το operating leasing ή καλυτερα χρονομισθωση κυριαρχησε στην εταιρικη αγορα λογω του οτι μπορουσε να μπει (ως μισθωμα, ενοικιο δηλαδη) ολοκληρο ως εξοδο σε μια επιχειρηση.
αυτος ηταν ο κυριος λογος της πρωτοφανους ανθησης αυτης της μεθοδου, οχι μονο απο μεγαλες εταιριες, αλλα και απο μικρες, ακομα και απο ελευθερους επαγγελματιες και ιδιωτες.
ετσι το ποσο του μισθωματος μια εταιρια το εβαζε 100% στα εξοδα της γλιτωνοντας τον αντιστοιχο φορο (20-25-30-35% αναλογα με το ειδος της εταιριας και το φορολογικο συντελεστη), ενω η πλειοψηφια εξεπιπτε και το φπα, παρολο που κατι τετοιο ηταν παρανομο...
επισης οι εταιριες χρονομισθωσης επαιρναν ειδικες τιμες απο τους αντιπροσωπους πολυ κοντα στη χονδρικη.
με ολα τα παραπανω αντισταθμιζονταν οι μαλλον υψηλοι τοκοι.
το κερδος ουσιαστικα ηταν αυτο που ανεφερε ο κωστας πιο πανω οσον αφορα αυτοκινητο αυτης της αξιας, το οποιο ηταν μεγαλυτερο οσο ανεβαινε η αξια του αυτοκινητου.
βασικη προϋοθεση λειτουργιας αυτου του "τροπου αγορας" εναντι του παραδοσιακου ωστε να "τσουλαει" το συστημα, ηταν και ειναι η καλη μεταπωληση του οχηματος μετα τα 3 ή 5 χρονια, πραγμα που σημαινει καλη λειτουργια της αγορας.
οπως ειπαν οι προλαλησαντες ο τροπος αυτος δεν γεννηθηκε ωστε να πληρωσει λιγοτερα οποιος ηθελε να παρει ενα καλο αυτοκινητο (ασχετα αν οταν ειδαν "ψωμι" προς τα εκει συνομωτησαν κρατος και τραπεζες).
μια επιχειρηση αντιμετωπιζει μεγαλα προβληματα στη διαχειρηση ενος στολου οχηματων.
ειτε ο στολος αφορα 5 αυτοκινητα, ειτε 500.
κατα τεκμηριο οι χρηστες (πωλητες, στελεχη, υπαλληλοι γενικα) δεν σεβονται αυτην την παροχη, με αποτελεσμα ο ιδιοκτητης (ή ο υπευθυνος του στολου) να αντιμετωπιζει, ζημιες, αναιτιες φθορες, μικρο-απατες, προβληματα κλπ που με ιδιοκτητα αυτοκινητα εκτος απο το κοστος που εκτοξευεται, αποτελει εναν καθημερινο πονοκεφαλο και αιτια προστριβων.
αντιθετα με τα μισθωμενα αυτοκινητα εχει το κεφαλι του ησυχο αφου ολα ειναι πληρωμενα και ασφαλισμενα και το κοστος προϋπολογιζεται και δεν ξεφευγει.
επισης οταν θα ερθει η ωρα της αντικαταστασης φανταστειτε τι πονοκεφαλο θα ειχε μια εταιρια να ξεφορτωθει τοσα οχηματα. και σε τι τιμες θα ηταν αναγκασμενη να το κανει και με τις παραπλευρες απωλειες.
τελος δεκαετιας 80 αρχες 90 (οταν οι μισθωσεις δεν ηταν γνωστες) που εργαζομουν για λιγο σε μια πολυ γνωστη καπνοβιομηχανια που ειχε δικα της αυτοκινητα ειδα απο μεσα τι γινοταν.
αυτοκινητα 3-4 ετων κυριολεκτικα τα χαριζαν, ενω ουκ ολιγοι εβγαζαν "μεροκαματο" και απο τη χρηση και απο την πωληση.
ολα αυτα λυθηκαν με το θεσμο των μισθωσεων.
πλεον ομως και μετα τις υπερβολες του παρελθοντος το θεμα μαζευτηκε.
απο εναν κυβισμο και πανω (2000 αν δεν κανω λαθος) το μισθωμα πηγαινει στη φορολογικη δηλωση του υπαλληλου που απολαμβανει την παροχη ως εσοδο.
επισης δεν μπαινει το 100% του μισθωματος ως εξοδο (δεν θυμαμαι τις κλιμακες απ΄εξω θα τις βαλω αυριο οταν μου τις δωσει το λογιστηριο, αλλα με μια ευρεση στο νετ θα τις βρειτε).
ετσι δεν θα δειτε πλεον φερραρι, πορσε, μπεντλεϊ, αστον μαρτιν κλπ με μισθωσεις.
ουτως ή αλλως δεν θα βλεπατε βεβαια με την τρομακτικη πτωση της αγορας του μεταχειρισμενου.
τα καλα αυτοκινητα θα τα βλεπετε με ξενες πινακιδες κατα προτιμηση βουλγαρικες, ρουμανικες, σκοπιανες κλπ...
οι "ψαγμενοι" βρηκαν αλλον τροπο και αλλους φορολογικους παραδεισους...
μενει να δουμε αν το κρατος εχει απαντηση.![]()