και τι πιστεύω εγώ?
Παρά τη μεγάλη μείωση των εισαγωγών και την «αντοχή» των εξαγωγών, που έστω και για λίγα ποσοστά αυξάνονται, το μεγάλο έλλειμμα που σχηματίζεται στο λεγόμενο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας παραμένει «διαρθρωτικό έλλειμμα»
Η Ελλάδα, αν και θα πετύχει τους περισσότερους στόχους του Μνημονίου, θα είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις αποπληρωμής με το τέλος του προγράμματος του Μνημονίου.
Το 2013 πρέπει να αρχίσει και η αποπληρωμή των δανεικών του Μνημονίου (110 δισ.).
Για να πληρωθεί αυτό, μόνο με νέα δάνεια μποεί να γίνει καθώς δεν θα έχει αποκτήσει ρυθμούς ανάπτυξης ονομαστικού ΑΕΠ υψηλότερους του ονομαστικού επιτοκίου για δάνεια που πληρώνει.
Το πιθανότερο είναι, εάν δεν έχουμε προχωρήσει σε μια κάποια παραγωγική αναγέννηση, η ανεργία και η ύφεση να αυξάνεται συνεχώς.
Ετσι μια μικρή παραγωγική βάση θα έχει επιζήσει και θα κληθεί για άλλη μια φορά να πληρώσει το σύνολο της ελληνικής οικονομίας.
Η μόνη λύση θα είναι να έρθουν επενδύσεις - κεφάλαια- ώστε να απασχοληθούν και οι υπόλοιποι με οποιοδήποτε όρο, με οποιοδήποτε μισθό.
Τα χρέη της Ελλάδας είναι εδώ και θα είναι εδώ για πάντα.
Χωνέψτε το, χρωστάμε ΤΟΣΟ πολλά που δεν γυρίζει η κατάσταση με τίποτα.
Πτώχευση όχι, φτώχεια... ναί.
Για πάντα...