Eίναι απίστευτο το πόσο γρήγορα μπορεί να σε πάρει ο ύπνος στο τιμόνι.
Η δική μου περίπτωση είναι πολύ πιο light.
Πριν αρκετά χρόνια που ήμουν οδηγός ταξί, είχα πελάτη ένα "μεγάλο κεφάλι". Είχε διατελέσει και πρόεδρος του "Αθήνα 2004" σε κάποια περίοδο που είχε παραιτηθεί η Γ.Αγγελοπούλου. Τον παρέλαβα πολύ πρωί απο το γραφείο του πίσω απο την Ριγήλλης, με προορισμό για Πάτρα.
Στην έξοδο της Αθήνας είχε πάρα πολύ κίνηση, 1η-νεκρά, ψιχάλα, μουντός υπνο-καιρός. Σε ένα φανάρι στο Χαιδάρι, έχοντας ακουμπίσει το κεφάλι μου στο χέρι μου κοιμήθηκα. Και όχι μόνο κοιμήθηκα είδα και όνειρο έναν ταλιμπάν (ήταν ο πόλεμος στο Αφγανιστάν τότε).
Με ξύπνησε ο υαλοκαθαριστήρας. Η Mercedes είχε ένα υαλοκαθαριστήρα αρκετά δυνατό και όταν ήταν φθαρμένες οι βάσεις μηχανής τραμπάλιζε όλο το αμάξι όταν κουνιόταν.
Και τι να έλεγα στον πελάτη ; Να κάνουμε λίγο στην άκρη να ρίξω έναν υπνάκο ;
Σταμάτησα πήρα έναν 2πλό εσπρέσο και συνέχισα.
Το περίεργο ήταν πως δεν νύσταζα ποτέ νύχτα. Μόνο πρωί.