Εγω Κωστα επεστρεφα απο Λονδινο ωπου σπουδαζα για Χριστουγεννα το 1987 μ'ενα 757 της British Airways στο αεροδρομιο του Ελληνικου με την πτηση που εφτανε Αθηνα γυρω στις 04.30 ξημερωματα .
Πεσαμε σε καταιγιδα λιγο πριν το αεροδρομιο, δεν καταλαβα γιατι ο πιλοτος αποφασησε να το προσγειωσει και ηταν η μονη φορα στη ζωη μου που φοβηθηκα οτι θα μας ξυνουν με καμια σπατουλα απ τους προποδες του Υμηττου.
Κυριολεκτικα νομιζα οτι εξαντλουνται τα ορια του αεροσκαφους. Δεν εχω δει ποτε ξανα απο τοτε τετοια ταλαντωση φτερων και τοσα πολλα τριξιματα μεσα στο αεροσκαφος.
Περναμε τη μια φορα μεγαλη κληση απο αριστερα και μετα δεξια και παλι απ την αρχη αλλα με πολυ βιαιες κινησεις.
Στο τελος πλησιασε το διαδρομο με μεγαλη γωνια ως προς την καθετο του διαδρομου και το εσκασε τοσο δυνατα που αμφιβαλλω αν καποια απ τα λαστιχα δεν παρεδωσαν πνευμα εκεινο το πρωι.
Τελευταια τραγικη εμπειρια ηταν το 2007 στο Μπακου του Αζερμπαιτζαν με Turkish ωπου μετα απο 3 αποτυχημενες προσπαθειες λογω πυκνοτατης ομιχλης σκασαμε στο διαδρομο χωρις να το καταλαβουμε μιας και δε βλεπαμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα με εξειρεση καποια πολυ αχνα φωτα ....και βεβαια τα ειδαμε ολα.
Για πολλα χρονια εβλεπα ενα ονειρο οτι επεφτα με επιβατικο αεροπλανο....τελικα τη βρηκα απο αλλου.