν είχε χιόνια παρά την κατά διαστήματα χιονόπτωση αλλά ήταν και στεγνός ακόμα και στη Σερβία! Για να μη πολυλογώ πήγαινα σχεδόν σε όλο το δρόμο 180 – 220 χιλιόμετρα με cruise control. Τα 220 είδα στο GPS ότι ήταν 210 πραγματικά και δεν τα ξεπέρασα γιατί τα χειμερινά μου ελαστικά έχουν δείκτη ταχύτητας Η, δηλαδή 210χλμ/ώρα
Παρόλα αυτά και επειδή πήγαινα για ώρες με τέτοια ταχύτητα τα λάστιχα μύριζαν καμένο συνεχώς αλλά κόλλαγαν σαν βεντούζες στο οδόστρομα.
Το μοναδικό κακό κομμάτι της διαδρομής είναι τα περίπου 100 χιλιόμετρα από το Βελιγράδι και προς το Nis, στο δρόμο για Νότια Σερβία. Εκεί έχει πολλές στροφές και πολλές νταλίκες αλλά ξεμπέρδεψα αρκετά γρήγορα. Τα υπόλοιπα κομμάτια ακόμα και όπου δεν είναι αυτοκινητόδρομος σου επιτρέπουν να πας πολύ γρήγορα.

Στη ΠΓΔΜ, στο δρόμο για Ελλάδα και όταν θα περάσετε την διασταύρωση για Σκόπια ο δρόμος είναι αυτοκινητόδρομος (ο Θεός να τον κάνει). Μετά από αρκετή ώρα τελειώνει ο αυτοκινητόδρομος και έχει όριο ταχύτητας 80χλμ/ώρα. Το αργότερο μετά από 2-3 χιλιόμετρα έχει μπλόκο της αστυνομίας. Σας το λέω στάνταρ αυτό. Το έχω τσεκάρει πολλές φορές. Αν σας πιάσουν να τρέχετε στείλτε μου pm να σας πω πως ξεμπερδεύεις άνετα

Highlight: σχεδόν όλοι οι μακάκες στο δρόμο ήταν Έλληνες. Άλλος με προβολείς ομίχλης αναμμένους στον ήλιο όταν παντού στο εξωτερικό πας με αναμμένα τα πορείας και τίποτα άλλο (εκτός και έχει ομίχλη), άλλος στην αριστερή λες και την έχει νοικιάσει όταν παντού στο εξωτερικό η αριστερή είναι ΜΟΝΟ για προσπεράσεις κτλ κτλ κτλ
Μπορεί να σας ακούγονται υπερβολικά αυτά που λέω αφού εδώ έχει καταντήσει η δεξιά για προσπεράσεις και εξαίρεση η σωστή χρήση φώτων αλλά σε ταξίδια στο εξωτερικό κάτι τέτοιοι μακάκες είναι σα τη μύγα μες το γάλα.

Με τόσες καθυστερήσεις για τελωνειακούς ελέγχους αλλά και με 5 στάσεις για βενζίνη και φαγητό, η μέση ταχύτητα κατέληξε στα 140χλμ/ώρα παρά το ότι στο δρόμο πήγαινα συνέχεια 200ρισμένος. Η κατανάλωση στα 11 ltr/100km. Όχι άσχημα για τις ταχύτητες αυτές…

Ώρα άφιξης στην Ηγουμενίτσα 19.30
Ούτε στα καλύτερα μου όνειρα δεν το φανταζόμουν ότι θα μπορέσω ουσιαστικά να το κάνω Ελλάδα Σλοβακία για καφέ…