Νίκο, είχε κατέβει κανονικά, με τον Τρίτση.
Στην αρχή είχε ασχοληθεί αρκετά με τον Δήμο, αλλά μετά επικαλέστηκε φόρτο εργασίας (προσωπική ενασχόληση) και αποχώρησε απο τις επιτροπές που συμμετείχε.
Τόσο πολύ εκτίμησε την ψήφο που του δώσαμε.
Οπως λέει και ο ίδιος:
Χωρίς κανένα ίχνος προσωπικής αντιπαράθεσης, καθώς ξέρεις ότι δεν είναι αυτός ο σκοπός μου, Θέλεις να σχολιάσεις κάτι επάνω στην παράθεση αυτή που έβαλα?Το πρωί στη Λιοσίων, το μεσημέρι στον ONA, το απόγευμα στον 9.84, το βράδυ στα Πετράλωνα και μετά από λίγους μήνες άρχισε να γίνεται φανερό ότι η δουλειά μου στο περιοδικό πήγαινε για κλείσιμο. ΑπΆ τη μια έβλεπα ότι αν είχα το χρόνο (και τα μέσα) να ασχοληθώ από το πρωί στις 7 μέχρι το βράδυ στις 11, σίγουρα θα πρόσφερα έργο και, το κυριότερο, θα γλίτωνα τον Δήμο από μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, τουλάχιστον στους τομείς που γνώριζα καλά. Έτσι, κάποια μέρα μίλησα με τον Αντώνη, του εξήγησα πώς έχουν τα πράγματα και σιγά-σιγά απαλλάχτηκα από τα καθήκοντά μου στη Δημαρχιακή, στη ΔΕΦΑ και στον ONA και έμεινα με τα υπόλοιπα, συν την παρουσία στις περισσότερες συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
Εμπαθής, δεν είμαι.
Αλλά πως θα σου φαινόταν αν ο Υπουργος Οικονομικών, αύριο έλεγε, παιδιά πάω να την κάνω γιατί έχει η γυναίκα μου ένα μαγαζί και πουλάει παντόφλες και δεν πάνε καλά τα πράγματα και πρέπει να βοηθήσω?
θα γλίτωνα τον Δήμο από μερικές εκατοντάδες εκατομμύριαότι η δουλειά μου στο περιοδικό πήγαινε για κλείσιμο
Οταν ζητάς ψήφο, αναλαμβάνεις και την ευθυνη.
Ετσι νομίζω τουλάχιστον.