Το... μοιραίο έρχεται στο Ασφαλιστικό, στα ύψη η ανεργία τριβής ή αεργία...
Οι επισήμως καταγεγραμμένοι άνεργοι σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά στατιστικά πρότυπα ανέρχονται σε 1.400.000. Την ίδια ώρα οι εγγεγραμμένοι άνεργοι και όσοι αναζητούν εργασία με βάση τα μητρώα του ΟΑΕΔ ανέρχονται σε 870.000 (πιο πρόσφατα στοιχεία). Άρα, υπάρχουν 530.000 άνθρωποι, στη συντριπτική πλειονότητά τους νέοι που σπουδάζουν, δεν αναζητούν εργασία ή δεν θέλουν να δουλέψουν με βάση τους σημερινούς όρους που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά. Αυτό είναι το πιο τραγικό της ιστορίας. Η ησυχία που υπάρχει έχει να κάνει ακριβώς με αυτό το στοιχείο. Αν για παράδειγμα η χώρα είχε 1.400.000 ανέργους άνω των 30 ετών, τότε θα είχε γίνει ο χαμός... Πάμε και ένα βήμα παραπέρα...
1. Οι άνεργοι (κατά ΕΛΣΤΑΤ) μαζί με τα 3.300.000 των συμπολιτών μας που είναι οικονομικά μη ενεργοί (συνταξιούχοι, οικιακά κλπ.) συγκροτούν ένα άθροισμα 4.700.000 ανθρώπων οι οποίοι σήμερα είναι εκτός αγοράς εργασίας.
2. Συνολικά, αυτή τη στιγμή δουλεύουν στη χώρα 3.300.000 άνθρωποι, οι οποίοι καταβάλλουν λιγότερες εισφορές λόγω μείωσης των μισθών και ταυτόχρονα από αυτά που τους μένουν πρέπει να πληρώνουν και υπέρογκους φόρους.
Σε μια χώρα όπου αντικείμενο εργασίας έχει το 33% του συνολικού πληθυσμού, οι αριθμοί δεν πρόκειται να βγουν ποτέ. Δεν υπάρχει η έννοια "έφαγαν τα λεφτά". Υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα που λέει ότι 3.300.000 άτομα συνεισφέρουν κάθε μήνα στο ασφαλιστικό σύστημα περίπου 1 δισ. ευρώ, ενώ μόνο για συντάξεις καταβάλλονται μηνιαίες 2,5 δισ. ευρώ!!! Συν τα όποια επιδόματα ανεργίας πληρώνονται αυτή τη στιγμή. Δηλαδή έχεις έναν κουμπαρά όπου κάθε μήνα μπαίνουν 100 ευρώ, αλλά χρειάζεσαι 250. Αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέες επώδυνες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
3. Η γενιά του Πολυτεχνείου με τα ευνοϊκά ασφαλιστικά καθεστώτα θα δει σταδιακά τις συντάξεις να μειώνονται και τα παιδιά αυτής της γενιάς θα έχουν ένα ασφαλιστικό μέλλον που θα είναι... μαύρο. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι η νοοτροπία περί την εργασία και την επιχειρηματικότητα την οποία διαμόρφωσε η γενιά του Πολυτεχνείου στα παιδιά της... Από εκεί αρχίζει το πρόβλημα...
