Δυστυχώς δεν κάνω για πωλητής Άρη. Πάντα ήμουν ειλικρινής, έλεγα όλη την αλήθεια και σεβόμουν το γεγονός πως αυτό που πουλάω μπορεί να είναι το όνειρο κάποιου ο οποίος θα δανειστεί, θα χρεωθεί και θα στερηθεί τόσο αυτός όσο και η οικογένειά του για να το αποκτήσει. Δεν έψαχνα ποτέ για κορόιδα, γνώριζα την αξία των πραγμάτων και φρόντιζα να είμαστε και οι δυο -πωλητής και αγοραστής- ικανοποιημένοι. Απλώς δεν είμαι ο άνθρωπος που υποκύπτει στις πιέσεις ορισμένων ή στην ψυχολογία που καλλιεργείται κατά τις αγοραπωλησίες.Αρχικό μήνυμα απο aristent
Aρη μηπως πρεπει να γινεις πωλητης αυτοκινητων?
Μπραβο σου που τα καταφερες οπως τα ηθελες!!!
Νομιζω τελικα οτι για ολα τα πραγματα υπαρχει ο καταλληλος"ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ"!!!
Αυτό που έχω μάθει απ' την καλή κι απ' την ανάποδη είναι πως το καλό πράγμα φαίνεται και αργά ή γρήγορα θα φύγει. Σ' αυτούς που έχουν μονίμως την εντύπωση πως οι άλλοι κρέμονται από τα @@ τους, στο τέλος μένει η πλέμπα.
Να σου πω και για την 5άρα που αγόρασα, μιας κι έχεις την ίδια: Την παζάρεψα μέχρι τα 32.200, είδα πως δεν πήγαινε παρακάτω και την έκλεισα. Κάποιοι άκουγαν την τιμή και γέλαγαν. Ξέρεις πόσες φορές άκουσα τη φράση 'Μπορούσες να πάρεις Μ3 με αυτά τα χρήματα'? Δεν ήθελα Μ3 όμως. Ήθελα οικογενειακή λιμουζίνα για καθημερινή χρήση, έως 2 ετών, με συγκεκριμένο εξοπλισμό, σε καλή κατάσταση, λογικά κυβικά και με λίγα km. Τον Απρίλη του 2008 αυτό το αυτοκίνητο κόστισε στον προηγούμενο 60.000 και κάτι ψιλά. Εγώ το πήρα όσο θα μου στοίχιζε ένα γυμνό 1800άρι Skoda Octavia Scout. Πόσο να το έπαιρνα δηλαδή?
Το ψώνιο πάντως που έχει ο Πάνος το έχω κι εγώ. Θα του μπάξω, θα του φτιάξω, θα του βάλω κι ένα τροπετάκι και θα το χαρώ για πολλά ακόμη χρόνια. Κι όταν έρθει ο ώρα να το πουλήσω, θα το δώσω όσο πιστεύω ότι αξίζει. Ειδάλλως θα το κάνω όπλο και μην τον είδατε τον Παναή.
Απάντηση με παράθεση