Midlife crisis management…

[GiannisRob]

Λοιπόν, σε έκανα εικόνα.

Πράσινο Ε21 με μπεζ σαλόνι με καρό λεπτομέρειες, στο κασετόφωνο (ή μήπως αυτά έβγαιναν με γραμμόφωνο να παίζει Λευτέρης Ζαγοραίος, φοράς τουίντ σακάκι, λευκό πουκάμισο με φουλάρι και μπερέ, έχεις αρωματιστεί με WD40 fragrance for men, και κατεβαίνεις από το εργαλείο κρατώντας ένα βιβλίο με ποιήματα του Άρη παραμάσχαλα. Οι γυναίκες γύρω ζαλίζονται και λιποθυμούν, αλλά εσένα δε σε νοιάζει. Τις αγνοείς επιδεικτικά γιατί είσαι το απόλυτο αρσενικό, που κυκλοφοράει με καθαρόαιμο βαυαρικό κουπέ.

Πας στο περίπτερο να αγοράσεις ένα πακέτο Γκαλουά, αναστοχαζόμενος αν το καταραμένο γαμήδι θα πάρει πάλι μπροστά. Και ναι, το άτιμο αρπάζει με τη μία, το ρελαντί ασταθές και η εξάτμιση σκάει. Ότι θυληκό έχει μείνει όρθιο σε ακτίνα 100 μέτρων πέφτει κάτω και αυτό. Αισθάνεσαι king of the road, και αυτό φαίνεται. Πας να ξεκινήσεις με παντηλίκι για να φύγεις με στυλ, αμολάς άτσαλα το συμπλέκτη και σου σβήνει. Δεν πειράζει. Τα λάθη για τους ανθρώπους είναι.

Φτάνεις στο σπίτι, κάθεσε στον τσέστερφιλντ δίπλα στο τζάκι σου, βάζεις κονιάκ και πας να ανάψεις το Γκαλουά. Συνειδητοποιείς ότι ξέχασες να πάρεις τσακμάκι, και είσαι ήδη με τις πιτζάμες και τις χνουδωτές σου παντόφλες. Πρέπει να ξαναπάς περίπτερο. Αλλά αυτή τη φορά θα πάρεις το Corsa γιατί είναι Νοέμβρης, κάνει κρύο και το καλοριφέρ στο Ε21 δουλεύει μόνο με ανάδρομο Ερμή.

Ζεις το όνειρο.