"ειναι πολυ περιεργο αυτο το μηχανημα", μονολογουσε ο φιλος μου ο ντρενό μπαινοντας στο γραφειο της οδου γοργιου 6 καπου στα τελη της δεκαετιας του 80. "ή θα το λατρεψεις ή δεν θα θες να το δεις στα ματια σου"... ο ιδιος εδινε στη βεσπα μια σχεδον μεταφυσικη συμπεριφορα. πως να εξηγησουμε αλλωστε οτι ξαφνικα δεν επαιρνε μπροστα με τιποτα, ενω μια ωρα πριν ηταν ενταξει και, βεβαια την αλλη μερα το πρωϊ ξεκινουσε με την πρωτη μανιβελια χωρις να της κανουμε τιποτα... και να ηταν μονο αυτο...
ο ντρενό ηταν αυτος που με μυησε στη βεσπα.
ειχε ενα βεσπινο 50αρι και το ειχε διαλεξει πριν καμποσα χρονια γιατι χωρουσε στην ποδια ακριβως η θηκη της κιθαρας του! ηταν εκτος απο δημοσιογραφος και μουσικος (και πολυ καλος μαλιστα) αν και ειχε καθυστερησει πολλες φορες στο "αν" που επαιξε, αλλα και στο "ροδον", λογω του οτι η βεσπα εκεινη τη στιγμη δεν ειχε ορεξη να παει!!!
η βεσπα δεν ειναι απλο μηχανακι... αν δεν πας με τα νερα της δεν προκειται να σε συμπαθησει. θελει να καταλαβεις εσυ τη νοοτροπια της και να προσαρμοστεις εσυ στα "θελω" της. και τοτε θα στα δωσει ολα. η βεσπα δεν χαλαει, "μουλαρωνει". την επομενη μερα μπορει να δουλευει κανονικα (οπως στο παραπανω παραδειγμα), χωρις καμια κινηση απο εσενα. και φυσικα αν προσπαθησεις να την οδηγησεις οπως ενα οποιδηποτε αλλο διτροχο, η εμπειρια θα ειναι τραυματικη και για τους δυο, αλλα περισσοτερο για εσενα.
τα χρονια ομως περασαν και, παρολο που ειχα κατα καιρους καποιες βεσπες στην κατοχη μου, τελευταια δεν ειχα επαφη. μεχρι πριν κανενα χρονο, οπου ο σταματης με το βεσπινο του ηρθε για καφε... ενοιωσα οπως τοτε καπου το '89-'90, οταν μου ειχαν δωσει για τεστ στο περιοδικο που δουλευα (μαζι με το ντρενό που ηταν αρχιστυντακτης) μια κοκκινη κοζετα 125. επρεπε να εχω βεσπα! τοτε ηταν μια "πετρολ" κοζετα που με συντροφεψε για χρονια και πουληθηκε οταν αποφασισα να παω για σπουδες (και μονιμη εγκατασταση) στην αμερικη. την ειχε παρει τοτε ενα παιδι απο τη σαλαμινα.
ετσι λοιπον, αντικρίζοντας το βεσπινο, το ιδιο βραδυ αρχισα την αναζητηση βεσπας... πηρα και το φιλο μου το ντρενό καθως και αλλους φιλους και παλιους βεσπαδες μηπως υπαρχει κατι. "ηρεμησε" μου ειπε ο γιαννης (ο ντρενό), "η βεσπα σε διαλεγει, δεν τη διαλεγεις εσυ"... "καπου υπαρχει η βεσπα σου αυτη τη στιγμη και απλα θελει να σε τσεκαρει. να δει αν ειναι ενθουσιασμος ή τη θες πραγματικα". "μην αγχεσαι, οταν σιγουρευτει, θα εμφανιστει μονη της!!!"
ετσι κι εγινε... μεσα σε λιγο διαστημα η μια εφερνε την αλλη... "ειναι καλα εδω μας προσεχουν" φαινεται πως λεγανε μεταξυ τους, αλλιως δεν εξηγειται οτι εφτασαν τις 14...
προσεχως θα βαλω και καποιες φωτο, καθως λεπτομερειες απο ανακατασκευες.