Εγώ λεβέντες τα έχω ζήσει όλσ αυτά.
Δεν έτυχε να χω και μια κόρη, αλλά 2 γιούς, ο ένας που αρκετοί τον γνωρίζετε κιόλας σαν συμφορουμίτης που είναι, έφτασε αισίως τα 32 και ο μικρός τα 26.
Όταν γίνεις πατέρας, πιστέψτε με όσα χρόνια και να περάσουν, αν είσαι σωστός, η φροντίδα δεν σταματάει ποτέ.
Σας εύχομαι λοιπόν δύναμη και υπομονή στην προσπάθεια σας.
Νομίζω το σπουδαιότερο απ όλα είναι πως πρώτα πρέπει να είσαι φίλος και έπειτα πατέρας.