έτσι για να είμαστε και ον τόπικ, ηταν χθές το βράδυ η ξαδέρφη της γυναίκας μου εδώ
και είχαμε την συγκεκριμένη κουβέντα. η κοπέλα έχει το 120 ντίζελ και πληρώνει 5000
για ασφάλεια το χρόνο...δουλεύει για την ευρωπαική ένωση με ΣΥΜΒΑΣΗ με 3800 μηνιαίο
μισθό.είναι εκεί εδώ και τέσσερα χρόνια και του χρόνου επιστρέφει. πρίν φύγει λοιπόν
και με την νοοτροπία του έλληνα, ονειρευόταν την στιγμή που θα γυρίσει, για να πάρει
το αμάξι των ονείρων της...ένα μπόξτερ. πλέον με άλλη νοοτροπία, λέει πως πέραν του
άσσου εδώ στην ελλάδα δεν μπορεί να έχει άλλο αμάξι, γιατί δεν θέλει να έχει επαφή με
κάρτες κτλ κτλ για να έχει ένα όνειρο που ακόμα τελικά δεν μπορεί να έχει...εγώ πάλι
σαν θωμάς λέω πως το δικό μου αμάξι και την χρονιά που το πείρα, δεν ήταν για τα
μέτρα μου...γιατί???γιατί και εγώ κοίταξα την αγορά του και την αιτησια ασφάλιση του.
απ'εκεί και πέρα βλέπουμε...δεν μου έλειψε όμως τπτ, παντρέυτικα, δεν λείπει τπτ απο
την κόρη μου και το κυριότερο δεν χρωστάω πουθενά και σε κανένα...χάλασα όμως ένα
πολύ σημαντικό πράγμα...την καλή αποταμίευση που έκανα...την χάλασα κατά 50%
ετησίως...επί τέσσερα χρόνια που το είχα για καθημερινό αυτοκίνητο, είναι αρκετά λεφτά.
εξού και ο λόγος αγοράς του ίμπιζα. τώρα μετά απο 6 μήνες μπορώ να πώ πως είμαι όπως
πρέπει να είμαι...πάλι όμως το αμάξι μου κοστίζει περίπου 600φεύγα ευρώ τον μήνα...δεν
με πειράζει. μπορώ να τα δίνω και να το ευχαριστιέμαι. αλλά σε καμμία περίπτωση δεν
ήταν για μένα αμάξι καθημερινό...
τέλος αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως το να στενεύεις απο εδώ και απο εκεί τα
περιθώρεια σου για να πείσεις τον εαυτό σου πως μπορείς να αποκτήσεις ένα αμάξι είναι
μέγα λάθος...γιατί???γιατί ακόμα και αν δεν σε παίρνει, τελικά θα βρείς τον τρόπο να
κοροιδέψεις τον εαυτό σου και να τον πείσεις πως μπορείς...η οικονομία του καθένα απο
εμάς είναι μια κατσαρόλα...μόλις η κατσαρόλα γεμίσει και δεν παίρνει άλλο και αρχίζει
και τρέχει, τότε μπορούμε να πάρουμε και να χαλάσουμε αυτά που στάζουν...ποτέ όμως
το περιεχόμενο που βρίσκεται μέσα στην κατσαρόλα. επίσεις θα πρέπει να κάνουμε
κουμάντο με ότι και αν κάνουμε, πως η κατσαρόλα πρέπει να συνεχίσει να ξεχυλίζει...
είτε λίγο είτε πολύ...