Να συμπληρώσω γιά το εδώ γίγνεσθαι, την αδιαφορία της πολιτείας για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Την νοοτροπία πως πρόκειται για μιά ενασχόληση κακομαθημένων πλουσιόπαιδων που δεν έχουν άλλα ιδανικά παρά μόνο μοτέρ, διαφορικά και ρόδες.
Τους χρόνιους αγώνες του Καβαθά και άλλων, για την δημιουργία αυτοκινητοδρομίου, που θα είναι και χώρος μάθησης και συναγωνισμού μεταξύ νέων που αγαπούν αυτό που κάνουν, που ξοδεύουν χρήματα και χρόνο γιά την χαρά της δημιουργίας.
Τις προσπάθειες γιά να μετατραπεί το Ελληνικό σε μιά πίστα ευρωπαικών προδιαγραφών και τις άνισες μάχες με τους μιζαδόρους που θέλουν να μετατρέψουν τον χώρο σε μητροπολιτικό πάρκο, τρομάρα τους, πουλώντας φιλέτα σε μεγαλοεργολάβους και κοριοιδεύοντας τους πάντες με τηη φύτευση μερικών δέντρων και την δημθιουργία μερικών συντριβανιών.
Βλέπω εδώ στην Θεσσαλονίκη, το πόσο χαίρονται το αυτοκινητοδρόμιο των Σερρών, οι κατά τα άλλα υποβαθμισμένοι γείτονες μας Βούλγαροι, Σέρβοι ακόμη και Ρουμάνοι.
Κόπηκε το χρόνια ευρωπαικό ράλλυ της Χαλκιδικής, μετφέρθηκε σαν Ρ'αλλυ Ελπα στην Πελοπόνησο, αλλά δεν περπάτησε. Μετά από μια πεντηκονταετία πέρισυ για πρώτη φορά δεν έγινε το κλάσσικο ΔΕΘ, λόγω ανυπαρξίας χορηγών. Εζει φυσικά μερίδιο ευθύνης και ο ΑΟΘ, αλλά έλαμψαν και με την άρνησή τους ολόκληρη ΔΕΘ, ο δήμος, η νομαρχία.