Δίχρονο δεν θα έπαιρνα πλέον ούτε εγώ Αντρέα.
Με κούρασαν τα κολλημένα πιστόνια, τα ελλατήρια, τα στρωσίματα και τα έξοδα.
Αυτά βέβαια στα μακρινά late 90s. Τώρα οι τεχνολογίες έχουν αλλάξει και έχω χάσει τις εξελίξεις. Είμαι όμως αρνητικός για δίχρονο μτχ το οποίο εξ'ορισμού θα είναι και παλαιό μοντέλο. (δεν βγαίνουν πια πολλά δίχρονα μηχανάκια)
Από τα επώνυμα - σύγχρονα παπιά όλα καλά είναι με τα φρένα τους, τις αναρτήσεις τους, το στιβαρό -για την κατηγορία πλαίσιο, δεν θα σε προβληματίσουν παρά μόνο με επιμέρους ζητήματα σε θέματα ποιότητας πλαστικών κυρίως, τριγμούς και λοιπά ψιλολόγια. Επιπλέον έχει πιο φθηνό κόστος χρήσης συντήρησης σε σχέση με το σκούτερ. (ανορθωτές, ηλεκτρικά γενικά και λοιπά αναλώσιμα).
Για εμένα πρέπει να οδηγήσεις ότι σε ενδιαφέρει, σκούτερ, παπί, μοτοσυκλετάκι, ώστε να δεις στην πράξη τι σου πάει καλύτερα, πιο είναι πιο πρακτικό για τις ανάγκες σου, κλπ.
ps: στην μοτοσυκλετιστική μου ιστορία ότι θα ξεχώριζα από παπιά σε ΜΤΧ είναι το FX της σουζούκι (125άρι, συμπλέκτης, 5τάχυτο, πραγματικό διαολάκι και το inova για allaround εργαλείο) και από σκούτερς το sh300 για εργαλείο πάλι και δύναμη. (απλά ξεχνάς ομορφιά και στυλ)
Από μηχανάκι ένα XT ή ένα τρανσάλπ την προηγούμενη γενιά καθώς και κάποιο CBF θα επέλεγα.
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
Απάντηση με παράθεση