οταν εκφραζουμε γνωμη για ενα αυτοκινητο πρεπει να σκεφτομαστε απο πια σκοπια το κανουμε.
απο τη σκοπια του αγοραστη, του μηχανικου, του ενθουζιαστ, του παρατηρητη...?
απο οποια σκοπια και να το δουμε λοιπον για το καθε πραγμα μπορουμε να βρουμε να πουμε κατι καλο ή κατι ασχημο.
οταν καποιος αγοραζει μια φερραρι ή και μια πορσε σιγουρα αγοραζει κατι περισσοτερο απο 0-100 ή εναν Χ χρονο στο ρινγκ.
"αγοραζει" τις θρυλικες νικες στο λεμαν, τη ντεϊτονα, την ιμολα, το τραγουδι των V12 (ή των αεροψυκτων 917), τα μαστορια που βαλανε ψυχη για να φτιαξουν κατι που δεν μπορει κανενα ρομποτ, τα χερια καποιου ρερλ, καποιου ιξ, καποιου μπελοφ, καποιου βιλνεβ που με την ιδιοφυϊα και το ταλεντο τους κανουν καθε ηλεκτρονικο συστημα να δειχνει ψυχρο χωρις φαντασια...
δεν αγοραζονται αυτα τα αυτοκινητα με υπολογισμους απο το προσπεκτους. αγοραζονται με καρδια!
για να μην παρεξηγηθω, τεραστιο σεβασμος αξιζει και στους ιαπωνες, στους ιδιους ιαπωνες που διεπρεψαν στο σαφαρι, εδειξαν το δρομο στη νεα εποχη των ραλλυ, προσπαθησαν να ανταγωνιστουν την αφροκρεμα της αυτοκινησης σε ολα σχεδον τα ειδη αγωνων...
σεβασμος και στους μηχανικους της νισσαν που καταφεραν ενα τετοιο ογκωδες οχημα να το μετατρεψουν σε αξιομαχο αντιπαλο των κορυφαιων κατασκευαστων.
σε πρωτο προσωπο το gtr το χλευασα απο τις φωτογραφιες, "φωναζει" πολυ για τα γουστα μου.
οταν το ακολουθησα για λιγο στις σερρες ειδα οτι εκει που εγω παλευα να κρατηθω στο δρομο, αυτο περνουσε απο παντου σα να κινειται πανω σε ραγες.
καμια ανησυχια, γλιστημα, κοπος, τιποτα. ηταν γρηγορο με απιστευτη ευκολια.
οπωσδηποτε ειναι επιτευγμα των μηχανικων να δωσουν στον οδηγο ενα τοσο καλο αυτοκινητο με το οποιο μπορει να παει γρηγορα με τοση ανεση.
αργοτερα οταν το οδηγησα, μπορω να πω οτι εντυπωσιαστηκα λιγοτερο.
μετα τα πρωτα μετρα μου εδωσε τη γευση που περιμενα απο ενα πολυ καλο ιαπωνικο προϊον. για την ακριβεια μου θυμισε την πρωτη ΖΖR1100 που ειχα οδηγησει πριν σχεδον 20 χρονια.
πολυ γρηγορο, με πολυ καλη ποιοτητα, εδειχνε οτι ειχαν μελετησει τα παντα, εμπαινες μεσα σου εδινε την αισθηση οτι μπορουσες να πας αμεσως γρηγορα σα να το ειχες χρονια.
το δικο μου αυτοκινητο μπορω να πω, αν και θα ηταν λιγο υπερβολη, οτι μου δινει την αισθηση οτι το ξερω λιγοτερο παρολο που η συμβιωση μαζι του κοντευει τα 4 χρονια...
η παρουσια της κουλτουρας του ιαπωνα μηχανικου παντου παρουσα. απο την αισθηση των φρενων και τη λειτουργια του μοτερ, μεχρι την αισθηση του διακοπτη των φωτων. η καταγωγη δεν κρυβεται.
ενω ολα δουλευουν ομως σαν ενα καλο ιαπωνικο casio που μου ειχε κανει δωρο ο πατερας μου και δουλευει ακομα, η ελλειψη εμπνευσης και φαντασιας ειναι εμφανης.
το αυτοκινητο αυτο ειναι ενα συνολο με τα καλυτερα εξαρτηματα που μπορει ισως να τοποθετησει κανεις σε οχημα αυτης της κατηγοριας. ειναι αρτια κατασκευασμενο, ολα συνδυασμενα με τον καλυτερο δυνατο τροπο, αλλα εως εκει. ψυχρη, αποστειρωμενη αισθηση, ουτε κατα διανοια η ψυχη μιας φερραρι ή μιας πορσε, ακομα και μιας κορυφαιας bmw.
δεν θα σας παω πισω στην αισθηση ενος κλασσικου αυτοκινητου, αλλα ακομα και το bmw μου που κατασκευαζεται απο ρομποτ σε καθε διαδρομη μου αποκαλυπτει κατι κανουργιο.
