Αρα δεν τα εχει.
Τι να λεμε τωρα; Ειναι σαν να εχεις γκομενα την Μπαρ Ραφαελι και να την εχεις κλεισει σε μια γυαλα και να τη βλεπεις.
Και να σου φωναζει αυτη καθε φορα, σκισε μου τον πατο, δωστο μου στο χερι, σκισε με και πεταμε στα βραχια και εσυ να την κοιτας με το χερι στο πηγουνι και να θαυμαζεις το καλος της.
Ωχουουουουουουουου
Χιλιες φορες να μην τα ειχα, παρα να τα εχω και να ειναι αχρηστα.