Αθλητισμός - Παιδί ...και συναισθήματα γονέων

[NickE60]

Νικολή και γω εύχομαι τα καλύτερα...

και ένα σχόλιο περι ποδοσφαίρου:
όταν έμενα γουδί έπαιρνα τον μικρό(από 40 ημερών μέχρι 3 χρονών) και πηγαίναμε στο πάρκο όπου υπάρχει και ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και όχι μόνο.

Τα πρωινά του Σαββάτου διεξάγονταν αγώνες των κατηγοριών από 7 έως 16 (περίπου).

Το τι ακούγανε τα αυτιά μου από γονείς δεν μπορώ να περιγράψω,τι βωμολοχίες, τι φανατισμός,απειλούσαν τα κοράκια με λιντσάρισμα ,παράπονα στους προπονητές ,έπεσα από τα σύννεφα...(πήρα άρον άρον τον μικρό και πήγαμε αλλού γιατί δεν ήθελα να δει βίαιες συμπεριφορές και να ακούει βρισίδια)

Σαν συμπέρασμα θέλω να πω ότι, ειδικά ο χώρος του ποδοσφαίρου έχει γίνει ιδιαίτερα ευάλωτος και έχει ποτιστεί με τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας.

Προσωπικά δεν θα επιδιώξω να κατευθύνω το παιδί μου σε αυτό το χώρο.
Θα μου πείτε ότι αυτά δεν συμβαίνουν μόνο εκεί..

και κάτι τελευταίο,
έχετε παρατηρήσει διαφορές ως προς την παιδεία,ήθος, συμπεριφορά ακόμα και μόρφωση μεταξύ ποδοσφαιριστών και άλλων αθλητών π.χ του μπάσκετ ,βόλλευ ,κολύμβησης , τυχαίο;

Σ΄ευχαριστώ Πάνο

Αν και σπάνιο φαινόμενο, το έχω συναντήσει και αυτό ..ο μικρός έχει παίξει άπειρους αγώνες σε αυτό το γήπεδο που λες και κάποιοι γονείς παιδιών της τοπικής ομάδας είχαν πάει κοντά στα σύρματα και έβριζαν τα δικά μας!!! ..κοντέψαμε να πιαστούμε στα χέρια... οι περισσότεροι ήταν μετανάστες από τα Βόρεια you know.... όλα είναι θέμα παιδείας!!! Κι εμείς έχουμε παιδάκια μεταναστών στην ομάδα και με ταλέντο.. οι γονείς τους όμως είναι κύριοι, τουλάχιστον στην εξέδρα. Οι καλοί προπονητές μαθαίνουν τα παιδιά να κλείνουν τ' αυτιά τους, απαγορεύουν τις βρισιές, απαγορεύουν στους γονείς να προκαλούν εντάσεις, ακόμα σταματούν το παιχνίδι και απαιτούν από το διαιτητή να τους αποβάλλει απ' την εξέδρα (έχει το δικαίωμα).

Δεν είναι και λόγος όμως να μην παίξει ένα παιδί ποδόσφαιρο.... μην ξεχνάς τι ακουει το παιδί απ' τις εξέρδες όταν βλέπει ενα ματς στην τηλεόραση, ποδόσφαιρο, μπασκετ, βολευ... δυστυχώς είναι αναποφευκτο... δεν ζούμε και στον παράδεισο...