ετσι εφυγα σκεπτικος απο τη μαντρα οπου ειχα παει για να "παζαρεψω" την ανταλλαγη... ειπα οτι κατι επειγον ετυχε και θα ξαναπερασω...
τελικα δεν ξαναπερασα μιας και τις επομενες μερες ο μυθος κατερευσε οταν πετυχα ενα λευκο στην Ε.Ο. Αθηνων-Λαμιας. ανοιξαμε απο τα 150 μεχρι τα 300 σχεδον. η διαφορα αρκετη υπερ του bmw. τελικα ο γερο-V10 ειναι σκληρο καρυδι σκεφτηκα...
...και πηρα τηλεφωνο το φιλο μου το δημητρη για να οδηγησω και το 997Τ.
ειχα μια ενδειξη απο την τουρμπο (την 996 βεβαια) οταν κυνηγηθηκαμε αρκετα με το λευτερη στον Αϊ γιαννη το ρωσο (για οσους θυμουνται την περιγραφη απο το παλιο φορουμ, δεν το εχω το κειμενο μιας και τοτε ημουν banned και το εστειλα στο στεφανο να το ποσταρει). φανταστικη βολτα τοτε το ευχαριστηθηκαμε πολυ και απο ενα σημειο και μετα κινηθηκαμε σε ρυθμους πολυ επικινδυνους για δημοσιο δρομο.
η δευτερη εντυπωση ηταν απο τις σερρες οπου ακολουθωντας τις δυο πορσε του λευτερη και του δημητρη ειδα μεγαλη διαφορα σε σχεση με το gtr. δεν ειναι το οτι ηταν λιγο πιο γρηγορες, αλλα το πως στεκοντουσαν στην πιστα.
σε καθε στροφη ποτε ντριφταριζαν με τα 4, ποτε εδιωχναν λιγο την ουρα, ποτε σηκωναν τον εσωτερικο τροχο, εκαναν φασαρια, πηγαιναν ταπα και το εδειχναν.
απο μεσα μου ελεγα καθε φορα, "τι κανει ο ανθρωπος"... παρακαλουθωντας το gtr ελεγα "τι κανει το πραγμα"...
αυτη ειναι πιστευω τελικα η διαφορα των δυο αυτοκινητων. το ενα το πας, το αλλο σε παει.
εξαρταται λοιπον τι θελεις και τι ζητας.
επιστρεφοντας στη συντομη βολτα με το δημητρη μπορω να πω οτι η τουρμπο μου αφησε επισης αναμικτες εντυπωσεις στο δρομο. το ελαφρωμα του εμπρος μερους στην επιταγχυνση και τα "πολλα", μου ενεπνευσε μια ανασφαλεια που δεν μου αρεσε καθολου σε σχεση με το Bmw μου που ειναι βραχος. ρωτησα μαλιστα το δημητρη πως ειναι δυνατον να πηγαινεις γρηγορα με τετοια ασαφεια, αλλα μου ειπε οτι ειναι θεμα συνηθειας...
απο κει και περα το μοτερ γαζωνει φυσικα (με το προγραμμα που ειχε βαλει ο δημητρης και ηταν κοντα στα 580 αλογα).
απιστευτη αισθηση επιταγχυνσης, καταπληκτικο τραξιον, μαζευεις πολλα και γρηγορα. δεν μου αρεσε βεβαια ο "ραθυμος" χαρακτηρας του παλιου τιπτρονικ, αλλα αυτο το μοτερ-τρακτερ θα μπορουσε να καλυψει οποιοδηποτε μειονεκτημα. τα ισοπεδωνει ολα στο δρομο του! κατι αναλογο γινεται και στα φρενα, απλα πορσε!
απο κει και περα οι περιορισμενοι χωροι ειναι νομιζω μειονεκτημα στην κατηγορια σε σχεση με τη bmw ή τον εξ αγγλιας και ιταλιας ανταγωνισμο...
ετσι συμφωνα με την εμπειρια και τα γουστα μου δεν προχωρησα ουτε με μια γκρι 997 με τερακοτα σαλονι που με περιμενε υπομονετικα σε εναν αλλο εμπορο.
ισως καποτε στο μελλον σκεφτηκα και βολευτηκα ξανα στο ανετο σαλονι της bmw...
εν κατακλειδι, σεβομαι απεριοριστα και τους δυο κατασκευαστες, ο καθενας εφτασε σε ενα κορυφαιο αποτελεσμα ακολουθωντας διαφορετικο δρομο.
αναμεσα στα δυο σαφως ψηφιζω πορσε, αλλα αν αγοραζα σημερα θα επελεγα και παλι μοναχο.
Απάντηση με παράθεση
Αρχικό μήνυμα απο Stathis
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
