Χριστόφορε, οπως έγραψαν και οι προλαλήσαντες, είναι μικρός ακόμη και σίγουρα θα διαφοροποιηθεί με το πέρασμα του χρόνου στις προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντα του.
Ο μεγάλος μου γιός ήθελε μανιωδώς στα 10 του κιθάρα, μετά 2 χρόνια την παράτησε.
Ο μικρός απ τα 13 του μέχρι τα 15 μάθαινε μπουζούκι και μέχρι σε ορχήστρα ήθελε να τον βάλει ο δάσκαλος του. Του πέρασε κι αυτουνού και το μπουζούκι αράχνιασε στο στάντ. Είχε τρέλλα με τα αυτοκίνητα, μάλλον από μένα, διάβαζε μανιωδώς τους 4τ, μέχρι και τα τεχνικά άρθρα, δεν αφήναμε ραλλύ για ραλλύ, αναβάσεις η αγώνες ταχύτητας. Για πρώτη φορά φέτος στα 23 του, δεν έδειξε ανάλογο ενδιαφέρον.
Κανε λοιπόν αυτό που ποθείς, το παιδί θα καμαρώνει για σένα και θα χαίρεται και μόνο του θα αξιολογήσει τα δικά του ενδιαφέροντα.
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
Απάντηση με παράθεση