Ενα βασικότατο της εποχής παρά τις δυσκολίες και την ανέχεια, ήταν το ότι δεν υπήρχε το σημερινό άγχος. Το άγχος για υλικά αγαθά, να αποκτήσω μεγαλύτερο και καλύτερο σπίτι, αμάξι, να φορώ ακριβά ρούχα και στο τέλος να μη έχω χώρο να τα βάλω, να έδχω άγχος που και πως θα πάω διακοπές, πως θα μπώ στο μάτι του άλλου και πολλά άλλα που συνετέλεσαν στο να φύγει η συντροφικότητα και η φιλία.
25 χρόνια στη γειτονιά που μένω τώρα, και υπάρχουν 10 μέτρα απέναντι μου άνθρωποι που δεν έχουμε χαιρετηθεί ποτέ.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό?
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
Απάντηση με παράθεση