Τα περισσότερα πεζοδρόμια μας είναι δεκαετιών και τόσο άγρια σαν πριόνια.
Επειδή και γώ έχω κόλλημα με τις ζάντες, πάντα κατεβάζω τον καθρέπτη.
Αδύνατο όμως κάποτε να μη συμβεί, οπως μου συνέβει μετά δύο χρόνια σε στιγμή βιασύνης και απροσεξίας.
Παρόλο το προστατευτικό δακτυλίδι του conti3, η ψιλογρατζουνιά έγινε σε δυό σημεία στο χείλος.
Λίγο φάγωμα με λεπτό γυαλόχαρτο και λίγο βαψιματάκι με sonax για ζάντες και η ζημιά ελαχιστοποιείται.
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
Απάντηση με παράθεση